192 - Update over de update over BOERENWORMKRUID

 Oh help! Vriendinnen wezen me er gisteravond op dat mijn updated post 173 op hun mobiel niet naar boven kwam. Ze konden mijn nieuws niet lezen. Uiteraard zet ik dat vandaag recht, want waarom schrijf ik? Juist!

Dit is Noor.

Noor is zo'n oudere vrouw die in hoongelach uitbarst wanneer je haar vertelt dat je nog echt niet oud bent wanneer je best dicht tegen de zeventig jaar aanschurkt. Botox, fillers, voor diabetici bedoelde pillen, 'nips 'n tucks' (zij vindt dat de Britten een veel creatievere woordenschat hebben), het is allemaal niet aan haar besteed.

Wanneer zij (na 2x toiletbezoek gedurende de nacht) haar bed uitstapt, zijn haar benen stijf en doet haar nek zeer. En dat is zoals het is. Ze neemt haar leven zoals het komt, met hobbels en bobbels. 

Tót de ochtend dat ze een dode vent op haar composthoop vindt. Die gebeurtenis maakt de speurhond in haar wakker, en geholpen door een grote dosis onbezonnenheid, overmoed en de honderden 'whodunits'* die ze verslonden heeft, gaat ze zelf op zoek naar de moordenaar.

* "De whodunit is een subgenre van detectiveverhalen, waarin de nadruk geheel ligt op het proberen te achterhalen wie de dader is van een moord of ander misdrijf." 

Met dank aan Wikipedia.

Maar Noor is niet de enige vrouw in Boerenwormkruid.

Door haar verhaal, is het verhaal van Agnieken verweven. Zij leeft net als Noor in Brielle. Alleen is haar Brielle in 1572, het is oorlogsgebied. Op meerdere vlakken ook; de 'Geuzen' vechten letterlijk tegen de Spanjaarden, maar de bevolking van het Nederland van toen is onderling verdeeld in religieuze groeperingen die elkaar met het woord bevechten. Agnieken moet zichzelf met haar 17 jaar staande zien te houden in een sterk gepolariseerde samenleving, waarin vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen.

Eigenlijk heeft het Brielle van 2022 meer overeenkomsten met Den Briel van 1572 dan je zou vermoeden.

Mijn nieuws is dat ik zelf een whodunit aan de stapel ga toevoegen, dat mijn boek in het voorjaar van 2025 in de boekhandels zal liggen, nog nèt tegen het oude btw-tarief, yay!

Uiteraard hoop ik dat je nu zo nieuwgierig bent geworden dat je het zult willen lezen.

Mocht je me willen bereiken over dit boek, dan kan dat op dutchdeltagardener@gmail.com 

Alsnog een fijn weekend!

Renée 

108 - Alles loopt uit 😁

 Nou...bijna alles dan. Want mijn vier verleden jaar van volkstuinbuurman John gekregen Eucalyptussen zien er bruin en erg zielig uit. Wat jammer vind ik dat nou.

Monardas nemen de bak over.

 Deze keer publiceer ik een dagje eerder, want morgen is het hier in Den Briel de 1 april viering en word ik geacht de hele dag als monnik in de stad te worstelen met wind, wegwapperende bladmuziek, kou en regen.

Gelukkig zijn er ook positieve dingen te melden. Kijk toch eens even links! Ik had drie bescheiden Monardas geplant afgelopen zomer en het lijkt er sterk op dat ik deze zomer een enorme bos Monardas in mijn bak kan verwachten. De Crocosmias staan daar ook, dus ik moet wel in de gaten houden dat die niet verdrongen worden. Ook die komen voorzichtig op, maar hun spruiten staan in de schaduw en zijn niet te zien op die foto.

 Hunky Dory showt inmiddels de derde golf Narcissen, terwijl de eerste en tweede nog volop in bloei staan. Superleuk! Ik pluk er iedere paar dagen een handje vol van voor op de vaas thuis en eerst ruiken ze heerlijk zoet en dan na twee dagen beginnen ze opeens te stinken en haal ik weer verse.

Twee soorten.

Combineren met andere bloemen wil niet, de andere houden niet van het slijm van de Narcissen. Je kan ze natuurlijk wel individueel in reageerbuisjes doen en dan combineren, maar dat vind ik teveel gedoe.

En ik heb Canna nieuws! Er zit leven in! Dat gaat hopelijk heel mooi worden in de zomer.

Ik heb ook alweer wat jonge groente in de kas, zoals je op de derde foto kunt zien. Mijn snijbiet blijft produceren, maar zo langzamerhand ben ik dat een beetje zat (hoeveel manieren kan jij bedenken om snijbiet te wokken?), dus ik zal blij zijn wanneer de broccoli groot genoeg is. De prijzen in de winkel zijn om tranen met tuiten van te huilen, dus mijn tuin moet mee werken. 

Snijbiet, veldsla, broccoli, peterselie.

Overigens, tadaaaaah! Één Clematis (opgegeven) krijgt toch knoppen! Yippie! Wijzer geworden, heb ik de voet nu bedekt en ga ik bij wijze van uitzondering deze klimmer water geven. Ik moet haar toch bedanken voor het volhouden, een beetje vertroetelen dus.

Inmiddels heb ik aardig wat kweekpotjes gevuld met zaaigoed. Ook kaardebollen, ik hoop dat dit lukt. In mijn tinnen bakken staat Elzenopschot , ook die ga ik voorzichtig oppotten, immers gratis bomen, waarvan ik op termijn een windkering wil maken. Je ziet, ik ben stevig gefocussed op de lange termijn.

Thuis heb ik Dianthus tussen de miezerige Violas gezet. Ik had het geduld niet meer om te wachten tot die  zich hebben uitgebreid.

Dianthus en Violas

Ze staan pal voor het raam, zodat ik toch een lentegevoel heb, nog versterkt door de Scholeksters op het platte dak tegenover me, die duidelijk bezig zijn met een nest en dat luid krijsend verdedigen tegen de Zilvermeeuwen die 10m verderop óók bezig zijn met een nest. Ik snap die Scholeksters niet goed, want Zilvermeeuwen versmaden een sappig stukje Scholeksterbaby niet!

 Puck ziet en hoort het allemaal peinzend aan en kijkt dan naar mij met een blik die meer zegt dan duizend woorden. Ik hoef nooit bang te zijn voor een Zilvermeeuw overval, Puck verdedigt het balkon!

Ik wens je een goed groen weekend! Meer verhalen op Instagram@songsmith2962