80 - Vijververhaal

 Als je dit blog een beetje volgt, weet je dat ik een kikkerpoel zonder kikkers heb. Maar voor de nieuwe lezers even een terugblik.

Het water verdampt snel!

Mijn Hunky Dory is in beginsel een diervriendelijke, organische, no-dig tuin die in transitie is van 100% groententuin naar 80% bloementuin. In zo'n tuin hoort natuurlijk water, zodat de zoogdieren, insekten en vogels die ik hoop te lokken kunnen drinken of hun eitjes afzetten. Er is echter een groot 'probleem' hier, er is geen waterleiding. Ik vang regenwater op in enorme vaten en zelfs met de hittegolven van deze zomer bleek dit water genoeg, dus dat is heerlijk. Maar het water uit mijn poel verdampt door het gebrek aan schaduw zó snel, dat ik meerdere keren per week moet bijvullen. Dat is minder tof. 

De kikkers, padden en salamanders waarop ik hoopte zijn (nog) niet verschenen, hoewel er één pad, Mr Waddles, in mijn kas woont en me regelmatig vanachter de groente begluurt. 

Het begin

In het voorjaar betrok wilde eend Jemima de poel, soms bracht ze haar lover mee en met zijn tweeën maakten ze er een ongelofelijk puinhoop van. Maar Jemima ging ook weer weg, ik heb haar sinds mei niet meer gezien. En er komt een egel regelmatig drinken en ook een zwarte kat. 

De mezen die nu de zonnepitten uit mijn bloemen pikken, drinken gezeten op de stammetjes die ik in de poel gelegd heb. Ik zie slakjes, bootsmannetjes, larven en heel veel dekenkruid, helaas.

In juni

Dus al met al vervult de poel wel een functie en hij is gewoon geinig om te zien. Zolang ik er lol in heb, is het steeds bijvullen en het met de hark eruitscheppen van die groene smurrie geen opgave en zodra dat het wel wordt, plant ik er een gunnera in, of gooi ik hem weer dicht. 

Voorlopig blijft hij. Ik verheug me nu al op voorjaar '23, want mijn zelfgezaaide vingerhoedskruid dat ik langs de randen geplant heb, is allemaal aangeslagen en ondanks de droogte blijven leven. En de waterplanten hebben het naar hun zin. Blije planten, blije tuinierder!

Wil je meer lezen en veel meer foto's zien, bezoek me dan op Instagram@songsmith2962 of Pixelfed@DutchDeltaWoman . Fijne zondag!

11 - Tuinieren op de vierkante meter (Dutch version)

 Toen ik in 2018  verhuisde, was  "tuin" een belangrijk criterium, net zoals voor veel mensen.

Waar de meeste mensen tevens zoeken naar een grote keuken of badkamer, was voor mij een stukje grond, binnenplaats of tenminste een groot balkon een absolute dealmaker. Diep in mij huist een wezen dat doodongelukkig wordt als het niet dagelijks met de handen door het groen kan gaan. Zal het geërfde melkboerenhondenhaar zijn, daar valt weinig door te woelen. Uiteindelijk bleken grond en binnenplaats niet haalbaar, dus moest het een balkon worden. 

In mijn historische stadje kom je dan in de verste buitenwijk terecht. Voordeel is het vele stadsgroen,  nadeel is dat de meeste mensen die hier zijn gaan wonen absoluut niet geinteresseerd zijn in tuinieren. 

Een goed voorbeeld is de straat die loodrecht op de mijne ligt. Meer dan tien dure huizen met een dak tot de nok vol zonnepanelen en allerhande duurzaamheidssnufjes en een kleine tuin die ik vervolgens volgeplempt zag worden met trendy grijze plavuizen en overkapte lounges voor de barbecue. Soms een even trendy olijfboom of palm erin, meestal niet eens. De door de projectontwikkelaar meegeleverde erfscheidingen met klimop werden er resoluut uitgerukt en vervangen door trendy schuttingen.

 Trendy

Je denkt nu zeker dat ik trendy een vies woord vind,  nee hoor,  echt niet. Wildebloemenweiden zijn ook trendy, en daar ben ik dol op!

Maar wat ik dus maar niet begrijp is hoe iemand kan kiezen voor een duurzaam energiebesparend huis en dan totaal geen idee kan hebben dat die 6 vierkante meter grond een paradijsje kan zijn voor vogels en insekten, waarin het ook voor mensen veel beter toeven is dan in die zongeblakerde plavuizenwoestijn die zij er van gemaakt hebben. De kopers wisten niet hoe snel ze zonnewering moesten aanleggen, want het wordt daar algauw meer dan dertig graden. Gelukkig heeft het stel in het ene hoekhuis wél veel tijd en energie (en geld!) gestoken in een beeldschone tuin, met romantisch zelfgebouwd zonnedakje. Het kan dus echt wel.

Balkontuin

Zelf tuinier ik op 3x4m, noodgedwongen in  bakken, maar eigenlijk zou ik het liefst de steigerplanken eruit rukken, en aarde storten op het beton. Uiteraard mag dat niet en eerlijk gezegd wordt er al argwanend naar mijn vele bakken geloerd. Echt, ik pas me aan en houd me aan de regels. Dus geen plantenrekken tegen de muren. Geen regenton. Geen minivijver. Geen kippen. Ik heb wel een hond, die ik het blaffen tegen de vele andere honden die beneden langslopen probeer af te leren uit consideratie met de buren. En nu iedereen de gevel heeft behangen met oranje vlaggetjes (plastic, kreun) heb ik aan de ene kant oranje goudsbloemen en aan de andere kant oranje oostindische kers geplant. Doe ik toch nog een beetje mee. 

Maar ik droom van groene tuinen in die straat. En dat kan supertrendy. Met egeldoorgangen in de schuttingen en groene schuurdaken met sedum en wuivende grassen en één schaduwboom en een klaterend minivijvertje. Zal je zien dat die temperatuur vanzelf daalt daar en heb je toch nog plek voor je loungeset en barbecue.

Je kunt meer lezen over mijn balkontuin op Instagram @songsmith2962 .