Na dagen van hoosbuien en loeiharde wind was het vanochtend gelukkig wat rustiger buiten, dus weer een bezoekje aan mijn tuin gebracht.
Ik kan me niet heugen zo'n vreemde zomer gehad te hebben, het schiet van de ene naar de andere kant als een 16 jarige na teveel biertjes. Maar goed, met Henk door de één na laatste bui naar de vereniging om daar te constateren dat het onkruid inmiddels kniehoog stond. Dat was zuur, want ik nam de tuin over in praktisch onkruidvrije staat. Potdomme!
Terwijl hij zich op de distels naast de aardappels wierp, worstelde ik met één hand met kattenstaart en raaigras en ander ongewenst spul in de bloemenborder en knipte ik de door de vele regen rottende hortensia bloemen. En zoals altijd wanneer ik met planten bezig ben, verdween de pijn in mijn arm en alle zorg om de toekomst naar de achtergrond en was ik volkomen Zen. Ik heb niet van veel spijt, maar wel degelijk van het door omstandigheden niet af kunnen maken van mijn City & Guilds horticulture opleiding in 1986. Soms vraag ik me af hoe mijn leven was verlopen als ik wel zoals gepland in England als tuinontwerper aan de slag was gegaan. Nu genoot ik van de geur van de vijg en werkte ik me gestaag door de border terwijl de laatste bui mijn shirt doorweekte.
De tuin lag er verder goed bij. Er waren verrassings gladiolen binnen en buiten en weer een emmer vol tomaten en joepie, een mini meloen. Een andere verrassing was de vijg: buuf was zo fanatiek als een kudde olifanten met de snoeischaar aan de gang geweest. Niet dat die vijgen snoeien, maar je begrijpt vast wat ik bedoel. Bijna totale verwoesting.
Ik schrok er gewoon van, die prachtig vijg. Geen wonder dat ik het hout op meters afstand rook.
Ik hoop dat dit weer een beetje herstelt, want het ziet er nu niet uit. Hier tegenover stond dat de andere hoek, van de andere buurman, prachtig stond te bloeien met echinecea, nigella, phloxen en korenbloemen. Mijn toekomstige tuin zal naadloos aansluiten bij zijn hoekje, ik ben benieuwd wat hij ervan zal vinden. Visit Instagram @songsmith2962 for more photos.
English
After days of showers and harsh winds this morning was slightly calmer, so I visited my allotment.
I cannot remember having had such a weird summer, it veers from one way to the other like a 16 yr old after too many beers. So, was driven by Henk to the allotments through yet another shower, only to conclude the weeds were knee high. That hurt, I had taken over a practically weed-free plot. Damn!
Whilst he tackled the thistles next to the potatoes, I wrestled singlehandedly with horsetail and grasses and other unwanted immigrants in the flower border, and cut back the rotting hydrangea heads. Too much rain. And like always when I am busy with plants, the pain of the fracture and worry for the future faded into the background and I became totally Zen. There's not a lot I regret, but I do the unfinished City & Guilds horticultural course in 1986, due to unsought- for circumstances. I sometimes wonder what my life would have been like if I had finished, and worked as a garden designer in England as planned. Now I revelled in the scent of the fig and worked through that border as the last shower soaked my shirt.
The garden looked good. There were surprise Gladiolus indoors and out, and another bucket full of tomatoes and oh joy, a mini melon. Another surprise was the fig: my neighbour had cut back her fig like a trampling herd of elephants. Not that they garden, but you get my drift. Almost total devastation.
I was quite shocked, that lovely tree. No wonder I smelled it from meters away. I hope it will recover, for it looks sad. As opposed to the other corner from my other neighbour, blooming away gorgeously with Echinacea, Nigella, Phlox and Cornflowers. My future garden will fit his seamlessly, I wonder what he will think of it.
Visit Instagram @songsmith2962 for more photos.
