122 - Hoogzomer in Hunky Dory

 We zitten al in juli. 'Tomorrow belongs to those who can hear it coming' zei David Bowie. Het gaat nu opeens veel te snel, nog even en het is alweer november, de langste dag ligt ruim achter me, ik krijg opeens haast om nog van alles te realiseren voordat de eerste sneeuw valt!

Coreopsis, Crocosmia, Daglelie

Overdreven? Misschien, maar de emotie is echt. Deze zomer word ik 65 en never fucking mind dat ik in mijn hoofd nog 30 ben, my time is running out, how did it come to this? (een quote van Muse, ik ben een vat vol quotes, echt handig wanneer je huis in brand staat).

Serieus, er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen met mijn tuin (en leven)! Om te beginnen met mijn Cannas. Mijn Zomerfestival dancers waren niet echt happy in de kas. Ja, eerst wel, maar toen de zon onbarmhartig gewoon door de witkalk op het glas heen scheen, riepen ze luid haal me hier uit, ik stik! Dus ben ik maar weer naar de kweker gereden voor zakken aarde, ze beginnen al te grijnzen wanneer ze me daar zien. Gelukkig had ik in mijn schuur nog wat grote potten, dus de Cannas uit de kas, in de pot en naar de tuin.

Canna 'Kreta'

Zeg nou zelf, is het geen plaatje? En hij bloeide nog niet eens. Ik moet er uiteraard wel weer langs met mijn gieter...Maar niets zo bevredigend als een Canna een plens water geven.

Ze staan nu alle zes tussen de andere planten.

Ik ben er ook eindelijk uit hoe ik mijn pergola ga maken, maar ik hou het nog even voor me. Ik kan al wel verklappen dat het me heel weinig geld gaat kosten, want ik ga de dingen gebruiken die in mijn schuur stonden toen ik de tuin overnam. Ook voor mijn geplande windkering trouwens. Maar de plannen gaan voorlopig nog de ijskast in, want ik krijg nu toch geen spa in de grond. En ondanks de loeiharde wind (kracht 8!) deze week had ik het weer zo heet dat ik er naar van werd. Later dan 08.00 of vroeger dan 19.00 moet ik gewoon niet gaan, ik kan er niet tegen.

Deze (ook 'Kreta') bloeit al wel

 Ik weet niet of je het kunt zien, maar de tomaten en bonen van buurman John in de achtergrond staan er pront bij. Hij begiet ze, logisch, anders zou het nu stro zijn. Toen ik gisteravond bezweet van de fiets stapte, was Leo net klaar met sproeien en bood mij de slang aan. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen! Dus de hele tuin een plensdouche bezorgd waar ze heel blij van werd. En ik ook. De storm van woensdag had mijn kasraam (krijg ik opeens niet meer dicht) gelukkig gespaard en ook de obelisken en Artisjokken stonden nog overeind, maar veel Verbena bonariensis en alle Ooievaarsbek lagen wel plat. De laatsten moeten tòch gesnoeid, dus no worries en de Verbena heb ik opgebonden.

Zonsondergang gisteren

Even wat anders: ik ben nu ik met pensioen ben voor mezelf begonnen. Mijn eerste wapenfeit is een KvK nummer (voor de workshops en bijlessen die ik ga geven) en mijn tweede is dat ik op mijn Instagram@songsmith2962 naast tuinverhalen ook historische verhalen over Brielle ga schrijven. Check it out, zou ik zeggen!

Fijn groen weekend!

53 - Gales!!! And an angel on the roof of my greenhouse.

 The first was anon, the second Corrie, the third was named Dudley. The fourth Eunice. And the one today?

 Who cares what their names are? The sad fact is there were 5 huge storms within the space of one week. And if this is what will be our new normal the coming years, I don't think I will be able to fulfill all my gardening dreams but will have to rethink some of them.

Eunice especially was horrendous!

At home in my new built flat, all specifications ticked, everything moaned, creacked, clattered and I could not sleep due to the gusts of over 140 km/h screaming past my balcony. I could not sleep full stop! My greenhouse, my greenhouse, damn me for building that shoddy pallet gazebo in front of it, was all I could think about.

In 1990 I experienced from up close what a South-Westerly gale can do. I lived right on the Haringvliet then, close to where it ends up in the North Sea, and below the dyke were old poplars on a lawn, with trunks of at least a meter in diameter. Dogs need walkies, even during gales, so I was out with my old dog (who was then a very young dog), but could not keep to my feet on the dyke, so had walked down to shelter below it, and even there I had trouble keeping upright. Suddenly I heard a loud sound like a whip splintering wood, and to my consternation I saw that 5 of the poplars had been sheared off like match-sticks at three meters above ground level. Doggie and I ran back to the house, certain we would feel the next tree hitting us any minute. Needless to say we lived to tell the tale. But I have great respect for and not a little fear of the strength of wind since then.

So. There was a lot of damage on the allotments this morning, I saw entire greenhouses blown to smithereens, including that of my next door neighbour on the South side. Whilst I was fishing the shards of glass from my pond and garden, I decided that the gazebo has to go. I do not want another sleepless night worrying about it.

And this evening I will light a candle to the Greenhouse Angel who protected mine!

Although...yet another storm today...Sunday. I am quite sick and tired of them by now. Hope my greenhouse is okay, here we go again!

You can read more about my gardens on Instagram@songsmith2962