185 - EXTRA PHOTOS last week of September 2024

 After a slump, my garden is filled with flowers again, helped by the warm days and cooler nights. So I took some extra photos for you. Enjoy!

Have a lovely weekend!

Renée 

185E - Sometimes you win, and sometimes...

 After a few days with a nasty throatache, I finally had the energy to trim the grass, yay!

(This is before the big trim)

Well, Friday the 13th was weeks ago I believe, but still. First I arrived at my garden absolutely motivated to trim the grass, when I realised the trimmer was still in my lockup. So there I stood being a total ass with the battery in my hand. Right, and back home I went.

Happy, happy back to Hunky Dory with the trimmer: then when I started it up, it turned out there was no thread left on the spool. As this is my first trimmer, I (optimistically) thought it would last a year at least. Wrong! Right, drove to Welkoop in Rockanje.

At least it was sunny!

   They could sell me a spool and show me how to fix it in, I thought. Well, sell it, yes, show me, no time for that. But I could leave it with them and they would phone me when I could pick it up.

   Okay, left it there and drove back to Brielle, not as happy any more. In front of me there was a police van. Apart from that there was hardly any traffic (thank Frith!) It is an 80 km road, so I was going 80, keeping my proper distance from the police, because that is the way I drive: properly, carefully. Suddenly the van turned on their flashers and siren and did a u-turn across the verge and shot back the way they came, narrowly missing me. In fact they only missed me because I did an emergency brake!

Shaking like a leaf I drove on to Lidl, only to have an old geezer almost reverse into me, shooting backwards out of his spot without looking. Enough!!!

The rest of the day I stayed at home, kept away from sharp things and only walked Puck on pavements!

(After the trim, 4 days later)

Looking better, right? Can you spot that one yellow flower on the left? That's the only one from at least 10 seedlings I had planted in that spot. Pfffft. Look at the header of this blog...

But my pink bulbs have spread all through the garden, so that's good. And to my massive joy the Mexican daisies seedlings (Erigeron) have managed to survive, I feared they had drowned in our extremely wet spring/early summer. They are meant to fill the gaps in my lavender circle.

Abraxas grossulariata caterpillar?

I found the caterpillar of a butterfly of which my insect guide says it could well be an Abraxas. I cannot find the common English name. It is a butterfly which is active at night, I have never seen it: it is a black-white-yellow beauty. Because we have an alarming shortage of butterflies this year, I have left it in peace.

4th flowering!

   My Desdemona rose is flowering for the 4th time this season! The pink Gaura is galantly making place for her by hanging all the way out of the planter. I deadhead the rose fanatically, you see that it works!

   All in all the garden is looking more colourful than some weeks ago, so the warm days and cooler nights have suited it. Myself as well, by the way.

   But you can really see autumn has arrived. In my neighbourhood it is tricky to walk or cycle on the paths, as they are literally covered in very slippery acorns. Puck has been pelted many times during our walks. With every hit she looks at me affronted. So I explain once again that the blasted things fall from the summer oaks.

This week I have enough photos for an extra page, so enjoy!

Have a good weekend!

Renée 

185 - Soms zit het mee en soms...

 Na een paar dagen flinke keelpijn had ik eindelijk weer genoeg energie om mijn gras te trimmen, yay!

 ( voor)

Nou, volgens mij was vrijdag de 13e verleden week, maar toch. Eerst kwam ik helemaal gemotiveerd aan bij mijn tuin, toen bleek dat de trimmer nog gewoon thuis in de berging stond. Dus stond ikzelf héél dom te wezen met de accu in mijn handen. Hup, terug naar huis.

Helemaal happy met trimmer en accu weer naar de grasmat: bleek de spoel leeg. Omdat dit mijn eerste trimmer is, dacht ik (te optimistisch) dat zo'n spoel zéker wel een jaar mee zou gaan. Niet dus. Hup, naar de Welkoop in Rockanje.

De zon scheen, dat wel.

   Daar kon men mij wel een nieuwe spoel verkopen en hem nog monteren ook (laten zien hoe, zodat ik het zelf kan, daar was geen tijd voor), maar wel wanneer het uitkwam. Dus trimmer achtergelaten en nu wat minder happy terug naar Brielle.

   Voor me reed een politiebusje. Verder was het (gelukkig!!) rustig op de weg. Je mag daar 80, dus ik reed 80, hield keurig afstand want zo rijd ik. Opeens reed het busje de berm in (met 80, hè), maakte een u-turn en schoot mij tenauwernood ontwijkend met loeiende sirene de andere baan op, terug naar Oostvoorne. Als ik geen afstand had gehouden en op mijn rem had gestaan, hadden we bovenop elkaar gezeten.

Nog natrillend reed ik even later de parkeerplaats van de Lidl op en werd daar bijna aangereden door een oude kerel die zonder kijken opeens een dot gas gaf en achteruit zijn plek afreed. Genoeg!!!

De rest van de dag blijf ik veilig thuis, weg bij scherpe messen en loop ik met Puck alléén op de stoep.

Vier dagen later

Dat gras trimmen heb ik vandaag pas gedaan, vlak voor een joekel van een bui uit, want ik werd alleen maar zieker.

( Na)

Maar het ligt er nu weer keurig bij, vindt je niet?

Zie je die ene gele bloem links? Dat is het enige exemplaar van de zéker tien stekken die ik daar een jaar geleden had geplant. Pfffft. Zie de kop van dit blog...

Maar mijn rose bollen hebben zich inmiddels door de hele tuin verspreid en dat is wel super tof. Tot mijn vreugde heeft ook de Mexicaanse madeliefstek (Fijnstraal) zich weten te redden, nadat ik dacht dat ze in het natte voorjaar verzopen was. Ze moet de kale plekken in mijn lavendelcirkel op gaan vullen.

De rups van een bonte bessenvlinder?

Op mijn zieltogende aalbes vond ik een grote rups, 3,5 cm lang, waarvan mijn insectenboek zegt dat het weleens de bonte bessenvlinder zou kunnen zijn. Dit is een nachtactieve vlinder, die ik nog nooit in het echt heb gezien; het is een zwart-wit-gele beauty. Omdat we niet bepaald een vlinderoverschot hebben dit jaar, heb ik de rups met rust gelaten.

4e bloei!

   Mijn Desdemona roos bloeit voor de 4e keer dit jaar. De rose Gaura maakt braaf plaats door helemaal uit de bak te hangen. Ik kop de roos fanatiek, je ziet dat het de moeite loont!

   Al met al ziet de tuin er momenteel weer kleuriger uit dan twee weken geleden, dus de warme dagen en koelere nachten vinden mijn planten fijn. Ik zelf ook trouwens.

   Toch is het echt herfst. Je kunt in mijn buurt bijna niet over de voetpaden lopen, zóveel eikels liggen erop. En fietsen is ook best link, want ze maken de fietspaden glad. Puck heeft al ettelijke eikels op haar lijf gehad en kijkt me bij iedere voltreffer beledigd aan. Dus dan leg ik maar weer uit dat ze uit de eiken vallen.

Deze week heb ik genoeg foto's voor een extra fotopagina, dus geniet er van. Fijn weekend!

Renée 

184E - Messing about with plants

 "Oh...so you mess about with plants, do you? Interesting..." (huge yawn)

Yep. Very interesting! And fun! Although I thought the tone of the remark not very amusing.

Who was it that said:"Those who can, do. Those who cannot, criticise."

Anyway. Since this a blog for plant lovers, I am going to write about plants, and will not bore you with the numerous quotes drifting around in the catacombs of my brain.

Spider plant

   Yesterday I was given a beautiful spider plant by a friend. I asked for a cutting, really, but I got the entire plant. Now, when you want to please me, that is the way to do it😊 a book token or a plant. Really, I'm so easy to please.

   Talk about easy.

   The spider plant, or Chlorophytum comosum (what's in a name) together with the Sanseveria must be the easiest plant I know.

   I made my acquaintance with this plant during puberty, when I visited a friend's gran, who had a giant of more than a metre hanging in her stairwell. It was love at first sight.

Immediately after arriving back home, I begged my Mum for a spider plant.

This makes me very happy.

She was the 'glass almost completely empty' type, so she was convinced the poor little spider would die a cruel death in my hard rock bedroom in no time. But she bought me one anyway, with strict sceptical instructions about watering.

I have no idea if the plant appreciated my Deep Purple, Led Zeppelin and incense, but she stayed alive effortlessly.

Those days (early seventies) everyone smoked, so I lived in an ashtray, but nowadays we know that smoking is unhealthy and that spider plants have the amazing quality to purify the air (just like those stiff Sanseverias btw!). Hopefully my spider has kept my poor beleaguered lungs from harm!

My plant is the 'sparsiflorum' variety, with broader leaves. Originally from the Congo jungles, she has those broad leaves to catch as much light as possible. And the reason that she survives even the worst neglect for months, is because she stores liquids in her fleshy roots.

The spider plant produces babies. Not only very pretty, but also very effective when you live in a jungle. That cluster of baby leaves at the end of long stems, makes roots. When those roots touch the soil, they grow into it. Think strawberry. It is very simply to mimic this process by cutting a cluster and sticking it into water. And eh, presto, you have a plant for free. Of course you can press it directly into soil, think strawberry, but that is not so simple in a living room.

My sedum is growing towers

Meanwhile the sedum is building towers. I see them gaining height daily. It reminds me of sand castles with towers of wet sand dribbles I used to make as a child. And yes, I know that it is a sign of the ageing brain that you think back to how it used to be. But why ever not? There are more years behind me, than in front of me. I don't do the 'young is the norm, old is scary' trend. Sixty is the new forty? Don't make me laugh. Sixty is having twenty years experience more. And thus knowing that everything moves in cycles, wheels within wheels. The spider plants and Sanseverias  that were trendy in your grannie's day, then thought the height of frumpiness and now are being sold for €16,95 by Intratuin, trendy again. I have mine for free, tadadadada.

Have a good weekend!

Renée 

184 - Rommelen met planten.

 "Oh...dus jij rommelt wat met planten? Leuk hoor..." (grote gaap)

Yep. Hartstikke leuk zelfs! Hoewel ik toon achter de opmerking iets minder amusant vond.

Wie zei dit ook alweer: "Those who can, do. Those who cannot, criticise."

Afijn. Aangezien dit een blog is voor plantenliefhebbers, ga ik het lekker weer daarover hebben en je niet verder vervelen met de vele quotes die door de krochten van mijn brein dwalen.

Spinplant

   Ik kreeg gisteren een prachtige spinplant van een vriendin. Eigenlijk vroeg ik om een stekkie, maar ik kreeg dus de hele plant. Nou kan je me bijna geen groter plezier doen😊. Een boekenbon, of een plant. Echt, ik ben heel makkelijk. 

   Over makkelijk gesproken:

   De spinplant, oftewel Chlorophytum comosum (lekkere naam weer) is samen met de Sanseveria zo ongeveer de makkelijkste plant die ik ken.

   Ik maakte kennis met deze kanjer in mijn puberteit, toen ik op bezoek ging bij de oma van een vriendin, die een joekel van zéker een meter doorsnee in haar trapgat had hangen. 

Hier word ik erg blij van.

Het was liefde op het eerste gezicht. Meteen nadat ik thuis kwam, vroeg ik mijn moeder om zo'n plant. Nou was zij het type 'glas altijd bijna leeg', dus was ze er van overtuigd dat het arme spinnetje in mijn hard rock kamer binnen de kortste keren een wrede dood zou sterven. Maar ik kreeg er toch een, met sceptische instructies over water geven.

Geen idee of de plant mijn Deep Purple, Led Zeppelin en wierook tof vond, maar ze bleef moeiteloos in leven.

Toendertijd (begin jaren zeventig) rookte iedereen nog en leefde ik noodgedwongen zowat in een asbak, maar tegenwoordig weten we dat roken ongezond is èn dat spinplanten de geweldige eigenschap hebben om de lucht te zuiveren (net als die stijve Sanseverias trouwens!). Hopelijk heeft ze toen mijn arme meerokende longen behoed voor ellende!

Mijn plant is de 'sparsiflorum' variant, met bredere bladeren. Oorspronkelijk uit de Congo jungle, heeft ze die brede bladeren om zoveel mogelijk licht op te vangen. En de reden dat ze zelfs de ergste verwaarlozing maanden overleeft, is omdat ze vocht opslaat in haar vlezige wortels.

De spinplant maakt babies. Niet alleen zeer decoratief, maar ook zeer effectief als je in een jungle woont. Want die rozet bladeren aan het eind van een lange afhangende steel krijgt worteltjes. Zodra die de grond raken, groeien ze uiteraard verder in de aarde. Afleggers noem je dat. 

Je kunt dat proces heel makkelijk zelf nabootsen door zo'n rozet in een vaasje water te zetten. Een beetje geduld hebben en hup, je hebt een gratis plant. Uiteraard kan je, net als bij aardbeienplanten, de aflegger ook direct in de aarde steken en wachten totdat hij geworteld heeft, maar dat is in een huiskamer niet bepaald praktisch.

Mijn sedum maakt torentjes.

Ondertussen is de sedum met een groeispurt bezig. Ik zie de torens dagelijks hoger worden. Het geheel doet me denken aan de zandkastelen met druipzandtorens die ik vroeger op het strand maakte. Het is een goede herinnering en ja, ik weet het, een teken van het verouderende brein dat steeds meer terugdenkt aan hoe het vroeger was. Maar waarom niet? Er liggen meer jaren achter me, dan voor me. Ik doe niet mee met die 'jong is de norm, oud is eng' trend. Zestig is het nieuwe veertig? Laat me niet lachen. Zestig is wel twintig jaar meer ervaring hebben dan veertig. En dus weten dat alles in cirkels beweegt, wheels within wheels. De spinplanten en Sanseverias die 'in' waren in de tijd van je oma, daarna het toppunt van truttigheid gevonden werden en nu weer volop voor €16,95 bij de Intratuin in de bakken staan. Ik heb de mijne lekker voor nop, tadadadada.

Fijn weekend!

Renée 

183E - Monsoon / publishing Boerenwormkruid

 Bloody hell, was it a turn around, or what? Almost unbelievable that last Saturday evening I was sitting out on the Middelharnis waterfront in my bare arms, having dinner! This morning I walked Puck in my winter coat, hat and gloves on.

Pelargoniums hate harsh rain showers!

   My balcony plants really had to adjust to the change in weather this week.

   Last weekend I was still enthusing about how marvellous my balcony garden was looking.

   And then it started to rain. And how! Rain that was so heavy, that even my rain loving banana was hanging sadly against the balcony doors, with a demeanour that spoke "if this continues, I want to move back to Jamaica!" The Pelargoniums, who optimistically shook off the water on the first day, simply gave up the second day. All of them. They went on strike and waved their brown banners: "we demand sun".

The little sunshine they got in between all that rain, was refused. Too little, too late.

Wet, wetter, wettest.

 Well, they are drama queens, the Pelargoniums.  I have decided to keep them on the balcony in Winter (haven't dared to tell them yet), but on the ground, not on the railings, so that they are protected from the storms we are bound to get. I'll cover them with fleece if need be.

The other plants were cold and wet too, but did not give in en masse. But I did take my succulents inside, just in case. My Crassula Ovata 'Horntree' for example, who has shared my home for the last six years.

Crassula Ovata.

   It is too precious to me to risk it. I bought it as a teensy-weensy plant, and had to give it a bigger pot each spring.

   My sedum as well, bought nameless, but I believe it is a Spathulifolium, has moved indoors. She looks on the cusp of flowering, which is lovely of course.

   Another plant I got in, is my Clivia. I don't see many Clivias these days, whilst it is a super easy plant to keep. This summer it bloomed on the balcony for weeks and weeks, and it had 6 flower stems. By now she has grown so tall (55cm excl. the roots) that it is hard for me to find her a suitable spot in my tiny flat. But she is not fussy.

I eat tomatoes every day.

The tomatoes are holding on. I hope that the many green ones will get the chance to turn orange! But if not, I'll turn them into chutney.

As you can see, the purple petunias are drooping like wet rags in their planter. According to my 2nd floor neighbour, the rain will cease next week. I sure hope so! September and October can be such lovely autumn months, I wish that for all my fellow pensioners that cannot afford peak season holiday prices.

And now for something completely different

Trichis Publishing B.V. and I have agreed to them publishing my book. The plan is that it will be in the shops in spring 2025. I'm so pleased that it is finally happening! Sorry folks, initially in Dutch. But I wanted to tell you anyway. Absolutely marvellous, absolutely exciting and a little scary as well. But, as Mark Twain said: "Keep away from people who try to belittle your ambitions. Small people always do that, but the really great make you feel that you, too, can become great." And also: "Don't part with your illusions. When they are gone you may still exist, but you have ceased to live."

Thanks, Mark, you were a very wise man.

Have a lovely weekend!

Renée 

183 - Stortbuien / publicatie Boerenwormkruid

 Allemachtig, was dit even omschakelen of wat? Bijna ongelofelijk dat ik zaterdagavond in Middelharnis nog aan de haven buiten met blote armen aan de nachos zat! Inmiddels liep ik vanochtend met muts op en handschoenen aan Puck uit te laten.

Pelargoniums haten stortbuien!

   Mijn balkonplanten moesten deze week ook vreselijk wennen aan het weer.

   In het weekend liep ik nog te jubelen over hoe geweldig mijn balkontuin er nog steeds uitzag. 

   Toen begon het te regenen. Niet zo'n beetje ook! Buien die zó hevig waren dat zelfs mijn vochtminnende banaan treurig tegen de balkondeur aanhing met een air van "als dit zo doorgaat, wil ik terug naar Jamaica". De Pelargoniums, die de eerste dag nog optimistisch de druppels van zich afgeschud hadden, gaven het na de tweede dag simpelweg op. Allemaal. Ze gingen in staking en hieven hun bruine spandoeken: "wij eisen zon".

Het beetje zon dat ze tussen de stortbuien door aangeboden kregen, wezen ze resoluut af. Niet genoeg!

Nat, natter, natst.

Nou zijn het wel dramaqueens hoor, die pelargoniums. Ik heb besloten ze op het balkon te laten overwinteren (durfde het nog niet tegen ze te zeggen), op de grond, niet aan de reling, zodat ze wel beschermd zijn tegen de stormen die we ongetwijfeld ook nog gaan krijgen. Desnoods dek ik ze af met fleece.

De overige planten hadden het wel koud en nat, maar gaven het niet en masse op. Toch heb ik voor alle zekerheid sommige succulenten die de zomer op het balkon gevierd hebben, al naar binnen gehaald. Mijn Crassula Ovata 'Horntree' bijvoorbeeld, die al zes jaar bij mij woont, is me te dierbaar om te riskeren.

Crassula Ovata

Ik had hem als ienie-mienie plantje gekocht, moest iedere voorjaar verpotten.

Ook de sedum, naamloos, maar volgens mij is het de spathulifolium, is naar binnen verhuisd. Het lijkt er op dat ze gaat bloeien, wat natuurlijk heel erg leuk is.

Sedum Spathulifolium

   De grootste plant, ook al zes jaar bij me, die ik naar binnen heb gehaald, is de Clivia. Het is een plant die ik niet bij veel mensen tegenkom, terwijl het een supermakkelijke plant is. Deze zomer heeft ze weken gebloeid op het balkon, met maar liefst zes bloemstengels. Inmiddels is ze zo groot (55cm hoog excl. wortels) dat het steeds moeilijker wordt om een goed plekje voor haar te vinden in mijn kleine flat. Maar ze vindt alles best.

Ik eet nog steeds elke dag tomaat.

De tomaten houden het nog goed vol. Ik hoop dat alle groene nog de kans krijgen rood te worden! Zo niet, dan maak ik er chutney van.

Zoals je ziet, hangen de paarse petunias als natte dweilen in  hun bak. Volgens mijn buurvrouw van 2 hoog wordt het volgende week weer beter. Ik hoop het voor ons allen! September en oktober kunnen zulke prachtige herfstmaanden zijn, dat gun ik iedereen die de zomervakantieprijzen niet kon betalen.

Update Boerenwormkruid 

Inmiddels heb ik met Trichis Publishing B.V. afgesproken dat zij mijn boek gaan drukken. Het plan is dat het in voorjaar 2025 uitkomt. Ik ben blij dat er eindelijk weer schot in zit! Hartstikke leuk, hartstikke spannend en ook best een beetje eng. Maar, zoals Mark Twain al zei: " Keep away from people who try to belittle your ambitions. Small people always do that, but the really great make you feel that you, too, can become great". En ook: "Don't part with your illusions. When they are gone you may still exist,  but you have ceased to live."

Een wijze man, die Twain.

Een heel fijn weekend!

Renée