Tegen het eind van afgelopen week en begin deze week regende het zo veel en zo hard, dat de eenden letterlijk met plezier door mijn straat dobberden. Het water kon niet meer weg, bleef dus op het gras langs de straat staan, net zoals in de wintermaanden.
 |
| Het opgehoogde bloembed |
Niet alleen daar; ik zag verschillende achtertuinen langs de doorgaande weg onder water staan en het voetpad was ook deels ondergelopen.
De gemeente had het plantbed onder de sierbomen een paar jaar geleden bij het opnieuw inrichten al flink opgehoogd, zodat die Nepeta en Salvia droge voetjes houden. Zodra het maar even droog is, zoemt het er van de bijen.
Je kan twee dingen tegen al dat water doen: jaarlijks blijven ophogen, of ermee gaan leven. Ik zie de picknicktafels op het gras, dat in feite nu een wadi is, bij de ene buur verdwijnen en bij de andere buur verplaatst worden. Een wadi (eigenlijk een Arabisch woord) betekent Water Afvoer Drainage en Infiltratie. Het vangt regenwater op en zuivert het, waarna dat water infiltreert in de ondergrond. De ondergrond bewaart het voor drogere tijden. Ik ben een pragmatist; ermee leren leven, dus.
 |
| Mijn balkongroenten zijn continu nat |
Zo heb ik deze week de helft van mijn lavendelplanten, de originele Engelse soort, eruit getrokken. Morsdood. Ik zag dat ze nauwelijks wortels hadden gemaakt in de afgelopen drie jaar. Het gekke is dat de tweede soort die ik gelijktijdig geplant heb, de vlinderlavendel, er prima uitziet!
 |
| Deze hebben geen probleem met mijn tuin |
Een andere plant die er een feestje van maakt in Hunky Dory, is de rode Valeriaan.
Het begon drie jaar geleden met twee witte, spontaan opgekomen planten. Afgelopen jaar had ik opeens ook rode en niet twee, maar tientallen. Dit jaar hebben zowel de witte als de rode, maar vooral de rode, zich door de hele tuin verspreid. Het kostte wat moeite om erachter te komen welke plant dit nou eigenlijk is. Maar ik denk dat ik eruit ben. Het is de Valeriana rubra, oftewel rode spoorbloem.
 |
| Ooievaarsbek en de rode spoorbloem |
In elk geval nestelt hij zich zowel met de voeten in het water van de kikkerpoel als in het zomerbeton van de bloembedden.
En het is een vrolijke plant waar vlinders gek op zijn, dus heel welkom.
Een andere plant die zich niets aantrekt van welk weer dan ook, is de solidago. Ook die is spontaan verschenen, en hoe! Als ik hem zijn gang laat gaan, neemt hij de hele tuin over. Eerst dacht ik 'ach, wel vrolijk, dat geel'. Inmiddels trek ik hem er overal uit waar hij me voor de voeten staat, of mijn meer aandacht vergende planten wegdrukt.
 |
| Canna met solidago erachter in '23 |
Heb je geen zin in tuinieren? Zet er één Solidago en je hebt nooit meer omkijken naar je tuin; binnen een paar jaar heb je een wuivende, gele zee. Wel fijn voor de bestuivers, overigens.
Mijn determinatie-app wist me ook te vertellen wat die mooie plant is die ik van een buurman kreeg: de Tragopogon porrifolius. Hij bloeit inmiddels. De foto staat bij de extra foto's van deze week.
Okay. Laat ik eindigen met een positieve noot over ons weer: ik heb in 2024 nog niet één keer mijn balkonplanten water hoeven geven. (Ik moest er wèl aan denken dagelijks mijn sierpotten leeg te gieten)
Ik wens je een heel fijn weekend, ook in Trinidad-Tobago (hi there, Nikesha!)
