187E - October: evaluating and making plans

 You plant your bulbs in October, move and/or divide your plants and evaluate the past gardening year. At least, I do. My gardening year starts in October.

The good news is that I am able to get my spade into the ground, deeper than 1cm and without giving myself a hernia.

The less good news is that I have lost several plants, they have 'simply'

Let's try it over here

vanished this year. Always sad...

And some of my plants are a bit sad themselves, like my climbing hydrangea. I did ask the grower: will it go against my metal arbour? Yes. Well...not! So it had to go somewhere else, but where, since I have no walls. In the end I planted it in the corner of my waterbutt/greenhouse.

It could be the soil in that part of the garden, for my Trachelospermum,  Hedera and Actinidia don't thrive there either, despite giving them organic fertiliser. Growl. The couch grass does very well there. Deeper growl.

Something like this

   Anyway. Plans!

Finally I think to have found a way to use those expensive silver coloured crinkly 'tomato canes', which cause you to be extremely careful not to blind yourself, and which my tomatoes hated.  "You want us to grow up those? Tsk! Give us some rope, please!" 

   I have put them in a circle (different heights). No fear for my eyes any longer and when the sun hits them they are an installation worthy of Charlie Dimmock, that brings much needed height to that part of my fire border (because the tall yellow Heleniums I planted there are part of my Vanished Plants).

This was before I put the coloured bottles on.

Another plan is to finish the interior of my greenhouse. During the summer it was too hot to do that, but now it's doable. So more French bark on the ground, finish the raised beds for the veg and keep weeding, as that poxy 

mini clover is now coming up from under my anti-weed cloth I tell you, unbelievable!

My preciousssss

Plan number 3: rose arches. My roses in the soil aren't doing that well to be honest, but the rose in the large planter is doing marvellously. So who is going to stop me putting my climbing roses in planters against the arches? No one, that's who.

Any more plans? Absolutely! My Eleaeagnus Ebbingei can honestly be called a success. She has grown enormously, pulls in the bumblebees with her tiny scented flowers and now drapes dramatically over the path next to the frog pond, so that it is hard to walk there. That does give me an exciting jungle experience, but makes it very hard to trim the grass there. So I have decided to lift her canopy. I have no idea if she will like that (but I will). But I will have to wait until the end of winter, so you will have to be patient.

It's so fluffy that I want to snuggle in there.

Despite it pouring buckets for hours already, my garden makes me very happy.

Have a good weekend!

Renée 

187 - Oktober: De balans opmaken en plannen maken

 In oktober plant je bollen, verzet en/of deel je planten en maak je de balans op van het afgelopen tuinjaar. Althans, ik wel. Want een tuinjaar begint voor mij in oktober.

Het goede nieuws is dat ik mijn spade weer dieper dan 1 cm in de grond krijg zonder een hernia op te lopen. Ik heb het deze week uitgeprobeerd.

Nu maar hier proberen.

Het minder goede nieuws is dat ik sommige planten kwijt ben, dit jaar 'gewoon' niet opgekomen. Best verdrietig. En dat sommigen kwijnen, zoals mijn klimhortensia. Ik had het gevraagd aan de kweker: doet deze het ook tegen een raster? Ja. Nou...echt niet dus. Dus die moest ergens anders, maar waar, want ik heb geen handige muur. Uiteindelijk heb ik hem in de hoek bij het watervat gezet. 

Het kan ook aan de grond in die hoek van de tuin liggen, want mijn Trachelospermum, Hedera en Actinidia doen het daar óók niet, ondanks mijn organische mest. Grom. Het kweekgras wèl. Nog een grom.

Zoiets moest het worden.

Maar goed. Plannen!

Eindelijk denk ik een manier te hebben gevonden om die dure kronkelige zilverkleurige 'tomatenstokken' te gebruiken waarbij je ongelofelijk moet uitkijken je eigen ogen niet uit te steken en waar mijn tomatenplanten hun neus voor ophaalden. Wil je dat we dáár tegenaan groeien? Tsk. Geef ons alsjeblieft gewoon een touwtje! Ik heb ze in een cirkel gezet (ongelijke hoogte). Geen angst meer voor mijn ogen en wanneer de zon erop schijnt een Charlie Dimmock-waardige 'installatie' die wat hoognodige hoogte brengt in dat deel van mijn vuurborder (want de hoge gele Heleniums die ik daar geplant had zijn deel van mijn Verdwenen Planten).

Nog wel voordat ik bij de kringloop leuke kleurige flesjes scoorde.

Een ander plan is om de inrichting van mijn kas af te maken. Gedurende de zomer was het daar bloedheet, maar nu kan het weer. Dus nog meer Frans schors erin, bakken voor de moestuinplanten afmaken en blijven zorgen dat die rotklaver wegblijft. Ik zweer dat die plant inmiddels 'gewoon' dóór mijn worteldoek opkomt, niet te geloven!

My precioussssssss

Plan nummer 3: rozenbogen. Nu doen mijn volle grond rozen het niet zo super, maar de roos in de bak doet het des te beter. Wie houdt me tegen om de rozen in een bak ertegen te zetten? Niemand, dus.

Nog meer in de planning? Absoluut! Mijn 3 jaar geleden geplantte Elaeagnus Ebbingei (olijfwilg, maar wordt ook zilverbes genoemd) mag gerust een succes genoemd worden. Ze is ontzettend gegroeid, trekt met haar geurende minibloempjes massa's hommels en hangt nu zo ver over het pad bij de kikkerpoel dat ik er bijna niet meer langs kan. Dat geeft wel een leuke junglebeleving, maar is niet erg praktisch bij het grastrimmen. Dus heb ik besloten haar onderste takken te gaan snoeien. 'Lifting the canopy' noemen de Britten dat - je maakt de onderste takken vrij van blad zodat je door de takken heen kunt kijken. Dat geeft een heel ruimtelijk effect. Geen idee of deze struik dat leuk vindt, we gaan het zien. Maar het kan pas aan het eind van de winter, dus jullie moeten nog even geduld hebben.

Zó fluffy dat ik er bijna zelf in zou willen gaan liggen.

Ondanks dat het nu alweer uren flink regent, wordt ik heel blij van mijn tuin.

Fijn weekend!

Renée 

30 - September tuin

 

Iedere keer dat ik door de poort van de volkstuinvereniging loop, daalt er een rust over me neer die niet verstoort wordt door alles wat ik daar nog moet doen.

En dat is best wel bijzonder, want ik wil zo ongelofelijk veel doen en kan bijna niets.

Maar de geur van de tuinen die ik passeer om bij mijn eigen stuk grond te komen, kalmeert. Vooral de vijg is geweldig, het kan geen toeval zijn dat deze boom prominent in verschillende wereld-religieuze geschriften genoemd wordt.

Mijn tuin is nu grotendeels kaal. Hoewel het onkruid alweer opschiet als een puber die in zijn grote groeispurt zit.  De bloemenborder naast de kas doet nog wel heel weelderig aan en geeft een voorproefje van hoe over een jaar die hele tuin eruit zal zien. Ik ben de laatste 40 jaar meegegroeid met de Gardener's World school voor hobbytuinierders, en inmiddels betekent dat wild, kleurig en vooral geen onbedekte aarde in zicht. En no-dig, oftewel niet-spitten, omdat dat het bodemleven aantoonbaar vernietigt.

Hoewel ik daar voor de vijver niet onderuit kom natuurlijk. Ik heb Charlie Dimmock door de jaren heen zoveel vijvers zien aanleggen dat ik het met mijn ogen dicht kan. She loves a water feature, our Charlie, liefst met klaterende fontein met zonnecel. Ga ik niet doen, het is geen stadstuin. Overigens kan ik nog geen spa vasthouden, klein detail, gauw overheen lezen.

Vrijdag zag ik in GW een grote vijver waarnaast een vleesetende moerasplant groeide en zelfs bloeide. Dat wil ik ook, een moerasgedeelte, met spirea en salamanders. 

Ik tuinier met een klein budget, zeg maar een liefst geen budget,  dus dat wordt nog een hele uitdaging. De tegels voor de paden tussen de bedden  heb ik in elk geval al gescoord, gratis. Na lang nadenken heb ik besloten toch geen houtsnippers te gaan gebruiken, die moet ik immers aanschaffen, en steeds om de paar jaar opnieuw opbrengen, maar tegels als stapstenen omgeven door gras. Yup, dat wordt maaien, maar dat geeft niet. Dus als je nog een oude maar goede handmaaier hebt staan, laat het me weten? Ik wil hem wel ruilen tegen een koude bak die ik over heb.

Mijn idee van verhoogde bedden laat ik voorlopig ook even varen. Ook geen budget voor. Maar dat komt wel.

Inmiddels heb ik bijna alles uit de kas verwijderd, er staan alleen nog twee vleestomaten die nog heerlijk fruit hebben. Als hij leeg is, moet hij schoon, niet mijn hobby. Maar daarna kan de pret beginnen, ik heb heel veel zaden verzameld.

Meer over mijn tuin op Instagram @songsmith2962.