Labels

Posts tonen met het label Schaduwplek. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Schaduwplek. Alle posts tonen

zaterdag 30 september 2023

134 - My shady nook / mijn schaduwplek

 Na drie keer uitstel omdat ik griep had, hebben Monique en ik afgelopen week gewapend met grondboor, twee waterpassen, een rolmaat en snelbeton twee lange palen (2.40m) en twee gegalvaniseerd ijzeren matten (180x180m) neergezet.
Gaura Butterfly dark pink

  Nu heb ik uren en uren Garden Rescue (BBC) gekeken, dus het principe was mij bekend. Charlie Dimmock en haar team van frisse kerels, onder de tattoos en met piercings, paardestaartjes en piggelmee baarden (leuk, leuk!) laten het er altijd uitzien alsof een kleuter het ook kan. Ik had de dag ervoor al mijn gras gekortwiekt en alles zes keer opgemeten. Altijd drie keer nameten RenĆ©e, heb ik van mijn maintenance collega's geleerd, maar voor alle zekerheid heb ik het dus dubbel gedaan. Het lette namelijk nogal nauw, want ik wilde wel dat mijn slimme goot van mijn watervat naar mijn kikkerpoel nog zou functioneren.
Het pastte precies! 
Heb je weleens een grondboor gebruikt? Van te voren had ik me afgevraagd of ik daar de kracht wel voor in mijn armen zou hebben (die rechterschouder is na mijn botbreuk en frozen shoulder nooit meer helemaal de oude geworden), maar ik had geen probleem hem mijn klei in te krijgen, die door al die regen van de laatste tijd weer getransformeerd was van beton naar iets wat op aarde leek. Ik heb het eerste gat geboord, Monique het tweede. En ik had de dag erna spierpijn, zij niet. Paal erin, met zijn tweeƫn aan de paal gehangen totdat hij echt op de bodem stond, weer meten, waterpassen ertegenaan, en toen het leuke deel: snelbeton. Wat een topuitvinding is dat. Want de boel moet wel bestand zijn tegen die vreselijke Zuidwester stormen die wij hier hebben natuurlijk! Matten er tegen aan en toen heeft Monique ze vastgeschroefd tegen de palen, ik wist namelijk van ons wilgetenen bakken avontuur dat zij een goede hand van schroeven heeft.
Hedera helix voor een bijenfeest

In twee uur waren we klaar, inclusief mijn race terug naar huis omdat ik het zakje met de schroeven in mijn andere tas had laten zitten. Never a dull moment with me! We hadden achteraf een zƩƩr voldaan gevoel, zelfs nog nadat ik eerst mijn autosleutels kwijt was (bleken half onder/achter de auto te liggen) en ook nadat Monique terug naar Hunky Dory moest fietsen omdat ze de grondboor in mijn vlinderstruik had laten staan tijdens het zoeken naar mijn autosleutels. Buurman en Buurman zijn er niks bij.
Het dakje van oud schapengaas heb ik er in mijn uppie op gelegd, dat viel nog niet mee. Het was niet zwaar qua gewicht, maar super onhandig omdat het zo gekreukt was door eerder gebruik; de dorre capucijnerranken zaten er nog in.
Vanaf de kikkerpoel gezien

  En toen het allerleukste deel: de klimplanten. Ik heb 3 grote klimop (Hedera hibernica), een klimhortensia (Hydrangea anomala) en een kiwibes (Actinidia a. 'Issai') er tegen gezet (allemaal afgeprijsd, ik zeg je: koop je planten aan het eind van het seizoen!). Bij de laatste klimop groef ik een mierennest op, die waren niet blij met me. En ik heb een plekje gereserveerd voor de hop die ik ook wil, maar tot nu toe niet kon vinden. Mijn Hedera helix die ik 2 jaar geleden al voor de bijen tegen het watervat had gezet, kon ik nu ook mooi tegen het gaas opbinden. Het ziet er nu nog wat iel uit, maar wacht maar! Ik verheug me nu al op volgend jaar.
 border met Gaura Butterfly white

En daar gaat het uiteindelijk om, nietwaar? Tuinieren is geloven in je eigen toekomst. Op Instagram@songsmith2962 staan meer foto's van en verhalen over mijn tuin. Ik wens je een fijn, groen weekend.

vrijdag 15 september 2023

132 - Of mice and men and best laid plans

Van tijd tot tijd heb ik grootse plannen voor mijn tuin, maar even vaak gooi ik ze ook weer terug in de denkbeeldige la in mijn hoofd en kwak ik die la gauw weer dicht. 
Ondanks de hitte groeit het gras

Ik ben namelijk eerlijk en realist genoeg om toe te geven dat ik wel hƩƩl goed ben in het bedenken van dingen, maar niet zo goed in het uitvoeren. En ik wil niet iedere keer om hulp vragen. Tot nu toe zijn mijn grootste bouwprojecten de composthopen van pallets en de verhoogde tinnen plantenbakken. Allebei goed gelukt, dat wel. De twee bakken van wilgentenen zijn ook gelukt in die zin dat ze in elkaar zitten en geen aarde lekken, maar ik had wel de verkeerde maat besteld. En die tenen beginnen nu al uit elkaar te vallen- zwaar zonde van mijn geld!
De kikkerpoel: werkt en ziet er prima uit, maar is bij nader inzien eigenlijk toch te klein.
Wel heel vredig...

Het verbouwen van mijn schuur zodat ik een deur heb aan de voorkant en er niet iedere keer omheen moet lopen: ik heb gewoon de moed niet om daaraan te beginnen.
En nu wil ik een plek nƔƔst de kikkerpoel waar ik in de schaduw kan zitten. Ik wĆØrk namelijk alleen maar in mijn tuin en ben gedwongen naar huis te gaan wanneer ik behoefte heb aan schaduw en dat heb ik nogal eens op mijn stukkie grond pal in de zon van vroeg tot laat. Het plan is als volgt: twee 'matten' (voor klimmers) als muren, met een schapengaas dak (dat gaas ligt verkreukeld in de schuur, hergebruik) en een snelle klimmer ertegenaan/overheen die er Ć©Ć©n geheel van maakt, het er organisch uit laat zien als het ware. Ik denk o.a. aan hop, prachtig met die bellen. Het hoeft niet groot, maar groot genoeg om er mijn stoel in te zetten. Optimistisch denk ik dat dit toch wel te doen moet zijn?
Dus ik ben me eens gaan orienteren. Ik heb naar houten schotten gekeken, mooi, kant en klaar, maar dacht ja, en dan kan ik over een paar jaar wƩƩr. Wilgentenen schotten vallen onmiddellijk af (zie boven). Dus heb ik twee ijzeren matten besteld. De vrouw van het tuincentrum verzekerde me dat die minimaal 20 jaar meegaan (nou, dan ben ik 85, wie dan nog leeft dan zorgt hoor) en palen. Het neerzetten wordt nog wel een dingetje, want het moet natuurlijk wel Zuid-Westen windkracht 10 bestendig zijn (al 3x meegemaakt sinds ik Hunky Dory heb). Maar goed, ik ga mijn best doen. Gelukkig krijg ik hulp van vriendin Monique, die twee rechterhanden heeft.
Ondertussen puffen mijn planten en ik terwijl ik dit schrijf weer van de hitte.
Deliriously happy Canna
 De Cannas komen wel eindelijk aan hun trekken, die vonden het weer in juli en vooral augustus helemaal niks. Ze maken opeens veel bloemen. Daar wordt dit mens ook blij van.
Het is een beetje dubbel: aan de ene kant is het heerlijk dat het toch weer zomer is, aan de andere dat ik erg slecht tegen die hitte kan en tussen 12.00 en 21.00 werkelijk tot niets kom. Kan je je die cartoons herinneren uit de jaren 70 van Snoopy, die filosofische witte hond van Charlie Brown?
Ligt als een plasje op het dak van zijn hondenhok? Well, that's me, folks!
Als je meer verhalen wil lezen, klik dan op Instagram@songsmith2962 . En dan wens ik je een heerlijk groen weekend!


183E - Monsoon / publishing Boerenwormkruid

  Bloody hell,  was it a turn around, or what? Almost unbelievable that last Saturday evening I was sitting out on the Middelharnis waterfro...