Labels

Posts tonen met het label Gaura. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Gaura. Alle posts tonen

vrijdag 26 juli 2024

176 - EXTRA PHOTOS

 Hunky Dory has survived the two days of 30°C+ sunshine, and we were spared by the thunderstorms so far. I took some extra photos for you to enjoy.









From the top down:
1. The Wandering Papyrus ('not all who wander are lost!')
2. Thistle with happily buzzing bumblebee
3. Bindweed...too pretty to destroy...for now
4. Predominantly pink front bed with drumstick Alliums, Echinaecea, Monarda, Verbena bonariensis and Physostegia-almost-in-bloom
5. Monarda with die-hard Crocosmia 
6. Gaura with orange Gladioli, orange day-lilies, red Crocosmia and party-crasher Verbena bonariensis 
7. Day-lilies battling the slugs and snails that live in the Artichokes towering over them

8. Hunky Dory at 09.00 a.m. Yes, folks, we do have some pretty spectacular rain showers in the Dutch Delta!

zaterdag 23 september 2023

133 - Four plants that rock in Autumn!

Vroeger vond ik Asters best saai. Maar toen kende ik maar Ć©Ć©n variant. Inmiddels weet ik beter en heb ik zelf al 4 soorten in Hunky Dory staan en ik wil er meer.

Horizontalis (li.) en divaricatus 
De soort die ik kende uit de tuin van mijn moeder was Aster ageratoides. Ik kwam deze aster ook op mijn wandelvakanties in de Ardennen, de Eifel en England vaak tegen.
Asters komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika en houden volgens de tuinsites van vruchtbare, licht vochtige, maar goed water doorlatende grond op een zonnige plek. Whaaa-hahahaha! Nou, ze houden ook van mijn betonklei hoor. De aster van buurman Hans (die 'gewone') heeft zich overal aan mijn kant van de erfscheiding uitgezaaid en is een meter hoog, vol met bloemen waar de insecten dol op zijn.

Mooi toch?!

Ze heeft wel de neiging schots en scheef te groeien, dus probeer ik haar soms recht te zetten m.b.v. een bamboe stok; trekt ze zich niks van aan, ze is zo'n sterke groeier dat ze dat stokje scheef trekt. 

Een andere herfstplant waar ik dol op ben is de Caryopteris x clandonensis.
Deze struik (want dat is het) ziet er de hele lente en zomer uit alsof het nooit wat kan worden. De bladeren komen er laat aan, geen enkel zicht op bloemen, en net wanneer je denkt wat een suf ding, begint hij in september prachtig te bloeien.
Bij mij staat er eentje op het balkon, klaar om naar Hunky Dory te verhuizen. Het is een geliefde plant bij bestuivers, heeft prachtige lavendel-kleurige bijzondere bloemen, ruikt lekker kruidig-citrusachtig en bloeit t/m oktober. Maar oordeel vooral zelf op de foto hier linksonder!
Compleet met hommel
  Ik hoop wel dat hij ook van mijn betonklei houdt, we gaan het zien.
  De derde rocker waar ik je op wil wijzen, is Physostegia. Ik heb twee soorten: een witte (Summer Snow) en een roze (Vivid), waarbij gezegd moet worden, dat de roze het beter doen dan de witte.
  Ze kunnen tot 80 cm hoog worden, maar bij mij halen ze dat (nog?) niet, 50 cm is wel het matje. Ook zij komen uit Noord-Amerika en zijn geliefd bij bestuivers.
  Wat ik zo aantrekkelijk vind aan deze plant is de smalle donkergroene bladeren en dat de bloemaren ook wanneer de bloemen nog niet echt uit zijn al heel mooi zijn.

Psysostegia Vivid
Ze tolereert matig vruchtbare grond en lichte schaduw, dus is uitermate geschikt om achter mijn rode vlier te staan. Ik moet waarschuwen dat ze op rijke, vochtige grond invasief kan worden (zal ik geen last van hebben). Maar wat dan nog? Beter deze beauty dan raaigras.
Nummer vier, maar zƩker niet op de laatste plaats, is de Gaura. Ze is me als simpel White verkocht.
Gaura White
 En allemachtig wat een dijk van een plant is dit!
 Afgelopen jaar, toen ik haar had geplant, deed ze het in die gortdroge zomer al geweldig. In het voorjaar heb ik haar flink teruggesnoeid, net als de roze Gauras die ik ook heb. Die hadden het daar duidelijk moeilijk mee (note to self: rustig aan met die snoeischaar bij de gauras!), maar de witte totƔƔl niet. Ze begon meteen weer uit te lopen en bloeit nu al 4 maanden. Net een wolk kleine witte vlinders.
 Ik hoop dat ik je misschien op iets anders gebracht heb dan de obligate dahlias (hoe mooi ook) voor in je herfstborders. Deze vier vaste planten hoef je ook niet op te graven, te checken op knolrot en vorstvrij op te slaan. What's not to like?
Meer tuinverhaaltjes op Instagram@songsmith2962 . Ik wens je een fijn groen weekend!

vrijdag 30 juni 2023

121 - Aangevreten broccoli en doorgeschoten rucola

 Mijn bloementuin ziet er, nu ik de uitgedroogde uitgebloeide bloemen eruit heb getrokken, weer schitterend uit! Veel paars, veel wit, een beetje geel hier en daar en de bak met Monarda is een zee van purper.

Monarda 'Thug'
 Nee, die Monarda heet natuurlijk geen thug (geweldadige misdadiger), maar mijn drie bescheiden planten van verleden jaar hebben hun krachten gebundeld en terroriseren nu de rest van die bak. Mijn mooie gele Crocosmia had geen schijn van kans en ik moet nog zien dat de Herfstaster en Cannalelie er straks nog bovenuit komen.
In de andere bak worden de Thunbergia en Gaura overruled door de Venkel. Heel interessant om te zien dat het recht van de sterkste ook in de plantenwereld geldt.
Wat het iets minder goed doet, zijn de groenten. De Radijs schoot als een malle door en nu doet de Rucola hetzelfde. De sperciebonen buiten doen tot nu toe niet veel, en de ene Courgette buiten ook niet. De twee Courgettes binnen groeien wel, maar maken geen bloemen. Ik heb een aantal Cherrytomaten die wel groeien, maar eerlijk gezegd doet mijn Green Zebra op het balkon het veel beter! En de Komkommer en Augurk, ook op het balkon, idem. Mijn broccoli (geoogst, was lekker) is nu gatenkaas, dus of ik nog nieuwe scheuten zal kunnen oogsten betwijfel ik en de Meloen is nog in het ranken met bloemen stadium.
De kikkerpoel


Je ziet, ik vertel het echte tuinverhaal, niet een rooskleurig leugentje! Het is heel verleidelijk om alleen de succesjes te benoemen (en ik vermoed dat 3/4 van de posts op het internet rooskleurige  leugentjes zijn), maar ik vind dat niet eerlijk. Zoiets als een moeder die opschept dat haar kind zulke hoge cijfers haalt op school en verzwijgt dat het de pestkop van de klas is.
Dus: volgend jaar toch de groenten maar mest geven, dan. 
Waar ik wĆØl heel happy mee ben, is dat ik toch alledrie de verdwenen Echinaceas teruggevonden heb. Dat zit zo: ik had drie verschillende geplant, waarvan ik weg was van Echinacea purpurea 'White Swan', omdat die wit is met een groen hart, heel bijzonder (de andere twee waren de gangbare roze die je overal ziet).  Ze deden het niet supergoed, en in het voorjaar kon ik ze nergens terugvinden. Mijn zelfgemaakte houten labeltjes (lollystokjes) waren onleesbaar de winter uitgekomen, ook zoiets knulligs! Maar! Opeens zag ik gisteren bij het wieden een flinke Echinacea tussen de Knautia en Scabiosa opduiken. Yay! Wel zo'n roze vermoed ik, maar toch yay. En de andere twee zijn ook weer verschenen. Yay, dubbel Yay!   
 Allium sphaerocephalon

 In Ontario zag ik velden vol, naast velden vol Lupines en dat maakte een veel grotere indruk op me dan de kont van Ć©Ć©n zwarte beer die ik ook zag. 
Weet je wat ook indruk maakte toen in Canada? Mensen daar hebben geen hekken/schuttingen/heggen om hun tuin! Iedereen houdt keurig zijn eigen borders en 'lawn' bij en tuinen lopen naadloos in elkaar over. (Uiteraard staan er wel hekken om velden met vee...) Anyway, dat gaf een heel vredig weids gevoel. Stel je eens voor, dat iedereen hier zijn schutting eruit sloopte...ondenkbaar toch? Daarvoor wonen wij toch teveel op elkaars lip, wij kunnen de hamburgers zowat van de barbecue van buuf graaien.
Okay, wil je meer lezen, zoek me dan op Instagram@songsmith2962 je bent van harte welkom.


zondag 7 augustus 2022

77 - Long live the perennial!

 It is no secret that I am an ecclectic mix of old hippy/boomer, so the old Sixties-Seventies ideals are still floating around in my brain, mixed in with the urgent knowledge of today that we need to change our ways fast unless we are too late, and Gaia will squash us like an unwanted insect. She is spraying the repellent as I write, by not sending my country the much needed rain.
Tiger plant, a perennial 

The trees I cycle past on my way to Hunky Dory are shedding their leaves, and my apple trees are dropping their unripe apples, a sure sign of them being terribly thirsty. In my friend's garden his plum tree, loaded with fruit, bombarded him with falling plums before he had a chance to pick them and by the looks of it his apricot tree will do the same.
It worries me, but there is not a lot I can do about it, except try to live as frugally and sustainable as I can.
Not planting masses of cheerful annuals in Hunky Dory is one of my ways of spending as little as I can. Perennial is the magic word as far as I'm concerned. And careful assessment. The Japanese anemones that almost took over my old garden have given up here, so they will not be replaced. Gauras, that did not like my old garden, thrive in Hunky Dory, so I will get some more, and will divide the clump that I have (not yet, though!).
Gaura, Queen of my desert

And I am confident I can consider the cup-and-saucer-vines (annual climber) against the obelisks an absolute disaster, so will replace them with perennial climbers in Autumn, perhaps lathyrus who have the reputation to be as tough as old boots. Or kiwis, that seem to survive in other not-watered gardens on the allotment.

Meanwhile I have filled the second raised bed with 2 kinds of aster, houttuynia, helenium, alstrumeria, echinacea, gaura, verbascum and my gorgeous desdemona rose, again getting them from Seven Hills nursery in Oostvoorne. Seeing how much pleasure that first planter has given me already, I deem this is money well spent! The alstrumeria, verbascum and rose come from my balcony garden though, and needed a change of space.

The new planter
 The new planter needs to establish, but I am certain it will be fine.
In the meantime I am brooding on plans for much-needed shade in my green oasis. I was there at 7 a.m. to water and weed, and by 09.30 I was sweltering. I planned to spend time there painting etc, but so far it has been impossible, far too hot, so I tend to flee to my balcony where I have some shade until noon, and can lower the sunscreen at least. (As long as the wind doesn't prevent me)
Another heatwave is predicted for this week, oh my, not looking forward to that!
The good news is that my pond has not sprung a leak (as I feared), it is evaporation. The cat uses it to drink from, and so does a hedgehog, I found poo.

Right. Have a lovely week, stay cool, and if you want to see more photos and read more stories about my garden, visit Instagram@songsmith2962 and Pixelfed@DutchDeltaWoman. 



183E - Monsoon / publishing Boerenwormkruid

  Bloody hell,  was it a turn around, or what? Almost unbelievable that last Saturday evening I was sitting out on the Middelharnis waterfro...