Over de bladeren van de bomen langs de singel waaraan mijn volkstuin ligt, begint al een bruine gloed te liggen. En veel van mijn vaste planten zien er wat verfomfaaid en vermoeid uit, alsof ze een beetje brak zijn na een nachtje dansen.
 |
| Een beetje moe... |
Zelf ben ik vandaag ook stram, want gisteren heb ik al mijn houtsnippers van mijn paden geschept en onder de bloembedden verdeeld. Waarom, vraag je je misschien af. Nou, niet omdat ik die houtsnipperpaden niet meer mooi vond, maar omdat ik me realiseerde dat ik echt ieder jaar kostbare zakken vol zou moeten aanschaffen om die paden goed te houden èn omdat ik met al die regen van juli/augustus gèk werd van het onkruid dat er doorheen opkwam. Ja, ja, ja, worteldoek, ik weet het. Maar laat ik dat nou juist niet willen!
 |
| Vóór het wegscheppen |
Dus nu ga ik gras zaaien, geholpen (hoop ik) met de week regen die ons weer voorspeld is. Sinds ik mijn trimmer heb, ben ik niet meer bang van gras. Uiteraard komt dat onkruid ook in het gras op, maar dat mag, ik maai het gewoon af voordat het echt vervelend wordt, althans dat is het plan. Het zal Hunky Dory een andere uitstraling geven, lijkt me ook wel weer spannend. Maar verwacht geen gemillimeterd gazongras van me! Langs mijn composthopen heb ik al een (wild) stukje proefgras, en dat werkt. |
| Waar bruin is, komt groen |
Ook heb ik de lavendel gesnoeid, ik doe dat altijd direct na de bloei. Er staan twee soorten door elkaar, Engelse en Franse en die worden niet even hoog en breed, dus het is geen keurige loodrechte cirkel. Terwijl ik bezig was, fladderden de witte vlinders om mijn hoofd, er was een explosie van koolwitjes. Toen ik snel mijn mobiel haalde om ze te filmen, waren ze allemaal verdwenen, typisch. Wel zat er een dikke bruine pad vanonder de scabiosa gemelijk naar me te staren. Hij was waarschijnlijk verongelijkt dat ik hem net bekogeld had met Franse boomschors. |
| Physocarpus opufolius Little Angel |
Het prachtige struikje rechts, de Physocarpus, is heel blij met de regen, ik zag haar gedurende die droge mei/juni maanden worstelen om zich te settelen en moest haar regelmatig water geven (sssstttt, niet tegen de rest van dat bed zeggen). Ze is nu nog maar een kleuter van 60 cm hoog en zou in 5 jaar 1.50m moeten worden. Je ziet dat ik tuinier met mijn tuintoekomst in gedachten. Net zoals mijn tuinbuurman van midden 80 die me gelukkig verzekerde nog wel even door te gaan. |
| En de zoveelste bui |
Nog even wachten en dan kan ik de vaste planten die op de verkeerde plaats zijn gezet (door mijzelf, duh) verzetten. De grond is nu ondanks de regen nog kei- en keihard, toen ik mijn aster novi belgii Marie Ballard verplaatste (stond zielig overschaduwd door de artisjokken) had ik zóveel moeite mijn spade in de grond te krijgen voor het plantgat, dat mijn natte schoen eraf gleed en ik mijn scheenbeen sneed aan, ja, aan wat eigenlijk? Zal wel een scherp takje geweest zijn. Bloéd! Afijn, dat was de sensatie van die dag, never a dull moment when in the garden.
Klik op Instagram@songsmith2962 voor meer foto's en tuinverhaaltjes. En als je in de buurt bent volgend weekend: op zaterdag 9 september (Open Monumentendag) treedt mijn band Multifocals op in Het Arsenaal, Rozemarijnstraat 46a, Brielle. We spelen om 13.00, 14.00 en 15.00. Ik wens je een fijn groen weekend.
