159 - Finally, all my pruning has been done

 Happy Easter Weekend!🐞

Wat zei ik verleden week? Go with the flow? Nou, weinig flow bij mij, want ik heb een spier in mijn zij verrekt, het is meer raar scheef lopen momenteel. Tuinieren kan in perioden van niet meer dan anderhalf uur voordat ik verrek van de pijn. Maar tuinieren zàl ik!

Maar de Vincas komen bij!

    Desalniettemin heb ik dus tòch alles gesnoeid wat er te snoeien viel. Zelfs de grassen. En deze week heb ik met super veel plezier compostbak nr 1 geleegd en het zwarte goud tussen mijn planten gestrooid. Twee jaar heb ik daarop gewacht! 't Duurt effe, maar dan heb je ook wat.

   Compostbak nr 2 is tjokvol, dus nu ga ik nr 1 weer volgooien, tralalalala.

   Ik kan ook met blijdschap vertellen dat de bruine massa Vincas langzaam aan weer groen wordt en op sommige plekken zelfs bloeit. Yay!

Deze hommel tukte nog

Vincas zijn sentiment voor mij; toen ik in 1982 een half jaar Nanny was in de wintermodder van Hampshire, was ongeveer het enige wat in de tuin van die herenboerderij groeide Vinca. Mijn bazin Jane was niet van het tuinieren, overigens ook niet van het moederschap. Ze liet haar kroost van 0 en 2 voor 100% aan mij over, een goede harde leerschool voor mijn eigen moederschap 12 jaar later. David en Emily, wat zou er van ze geworden zijn?

Toen ik deze week vroeg op Hunky Dory aankwam, zat er middenin de Rozemarijn nog een dikke hommel te tukken, terwijl haar soortgenoten al druk aan het vliegen waren. Ik zag ook al een citroenvlinder en een paar koolwitjes. En buurman Hans was druk bezig met het poten van zijn Frieslanders en Rode Uien. Zijn perceel ligt er weer fris gefreesd bij.

Nu ziet Hans nog dit...

   Hij drinkt graag koffie in het zonnetje en kijkt dan uit over mijn tuin. Nu nog kaal, maar wacht maar Hans, het belooft weer een kleurrijk geheel te worden.

   De Euphorbias die ik vorig jaar heb geplant staan te stralen. Ze lijken mijn klei te omarmen, net als het Pampasgras. Maar de Eucalyptus was weer bruin. Verleden jaar kwamen ze bij, dus maar weer gesnoeid en hopen dat ze ook nu weer gaan uitlopen.

Lekker limoengroen

   Wanneer je op de foto links kijkt, kan je zien hoe rigoreus mijn appelbomen gesnoeid zijn (achter het linker watervat). Het lijkt een verzameling stokken. Ik heb gechecked, maar ze gaan uitlopen hoor. Ik verwacht geen appels dit jaar, dat niet.

Spirit Animal

   De kleine sier-

  appel staat wel vol in de knop.

 En mijn gele framboos heeft prachtig groene bladeren. Ik heb de varen en pinus van het balkon overgebracht naar Hunky Dory, ze werden eenvoudig te groot. En er moeten nog meer planten verhuizen van balkon naar tuin. Het is de enige 'tuingerelateerde' taak waar ik een bloedhekel aan heb: dat jaarlijkse gesleep met mijn planten. Maar goed, als het er dan weer tof uitziet, ben ik dat weer snel vergeten, behalve wanneer ik zoals nu een spier verrek.

Voor ik je terug laat gaan naar wat je ook van plan was vandaag, moet ik even de eer geven aan wie die toekomt voor het origineel van de illustratie die ik als inspiratie heb gebruikt voor mijn Spirit Animal linksboven. Dat is Jody Bergsma.

Okay, hup, ga je eigen tuin in! Of snuif (zoals mijn Puck) aan de heg van de buren, wanneer je zelf geen tuin hebt. Ik ga mijn balkonplanten verzorgen, want ook die lopen uit. Volgende week hierover meer.

Niet teveel eitjes eten hè?!

157 - Knippen, knippen en nog eens knippen (Cutting)

Vóór de zoveelste bui uit voor de 3e keer mijn dode stengels geknipt. Nu moet ik nog één keer en dan is de tuin klaar voor haar  groeispurt.

Verzopen maagdenpalm

  Nu alle dorre stelen weg zijn (behalve die van de Echinacea, die dorre bloemhoofden vind ik nog te mooi om weg te knippen) valt pas goed op hoezeer mijn Maagdenpalm (Vinca major) te lijden heeft gehad van die enorm natte maanden. Zoals je op de foto links ziet is 90% bruin. Er zit nog wel leven in hoor. Het oogt alleen blergh. Een dame in Cambridgeshire (Gardener's World) wiens enorme tuin iedere winter onder water staat, stak me een hart onder de riem over de Vinca. Bij haar overleeft de Vinca dat ook, sterker nog, ze noemde haar 'a thug'.

De Geraniums daarentegen vinden die natte voeten geen probleem en zijn al lekker aan het groeien zoals je ziet. En ook de trommelstok Alliums staan al fier rechtop. De grassen moeten nog gekortwiekt, maar daar wacht ik nog heel even mee.

De creepy crawlies worden wakker

Ik zag hier en daar al een verdwaalde hommel, en de slakken zijn ook wakker geworden. Waar ik ook heel blij mee was, waren de vele wormen die ik tegenkwam toen ik wat uitgebloeide balkonbollen overzette naar de tuin.

Bollen tussen de takkenhoop

  In januari had ik natuurlijk enthousiast mijn appelbomen gesnoeid en de takkenhoop flink uitgebreid, daarbij totáál vergetend dat ik ook bollen had geplant bij de kikkerpoel. Dus nu piepen die tussen de takken door.

Ehhh...naam kwijt

  Er groeit al van alles! 

  Ook planten waarvan ik nu denk wat wàs dat ook alweer? Maar wanneer ze wat groter worden, ga ik ze wel weer herkennen.

De Rabarber groeit lekker

  En het is spannend of sommige van mijn favorieten ook dit jaar weer gaan opkomen. Zo ben ik dol op Gauras, maar die zien er nog uit alsof ze zo dood zijn als een pier. Terwijl de Centaurea cyanus (vaste korenbloem, lavendelblauw) zich vrolijk heeft uitgezaaid in mijn graspad. Heb ik gauw verplaatst, al die stekken. Hommels, bijen en vlinders zijn er gek op, dus wat mij betreft kan ik er nog veel meer kwijt. Ik begon drie jaar geleden met één plant en nu heb ik al zeven pollen. Bovendien bloeit deze schoonheid van april tot en met november, wat wil je nog meer?

Het bijenhotel

Mijn bijenhotel is open, maar er waren nog geen gasten.

Omdat ik even wat grond wilde halen, ben ik langs de Heindijk gereden en man, daar was het druk! Hele karren vol violen zag ik ik achterbakken verdwijnen, ik ben niet de enige die snakt naar wat kleur. Overigens heb ik me ingehouden, er staan nog genoeg bloeiende bollen voor mijn balkondeuren. Ik sla de violen dit jaar over en ga straks half mei naadloos over naar de zomerbloeiers. Mijn overgehouden witte Pelargoniums staan (binnen!) volop in bloei, die kunnen dan naar buiten, net zoals de banaan en vetplanten. Die vinden dat geweldig, die maanden buiten.

Nog even en alles heeft kleur!

   Goed, hopelijk kan je tussen de buien door toch nog even naar buiten. Let vooral op de bloesembomen, daar wordt een mens vrolijk van. Fijn weekend!