De laatste week was er niet eentje om met warme herinnering op terug te kijken...
 |
| Gelukkig kleur voor mijn deur! |
Eerst werd ik verkouden, te lang zonder jas in de wind en regen gestaan vermoed ik. Toen ontwikkelde die verkoudheid zich tot een vervelend kreng met holteproblemen. En als klap op de vuurpijl, van de regen in de drup, from the frying pan into the fire, liep ik ook nog eens een maag/darmvirus op, compleet met koorts, waarvan ik nu na 4 dagen nóg als een slappe vaatdoek in mijn stoel dweil.
Ik weet dat Puckie met me meevoelde toen ik voor de zoveelste keer naar de wc rende, omdat ze spontaan meekotste. Op mijn gekoesterde kelim uiteraard, op het laminaat is te gemakkelijk.
Niet mijn week!
 |
| Muurbloem en Kornus mas |
Uiteraard moeten we er wel gewoon uit samen, dus zwalken we onze rondjes, en ik moet echt driekwart dood zijn wil ik niet kunnen genieten van het ontluikende groen in de wijk, dus heb ik een takje kornoelje geplukt. Eentje maar hoor.
De krentenboom aan het begin van de straat bloeit ook, die is altijd de eerste. Daarna volgen de andere bloesembomen ernaast, kersen zijn dat.
 |
| Mijn muurbloemen bloeien |
Mijn muurbloemen komen voort uit één gekregen plantje, dat zich in twee jaar tijd enorm heeft uitgezaaid. Niet alleen in deze bak, maar ook in de andere bakken. Ik kreeg het bloemloos, dus wist de kleur niet, en hoewel ik zelf voor de rose variant zou zijn gegaan, is deze ton-sûr-ton gele wel erg vrolijk bij al die regen. Wallflowers, bakken heb ik ervan verkocht destijds in Londen, want daar zijn muurtjes te over en als deze plant eenmaal gesetteld is, heb je er geen omkijken meer naar.
 |
| Opeens bloeit er van alles, hoera! |
Tja en verder heb ik niet getuinierd dus, al mijn plannen zijn uitgesteld totdat ik weer de energie heb om een snoeischaar vast te houden
Het is nu even droog en zelfs een soort van licht, dan jeuken mijn handen wel hoor, maar ik hou het toch nog maar even bij rondjehondje.
Vanochtend floten de vogels uit volle borst en waren de eenden ook al druk met elkaar. Ondanks dat het nog pikdonker is wanneer wij langs de Watersingel lopen, hangt de lentespanning daar al voelbaar in de lucht. Nog even en er schieten weer hazen voor ons uit. Nu is het nog een verdwaalde kat af en toe. Maakt Puck niets uit, als het maar rent is het prooi. Wanneer je haar zo ziet tukken overdag (en 's nachts, ze is een Meestertukker) is het bijna onmogelijk je voor te stellen dat zij nog heel veel wilde hond in zich heeft. Maar ik heb haar al meerdere keren in het lange gras zien duiken om in één hap een muis op te slokken. Ze kauwt niet eens. Disclaimer: no animals are harmed if I can help it, m.a.w. ze zit altijd aan de lijn. Maar ja, soms is ze me bij die muizen net te snel af.
Goed. Als je je verveelt: Kasteel Doorwerth is een aanradertje. Ik wens je een goed groen weekend.
