182 - Gras: je moet er van houden

 September is begonnen met hele hoge temperaturen: meer dan 30°C, extreem voor onze delta. Mijn planten doen er niet moeilijk over. Er werd zwaar onweer en regen voorspeld, wat niet kwam.

Mijn Pennisetum vooraan

   Mijn grassen zijn nu echt op hun best. Toen ik ze 3 jaar geleden plantte, waren ze nog een beetje verlegen, ze verscholen zich achter de overige vaste planten. In het 1e jaar werden ze volkomen overlopen door hun wilde zusters, alsof die ze wilden laten zien hoe je dat doet, groeien. Vooral de Pennisetum deden niet veel. Maar kijk nu eens! Bijna een meter hoog, met prachtige zachte aren.

   De Carex in Hunky Dory komen allemaal van mijn balkon. Ik dacht dat het cool zou staan, die grassen aan de railing

 (en dat was ook zo), maar ik realiseerde me na een jaar dat ze in de volle grond veel gelukkiger zouden zijn.

Carex beneden, Cortaderia rechtsboven

En dat zijn ze ook. Vergeleken met het gemaaide gras, ziet de Carex er weelderig uit! Ik heb het her en der in de tuin.

De Cortaderia doet het ook prima. Ouderwets, zo 1970 nietwaar, maar ik vind ze supercool. Ze ondergaan onze zware zuidwesterlijke stormen zonder problemen of klagen, wat ik geweldig vind.

Je wilt ze toch gelijk knuffelen?

   Een ander gras dat ik vanaf het balkon verhuisde is Stipa tenuissima Ponytails, hoewel ik twee exemplaren nog steeds op het balkon heb.

   Maar: stipa ziet er beter uit op het balkon. In mijn wilde tuin is het te delicaat en verdwijnt het teveel tussen de andere planten. Misschien kan het niet tegen de echt wilde graspestkoppen, die veel harder groeien en dan overal overheen floppen. Eén zo'n wild gras dat het heerlijk vindt in mijn tuin is de Hanepoot. Het waaiert vanuit een duidelijk centrum, met hele brede zachte stengels. Het is aantrekkelijk genoeg om het te laten staan op plaatsen waar het niet in de weg staat, maar ik maai het weg in andere. Uittrekken is ook een optie.

Zomerbollen en wild gras in de takkenhoop

Een gras waar ik ook mee te maken heb (en hoe!), is Kweek. Het is overal. En dat is mijn eigen schuld, want ik heb een 2m brede strook wild gras voor mijn composthopen, die ik laat staan voor de kleine dieren en insecten.

Vooral de kikkerpoel heeft last van Kweek, dat gaat waar het beslist niet hoort. Het groeit gewoon in het water en wanneer ik het eruit trek, neemt het een hele mat wortels mee van de bodem. Tot nu toe lijken mijn officiële
waterplanten er niet veel last van te hebben, maar ik baal ervan, want het ziet er gewoon slordig uit.

Oh, ik heb eindelijk besloten wat ik vervolgens in de strook naast mijn kas, voor de hortensias, geplant heb. In de lente is dat een hele aantrekkelijke strook, helemaal vol lentebollen van February tot eind April. Maar als ze uitgebloeid zijn, is het kaal. Ik experimenteerde met Calendula, Nasturtiums en Digitalis, maar het was nooit precies wat ik wilde. Dus nu heb ik Irissen en Daglelies geplant. Goed veel water gegeven, want hier is het al weken droog geweest. Ik probeer ze uit zaad op te kweken van exemplaren die ik al in de tuin heb, maar heb ook wat planten gekocht. Geduld is een goede eigenschap, maar... ik heb er niet veel van.

Fijn weekend, kijk ook even naar de extra foto's.

Renée