160 - Balcony Blues

 Mijn balkon was bijna zes jaar geleden de reden dat ik mijn appartement kocht. De grootte van mijn 'huis' was echt even slikken, maar ik besefte meteen dat ik er in de zomermaanden 2,5x4 meter bij zou hebben. En voor 'meer' dan dit kreeg ik geen hypotheek, duh!

Eh, ja. De rest stond in de slaapkamer!

Mijn balkon is superbelangrijk voor me, want ik ben anders net zo'n dikke hommel die zich wanhopig tegen het vensterglas werpt, ik moet eruit! 

Dat balkon staat zó vol planten dat er nog maar net plaats is voor Puck en de twee stoelen. Toen ik dus een email ontving dat 'de gevelreiniging plaats gaat vinden, dus balkons en parkeervakken moeten leeg in week 13' kreeg ik éven hommelneigingen. Oh, f... a duck! (Niet letterlijk, uiteraard, ik hou van eenden). En ik hád al 3 weken rugpijn...Maar toen ik mijn nood klaagde in het Taalcafé, zeiden twee van mijn 'taalvragers' (wie bedenkt zo'n woord?) onmiddellijk "oh, wij komen helpen!" En zo geschiedde. Op zondagavond trok een vrouw van 1.60 max en ik schat niet meer dan 55 kg binnen een half uur mijn balkon leeg. Female Powerrrrrr!

En ze bracht nog zelfgemaakte sushi mee ook.

Donderdagmiddag, Puck houdt toezicht

En dweilde mijn vloer, ondertussen grappend dat het haar een sportschoolabonnement uitspaarde. The kindness of strangers...Inmiddels geen vreemden meer! Mijn Aziatische vriendinnen zijn een verrijking van mijn leven.

Maar goed. Ik had dus vier dagen lang een keuken vol planten zodat ik niet kon koken, een hond die volkomen van slag was omdat ook de slaapkamer vol planten stond en een kolonie mieren die vrolijk het huis verkende en al snel de suikerpot gevonden had die ik alleen voor vrienden gevuld houd.

Juni 2021

   Op woensdag was mijn balkon dan eindelijk aan de beurt. Twee mensen in een hoogwerker spoten in tien minuten mijn muren 'schoon' (sorry hoor, het spoor van druipwater vanaf de lekkende afvoerpijp is nog duidelijk zichtbaar. Het is maar goed dat alle eenden zich tot de plantsoenen beperken, ik bedoel maar).

   Op donderdag heb ik onder streng toezicht van Puck met liters azijn de groene alg van het balkonbeton geborsteld, alle ramen gezeemd en fruitsalade en tapas verzorgd, want in de namiddag kwam dezelfde powervrouw de planten weer terugslepen. 

Juli 2021

Mijn fotoarchief op mijn tablet gaat helaas  niet verder terug dan 2021, want ik had je graag laten zien hoe het balkon er in zomer 2019 uitzag, toen er ook nog een zwembadje voor Puck opstond. Zij wilde er niet in, maar ik zat er wel in met boek en drankje, uren tussen de planten, me te verbeelden dat ik in een tropisch land was.

Nu staan de bakken weer op hun plaats. De zich ontrollende hostabladeren zijn al 15 cm hoog, de bollen naderen hun bloei-eind en gaan binnenkort naar Hunky Dory, de minivijver is weer fris en ik ga tomaten, komkommers en bonen in de rolbakken zetten. Vorige zomer waren die een geweldig succes, beter dan die uit de tuin, eerlijk gezegd. De kruiden staan al, ik gebruik ze dagelijks. Het is zowaar droog. Als ik de voorspelling kan geloven (nope...hier in Brielle hebben we een afwijkend miniklimaat volgens mij) wordt het 25°...met buien. Nou, korte broek aan en net doen of ik in Bangladesh zit dan maar.

Ik wens je een heerlijk groen weekend!

6 - Happy Hostas

 Some years ago now, I gave up on hostas. But life changes, in this case for the best.

My happy hosta

Hostas project that lush jungle like vibe that I love. Having grown up in a rural area, surrounded by apple orchards, wheat, sugarbeets and lots of grassland dotted with Friesians (how typically Dutch would you like?), my world was flat, green, and small-leaved. My Mum took me to a hortus botanicus when I was 8, and I fell in love with tropical plants on the spot. Jungle Book became my favourite film, and I dreamed of living in a jungle. Mind you, visiting Aruba when I was 11 quickly made me realise: tropical plants, great, all those venomous insects that thrive there, and snakes, erm...not my thing. "Oh, don't you worry, they won't hurt you if you leave them alone", I was told. Yeah, right. After a very up close and personal encounter with a small scorpion that stung me on the stomach when it had hidden itself in my t-shirt for a nice snooze ("aren't you lucky it was a small one"), I decided jungle life was not for me!

Slugs! Loathe them! 

But the love for large green leaves remained. I wanted a gunnera, was told I was barmy, as it would dominate the entire garden. So planted a pergola kiwi instead. Very lush, very green, and it grew huge. And hostas, must have hostas, as they come as close to a 'tropical vibe' as you can get in this climate. But the many slugs and snails in my old garden came to dinner daily, and nothing worked. I tried coffee grains, sharp sand, sharp grit, beer traps, picking them off twice a day, and was still left with just the veins. 

Balcony garden  

On my balcony though, the picking off method works, hurray! As long as I do it daily. So here I have had two gorgeous hostas for 4 years. They take centre stage, and are admired by everyone that visits. They are blooming at the moment, a month later than usual due to the extremely cold April and May this year. And believe me they are pampered.