147 - Winter is only the anticipation of Spring

 De enige manier om januari en februari door te komen, is de belofte van maart.

Hagel (18/1/24)

  Zon en winterse buien wisselen elkaar af hier, na windstille nachten met matige vorst. Dat laatste weet ik omdat Puck en ik gisterochtend al om 05.30 buiten liepen; ze had op de late avond heel veel gedronken en tja, when you gotta go, you gotta go. Ze was helemaal happy, want er lag een dun laagje maagdelijke sneeuw, helemaal voor ons alleen. Ja, ja, ik weet dat de Belgen onder jullie nu door jullie plaatselijke sneeuw rollen van de lach, want in het zuiden hebben ze pas ècht sneeuw. Hier geen sleeënde ukkies en langlaufende volwassenen, maar het was wel beeldschoon vanochtend vroeg.

  Zoals je op de foto links ziet, hangen de bloembakken nog niet aan de railing, want er wordt weer windkracht 6 voorspeld. Ik ben het bakken erop, eraf, erop, eraf zat. Bovendien wil ik straks in maart/april de inhoud vervangen. Mijn eenjarigen zijn moe. Of gewoon heel erg dood. Daar kan ik me nú al op verheugen, op die nieuwe planten, ookal weet ik dat ik nog minstens drie máánden geduld moet oefenen. Het ligt uiteraard heel erg aan het weer wanneer ik ga planten; lente 2023 was waardeloos nat en koud en toen heb ik gewacht tot eind

april. 

Vlak voor de hagel losbarstte

Maar vergis je niet, wanneer in de namiddag de zon mijn balkon bereikt heeft, is het al 22° binnen en kost het geen moeite me te realiseren dat het rustig 38° kan worden in mijn flatje.

Gisteren was ik even bij mijn favoriete tuincentrum aan de Heindijk Info@tuincentrumvoorne.nl  om een mooie skimmia voor iemand te kopen en heb ik voor de lol even door het raam van hun achterste kas staan gluren. Daarin staan namelijk de vorstgevoelige planten te wachten totdat ze weer naar buiten kunnen. Ik weet hoe ze zich voelen.

Anyway, ik dwaal weer af. Mijn balkonbakken krijgen een nieuwe look: de vaste planten in de grote rolbakken krijgen een functie elders (nl in Hunky Dory) want in de rolbakken ga ik dit jaar weer de tomaten en komkommers zetten die het daarin afgelopen zomer zo ontzettend goed hebben gedaan en in de railingbakken komen de vrolijke eenjarigen die me door de zomervakantie op eigen balkon heen slepen.

Dat wordt weer zakken moestuingrond naar de 3e etage sleuren (en na afloop de hallen en lift schoonmaken) , maar dat heb ik er voor over. Ik denk weleens dat het moment waarop ik er geen zin meer in heb om mijn balkon vol planten te zetten, het moment is waarop ik beter alsnog kan emigreren naar the Outer Hebrides (weinig planten daar), om er mijn laatste dagen met local whisky te slijten in de plaatselijke pub met live muziek.

Ik wens je een fijn weekend!