171/171E - My gardens in June

 The past week started extremely chilly and wet. And now it is Sunday, and all of a sudden my thermometer shows 25°C at 8 p.m.

It was such a relief to be able to go outside without a coat! To have my first ice cream of this Summer. To have breakfast al fresco, and not feel cold.

I swear my plants are happy too. And in an hour or so, when the sun goes down, I will water them. Until today there was no need...

The warm weather will stay for the coming week at least, I'm told. So I wish you a blissful week of outdoors fun. 

Make the most of it!

Renée 

167E - Summer Diary - Veere

 Once in a while I treat myself to an outing, and an outing is only successful when I see plants. A day to a fashion outlet, no thanks! Fortunately the tourist towns in my country are very aware of the need to look attractive and have a green image. Last weekend I visited Veere, in the province of Zeeland.

In Veere high street

   This beautiful tiny town is situated on the island of Walcheren, just over an hour's drive from my hometown Brielle. In theory that is. In reality it took us over two hours, because the traffic from before Zierikzee to Veere was going an endlessly slow 20km/hr. That made me miss my exit somehow, so instead of driving across Neeltje Jans (part of the Delta Works), I took the circular route via Goes/Middelburg...moan. Anyway, when we finally got there, it was lovely!

   Veere is on the Veerse Meer (= lake), but used to have an open connection to the sea, so had to be defended against attacks from across the water. Therefore it has ramparts and bastions, just like Brielle. Ramparts obviously are higher than the surrounding land, so you have a great view over the town and the watermeadows below.

The view from the ramparts

They made the wise decision not to build up their meadows with ugly new housing estates, as you can see on the photo on the right. That makes me very happy!

Old walls from the 14th century

      They also

 kept the old

 walls and you must admit: 

they are

 gorgeous.

  There was a thunderstorm, so it became quite dark, but never mind.

Town hall with thunder clouds

Veere has magnificent old buildings. The Scots woolhouses are especially beautiful. But this is a blog about plants, so I'll keep to that subject.

Erigeron! Shame about the plastic

   If you've followed my stories, you know that I am trying to grow Erigeron, 2 years of spectacular failure. They did it in Veere, as you can see below left. Unfortunately tourists will plonk their fat behinds on that bench, apparently... The solution isn't very imaginative. I would put some planters on the bench, then it would look even more pretty.

Peeked over the wall

If you get a chance, take a secret peek over the walls. This walled garden, below right, has been kept very simple, with perennials that will still have to come into bloom. But to me it is very attractive already. To the left of the garden again a very old wall, which has been there for hundreds of years, and where plants have settled on top, wonderful.

A tiny courtyard

   When you allow a rose to climb a tree, you are a friend of mine for life. When that Hibiscus starts flowering, it will be even more beautiful! Again simple, but very effective.

   In short, if you are visiting the Netherlands and you are in need for a destination, think about Veere. It is tiny, so you are able to see it in a couple of hours, but it has nice green walks along the ramparts as well, that will keep you busy for a few hours more (don't be afraid to walk amongst the sheep and cows). You can even play at being your own ferryman!

I wish you a very nice weekend.

167 - Summer Diary - Veere

 Zo af en toe trakteer ik mezelf op een uitje en een uitje is pas geslaagd als ik planten zie. Een dagje fashion outlet, no thanks! Gelukkig zijn de toeristische stadjes in ons land zich zeer bewust van hun groene imago. Zo ook Veere, in Zeeland.

In de hoofdstraat van Veere

   Dit mooie piepkleine stadje ligt op Walcheren, net iets meer dan een uur rijden vanaf Brielle. Althans, in theorie. In werkelijkheid deden we er meer dan twee uur over, omdat we al vóór Zierikzee in een eindeloze 20km/u sjokkende file terechtkwamen die niet meer ophield. Daardoor miste ik mijn afslag waarschijnlijk, want i.p.v. over de Neeltje Jans, heb ik de omweg via Goes/Middelburg ook nog eens genomen...kreun. Maar goed, toen we er eindelijk waren, was het ook meteen heel aantrekkelijk!

   Veere ligt aan het Veerse Meer, maar had vroeger een open verbinding met zee, moest dus verdedigd worden tegen aanvallen vanaf het water, waardoor het wallen en bastions heeft, net als Brielle. Wallen liggen uiteraard hoger dan de stad, zodat je vaak prachtig uitzicht hebt op dat lager gelegen gebied aan beide zijden.

Vanaf de wallen

In Veere hebben ze het wijze besluit genomen hun groene weiden niet helemaal vol te plempen met nieuwbouw, zoals je op de foto rechts ziet.

Daar word ik heel blij van!

Oude ongerepte muren

   Ook hebben ze hun oude

muren laten staan en zeg nou zelf: wat is er mooier dan een oude, begroeide muur?

   

Het stadhuis, met onweerslucht

   We kregen  onweer over ons heen, zodat het erg donker werd, maar dat gaf niets.

Uiteraard heeft Veere mooie oude gebouwen, vooral de Schotse wolhuizen zijn beeldschoon. Maar dit is een plantenblog, dus beperk ik me verder tot dat.

Erigeron! Jammer van het plastic

  Als je me een beetje gevolgd hebt, weet je dat ik al 2 jaar verwoede pogingen doe om Erigeron te kweken. Het is ze in Veere gelukt (zie foto linksonder). Helaas gaan de toeristen blijkbaar met hun botte kop op het bankje zitten...De oplossing is niet erg doordacht. Ik zou er een stel plantenpotten opzetten, dan komt het geheel nog mooier uit.

Stiekem over zo'n muur gegluurd

Het loont ook om over die muren heen te kijken, als je de kans krijgt (foto rechtsonder). Deze ommuurde stadstuin is heel simpel gehouden, met vaste planten die voor het grootste deel nog moeten gaan bloeien. Maar ik vind hem nu al heel aantrekkelijk. Links in die tuin weer een muur die er al honderden jaren staat, waar de planten gewoon bovenop groeien, geweldig.

Een binnenplaatsje

   Wanneer je een roos door een boom laat klimmen, ben ik voor altijd je fan (onderste foto links).

    Als de Hibiscus ervoor dan ook nog gaat bloeien, dan is het helemaal beeldschoon! Weer simpel, maar oh zo effectief.

   Kortom, zit je verlegen om een bestemming, denk dan eens aan Veere. Het is klein, dus je bent er in een paar uur doorheen, maar heeft leuke groene wandelingen over die wallen en verdedigingswerken, die er een paar uur aan kunnen toevoegen (niet bang zijn om tussen koeien en schapen door te lopen). En je kunt veermannetje spelen, zo leuk! Ik wens je een fijn weekend!

   

111 - Balkonscène , 1e bedrijf.

Oh Romeo, Romeo, wherefore art thou Romeo?

Groen balkon, April 2023

 Je ziet het, een balkon maakt de Shakespeare in mij wakker.

Ook in mijn overbuurman, maar daarover straks meer.

Na me maanden (okt t/m half april) te hebben zitten verbijten omdat die railingbakplanten ècht niet meer fraai waren, maar het ook dom zou zijn er al nieuwe planten in te zetten, kon ik het deze week niet meer aanzien en heb ik de oude vaste planten naar Hunky Dory gebracht en er nieuwe eenjarigen in gezet.

Vaste

 planten leek 2 jaar geleden zo'n goede zet. Immers, 1x aanschaffen en klaar. Maar de werkelijkheid bleek dat ze, ondanks mest en mulch, na 2 jaar begonnen te kwijnen. Zo'n railingbak bevat gewoonweg te weinig aarde om een groeiende vaste plant tevreden te houden. 

Puck ook blij: buiten liggen!

 Dus ben ik toch weer overgestapt op eenjarigen voor aan de railing. In die grote bruine grondbakken staan nog wel vaste planten en die doen het prima.

Het heeft een paar uur gekost en nu ziet het er weer fleurig uit, met Viooltjes, Anjertjes, Ijzerhard, Geraniums, Aardbeien, Huzarenknoop en Lobelia. Uit ervaring van de eerste jaren hier weet ik dat deze kanjers de wind hierboven overleven. Want die wind is echt een killer! Droogte buiten, daar hebben mijn balkonplanten geen weet van, ze krijgen iedere dag en desnoods 2x per dag water in de zomer (goed te zien aan mijn waterverbruik, daar staat iedere zomer zo'n rode treurige emoji naast: u heeft dit kwartaal meer verbruikt dan het afgelopen kwartaal. Ja, duh!). Nee, het is die vaak loeiharde dagenlang aanhoudende wind die planten echt niet tof vinden.

De balkon'vijver' voor de vogels.

Waarbij ik uitkom op mijn aanhef. In Verona, Italië is 'het balkonnetje' van waarop Julia smachtend neerkeek op haar Romeo. Bollocks natuurlijk, tourist tat. Maar heel romantisch, vond ik zelf ook toen ik het zag.

Wat ik echter totáál niet romantisch vind, is mijn nieuwe overbuurman, die UREN op zijn balkonstoel (op 7,60m aan de overkant) al rokend/drinkend/telefonerend recht in mijn gezicht zat te staren verleden week. Balkonetiquette (want ja, we zitten echt dicht op elkaar, veel van mijn buren blinderen hun balkon met hoge neprotan bakken) gebiedt dat je niet naar elkaar staart! Ik voelde me erg ongemakkelijk daaronder. Een beetje zoals zo'n arme aap zich moet voelen in Blijdorp. En Puck is geen Bokito. Na een paar dagen ergernis had ik opeens de oplossing. Nee, ik ben niet gaan schelden, dat is niet mijn stijl, en heb ook niet mijn gordijnen gesloten (overdag? Komop zeg!) en heb geen spandoek buitengehangen met een kreet erop (Peeping Tom kwam als eerste in me op). Ik heb er, geheel in stijl met mijn balkondecor, een spiegel voorgezet. En een hoge plant. Die middag zag ik hem opnieuw loeren, maar nu moest hij veel moeite doen en helemaal links ongemakkelijk over zijn railing buigen. Even later boog man #2 zich erover en daarna #3 (🤐), collega's aan de bedrijfsjasjes te zien. Ik dacht okay, ik geef je nog 2 minuten en daarna draai ik die spiegel om, dan kan je naar jezelf kijken. Maar dat bleek niet nodig, ik heb ze niet meer gezien.

Balkonheide is nu poelheide

Pfffft. Mijn naakt stofzuigende overbuurman van een jaar geleden vond ik minder irritant, daar moest ik vreselijk om lachen (en ik wende na de 1e flash keurig mijn blik af) en de push-ups-met-veel-gekreun op het balkon van de Spanjaard twee jaar terug waren ook niet zo erg, die laatste twee kerels waren alleen met zichzelf bezig, niet met mij. Gelukkig blijven ze nooit zo lang, het is een komen en gaan in die flats.

Dus inmiddels voel ik me niet meer bekeken. Peeping Tom, oh Tom, wherefore doest thou feel the need to peep? Zielig, eigenlijk.

Meer over mijn  tuinen op Instagram @songsmith2962  . Fijn groen weekend, ondanks de gure wind!