172 - Wie schrijft, die blijft!

 Voordat ik over mijn inmiddels zinderende tuinen vertel, heb ik eerst iets anders te delen.

Misschien kan je je herinneren dat ik afgelopen augustus mijn docentschap in de wilgen heb gehangen. Eindelijk tijd voor die historische roman/detective die al jaren door mijn achterhoofd spookte, dat ding liet me maar niet los.

Zon!

Mijn recept voor een historische detective 

Men neme een jonge vrouw, een gepensioneerde vrouw, een sexy inspecteur, een lieverd met Alzheimer, twee enorme schoften en een moord. Goed roeren en dan in een kom genaamd Brielle gieten. Laten opstijven en vervolgens met kleine hapjes opeten.

Het verhaal is klaar en bevindt zich momenteel in de opstijffase.

Eerst dacht ik een reguliere uitgever gevonden te hebben; helemaal happy-de-peppy, totdat het contract in de bus lag. Tussen de slordig gekopieerde bepalingen door zagen ik en mijn zoon (die de foto's voor de buitenkant maakt) de ene na de andere rode vlag opdoemen. Dit was niet de bedoeling! Killing voor onze creativiteit! Na beraad en heel veel koppen koffie hebben we besloten het lekker allemaal zèlf te gaan doen. Een gigantisch avontuur, zeker voor zo'n digibeet als ik. Gelukkig helpt zoonlief.

Anyway, je gaat hier meer over horen. Als ik iets verder ben in het proces maak ik een eigen bloggerpagina voor het boek, maar voorlopig deel ik het hier. Overigens kan je volgende week een prequel verwachten.

Wil je hier niets van missen, wees dan zo slim om dit blog te gaan volgen.

Mooi toch?

De tuin!

En toen was het opeens zó bloedheet dat ik, om 07.00 aanwezig, al om 09.15 de tuinhandschoenen uitgetrokken heb. Mijn hoofd bonsde van de hitte, niks meer gewend natuurlijk. 

Altijd halen of brengen in dit land...

Maar ik vind het zalig en de meeste van mijn planten ook. Het enige nadeel is dat mijn aarde weer getransformeerd is naar zomerbeton. Geen spa in te krijgen. Onkruid uittrekken lukt ook niet, het breekt aan de grond af. Niet te geloven dat ik hier 1 1/2 week geleden nog liep te soppen in mijn schoenen.

Kurk- en kurkdroog

   Maar er valt nog genoeg te genieten hoor! Zelfs zóveel dat ik weer een pagina met extra foto's bijvoeg.

   De Monarda (bergamotplant) ziet er fris uit. Ik ben van plan wat bladeren te drogen, kijken of ik mijn eigen Earl Greymix kan maken.

   

Bergamot, bijna in bloei

   Ik kwam wat bok       torren tegen,           tenminste,

Het is een mannetje

  ik denk dat het boktorren zijn. Maar oordeel zelf: bij de gewone smalboktor (Corymbia rubra) zijn de mannetjes tweekleurig, zwart met geelbruin. De vrouwtjes zijn roodachtig bruin. De larven voeden zich met naaldbomen, maar de boktorren zelf vinden stuifmeel lekker.

   

Hm...gendertwijfelgeval

   

    Ze hebben van die superlange         voelsprieten, hartstikke mooi.

Op het balkon haal ik iedere dag een dikke augurk van mijn plant, die ik behandel als een komkommer. De schil is wat ruwer en dikker, maar dat maakt mij niks uit, want de smaak is heerlijk. De tomaten groeien ook goed, ondanks het mierennest dat eronder zit. Gisteren vertrok een deel van de mieren. Ze klommen onhandig met hun nieuwe vleugels tegen de bamboestok op tot in de plantenbak met petunias erboven, wandelden naar de buitenrand en sprongen als lemmingen in het diepe. Tot groot genoegen van de zwaluwen mag ik wel stellen. Nu is de rust weergekeerd.

Okay, tijd om iets te eten. Puck zit me al een tijdje verwijtend aan te kijken. Geniet van het mooie weer en een fijn weekend!

Renée 

172E - And then Summer finally arrived

 Suddenly it turned so blooming hot that I, having arrived at 07.00, had to leave at 09.15 because my head started to pound. As I was wrestling with weeds actually taller than myself, I gave up and took off my gardening gloves.

Sun!

   Not used to sun anymore...it always rains but it pours in my country.

   But I loved it, and so did most of my plants. The only disadvantage is that my soil has morphed from soggy to summer-concrete yet again. Digging? No chance! Pulling weeds is equally impossible, they break off at soil level. It is hard to believe that one-and-a-half weeks ago I was squelching through the mud in soaked socks and shoes. 

Lovely, right?

   But there is enough to enjoy! So much so that I will add a page with extra photos again.

Dry, so dry.

   The Monarda (bergamot) is looking fresh. I plan to dry some leaves, to see if I can make my own Earl Grey mix.

Bergamot, almost in bloom

I also found some longhorn beetles, Corymbia rubra. The males are two-tone, black with yellowish brown. The females are reddish brown. The larvae feed on pines, but the beetles themselves enjoy pollen. They have very long, elegant feelers.

A male

  

    On the balcony I harvest a Gherkin a day, sometimes three, and I treat them as cucumbers (they don't mind). The skin is thicker and somewhat like Velcro, but washing removes the worst needles. And the taste is great. My tomatoes are doing well so far, despite there being potato blight in the neighbourhood. There was an ants nest in one of my tomato planters, and they all left on Wednesday, by climbing very clumsily up the bamboo pole, up to the Petunias. There they balanced on the rim and then leaped into space, like a herd of lemmings.

The swifts loved it, it was very busy in front of my balcony for a while.

A female? Not sure...

Okay, it's time to eat something. Puck has been watching me  reproachfully for some time.

Enjoy the summer, now that it is here, and have a great weekend.

Renée 

PS The more observant amongst you may have noticed the original Dutch version of this post is much longer this week. That is because I explained my historical detective, which I have been working on for the past year, is finished. I have decided to self-publish. Wish me luck?