99 - Vorst na regen, bepaald geen zegen

 De titel is weer een van die nutteloze gezegden die rondzwerven in de spelonken van mijn brein. Geen idee waar het vandaan komt, maar ik ben het er wel mee eens.

Januari 2023

 Want wat was het nat, de afgelopen tijd! Er is hier zóveel regen gevallen dat het op de parkeervakken in mijn straat niet meer wegzonk, dus de auto's stonden tot hun wieldoppen in het water. Puck vond dat superinteressant en wilde er iedere ochtend even naar gaan kijken. Wat zou er dan in zo'n hondekop omgaan he? Oh, kijk, veel water, zou er vis in zitten? Zoiets. Ze is dol op vis eten.

Opeens was dat water in ijs veranderd en ook dat vond ze de moeite van het onderzoeken waard. Ijs blijft vreemd spul voor mijn Antilliaanse dushi. Maar ik wilde snel naar Hunky Dory voordat de zon de rijp had doen smelten.

Ik was op tijd en kon wat mooie foto's maken. Maar tegelijkertijd dacht ik wel oh jeetje, alles weken lang kleddernat geweest en nu al twee nachten vorst er overheen, ik hoop dat mijn planten nu niet kapot vriezen. 

De narcissen strak in de knop

En hoewel mijn narcissen al heel ver boven de grond stonden, was ik een beetje teleurgesteld dat ik verder geen enkele bol kon ontdekken, terwijl ik er zóveel geplant heb in oktober/november.

De rabarber daarentegen liet al knoppen en zelfs een ontluikend blad zien. 

Het blijft een verrassing, die tuin van me. Bijna niets gaat zoals ik het me voorstel...

Rabarber

 In de kas had nu ook bijna alle peterselie het opgegeven, maar de snijbieten trokken zich nergens wat van aan en stonden frisgroen te pronken. Wat een die-hard is die plant! Ik oogst er al maanden van. Vanavond eet ik dus snijbiet. Ik snij het fijn, haal sommige nerven eruit wanneer ze te stug zijn en wok het met om het even welke andere groente ik die dag eet. Mijn kookkunsten voor mij alleen komen meestal neer op 'flikkermaarinskie', wat altijd een kleurrijk en vaak zeer smakelijk resultaat oplevert (en ik hoef nooit kliekjes weg te gooien, dus het is nog duurzaam ook). 

Snijbiet (chard)

Mocht je ooit bij mij eten: wanneer ik gasten heb, doe ik beter mijn best hoor, hoewel ook dan groenten de hoofdrol spelen. Vanavond bijvoorbeeld, maak ik empenadas, met alles erop en eraan, witlofsalade en rijst.

Het is nu 17.37 en nog niet helemaal donker, heerlijk! De lengende dagen zijn wat mij betreft het aantrekkelijkste van heel januari. Af en toe horen Puck en ik zelfs al een vroege vogel bij de eerste uitlaatronde om 06.00 (en nee, ik bedoel daarmee niet de arbeidsimmigranten die hier om die tijd in twee- of drietallen rondhangen op de parkeerplaatsen totdat ze opgehaald worden om naar hun werk te gaan. Ik zeg ze goedemorgen en ze zeggen allemaal na aanvankelijke aarzeling/verbazing op de eerste dag braaf goedemorgen terug. Eens een juf, altijd een juf!)

Wil je meer lezen, zoek me dan op Instagram@songsmith2962 en ik wens je een heel gezellig weekend!

15 - My allotment/Mijn tuin.

 Well, it is official. From now on I can proudly call myself a proper gardener again. My balcony garden remains, but the fact that I have a real plot of land with a shed and greenhouse means a lot to me. I have missed a garden so much it ached.

First rushed mini-harvest

This evening I cycled through the drizzle to the allotments to get the keys, and the monkey-puzzle of gardens made my heart swell. And the scent! My next door neighbour has a large netted plot of strawberries bordered by a huge fig, so it smells like a heady mix of England and Greece.

So I walked around my plot, just looking at what is there. And what has priority.

Priorities

 The strawberries have gone mushy and are a magnet for slugs. So I slithered on hands and knees under the netting ( What was that old man thinking, that a pixie would come pick his berries?) and told the hordes that this was it. They will have to move to another garden. This garden ain't big enough for us all. And I picked approx half of what hasn't rotted yet.

Then I watered the tomatoes and cucumbers and broccoli in the greenhouse, noticing that the water all pools in certain places...important information. And I picked some beans and tomatoes and found a huge monster cucumber.

 Another priority is fencing of the area between the greenhouse and shed, so I can bring my darling Puck. There is shade for her, and she can wander in and out, but (most important) she cannot get to the little dog next door. My dog is a sweetheart to humans, but detests her own species. Must be her past as a permanently pregnant  chained guard dog. No wonder she turned grumpy to other dogs.

I have uploaded a video of my garden to Instagram @songsmith2962 in Dutch and will upload one in English tonight.

Het is officieel. Vanaf nu kan ik mezelf trots een echte tuinder noemen. Mijn balkontuin blijft, maar het feit dat ik nu een stuk grond heb met een schuur en een kas betekent ongelofelijk veel voor me. Ik miste een echte tuin zo erg dat het pijn deed.

Vanavond fietste ik door de miezer naar het complex om de sleutels op te halen, en de wirwar van tuinen deed mijn hart zwellen van blijdschap. En de geur! Mijn buurvrouw heeft een groot stuk met aardbeien en daarachter staat een grote vijg, dus het ruikt naar een zoete mix van Engeland en Griekenland. Dus ik liep rond mijn grond, gewoon om te kijken wat er groeit. En wat ik eerst moet aanpakken. 

Prioriteiten

De aardbeien zijn gaan rotten en zijn een magneet voor naaktslakken. Dus ik kroop op handen en knieën rond onder het net (wat dacht die oude man, dat een tuinkabouter ze zou komen plukken?)en vertelde de legioenen dat dit het einde was. Ze moeten verhuizen. Deze tuin is niet groot genoeg voor ons allemaal. En ik plukte ongeveer de helft van wat nog niet aan het rotten was. Daarna gaf ik de tomaten en komkommers en broccoli in de kas water, en zag dat het water op bepaald plekken poeltjes vormt...belangrijk te weten. Toen plukte ik wat snij- en tuinbonen en vond een reuzenkomkommer. 

Een andere prioriteit is het afzetten van het plaatsje tussen de kas en schuur, zodat ik mijn lieve Puck mee kan nemen. Er is daar schaduw, en ze kan in en uit de kas tuttelen, maar (heel belangrijk) ze kan niet bij het kleine hondje van de buuf komen. Mijn hond is een schatje voor mensen, maar heeft een hekel aan haar eigen soort. Het zal haar verleden zijn als permanent zwangere kettinghond. Zou ik ook sjaggerijnig van worden.

Ik heb een video van mijn tuin op Instagram gezet @songsmith2962 

9 - Rock garden plants

 That wooden trellis planter I bought when I moved here 4 years ago has seen many plants in its life, and only the nasturtiums were a success really, so disappointing. It must be its shallowness in combination with the growing conditions on my balcony. And my own mistakes obviously: not so strange that a Lonicera, used to dappled shade, was extremely unhappy in the 40 degrees sunshine we had that first summer. I sensibly decided against turning that planter into a pond (the weight!), yes, sometimes sense takes over from sheer enthusiasm. Almost dragged it to the basement lockup to wait for that allotment (When? When?), and then had a brainwave. Now, I have many of those and most are unusable and unrealistic. But this time...

 Plants that know how to rock

Volcanic rock doesn't weigh much (tuff), so I bought a bag full of those, and mixed my old soil with a load of grit and sand. That was the sensible part. After that, the fun part: the plants!

Determined not to fall into my usual pit (falling for exciting but unsuitable plants), I went to a garden centre that caters for dummies, and thus labels all sections accordingly. They have a 'rock garden selection', where could I go wrong here, eh? 

I bought Silene schafta, Sempervivum, Campanula garganica and a gorgeous silvery leaved creeper with pale purple flowers that had the name on the pot and which I forgot to write down, and Sedum cape blanco. 

That Sedum took off! It quadrupled in size that first year (2020), and has bright yellow starry flowers right now, draping elegantly over the rocks. The Silene did well too, hasn't grown much but that's fine, and has plenty of buds. The Sempervivum was attacked by Jackdaws (why on earth? I saw a bird fly off with a section of the plant), but I divided the remainder over the planter. That pretty silvery creeper suffered terribly from the frost this winter and 3/4 died. But what is left has perked up and is in flower. But that Campanula...

 Campanula on the rampage 

Coreopsis

Here something went 'wrong' again. Something always does, don't you agree? The best laid plans of mice and gardeners, eh? Even though it came from the rock garden section and was labelled as such, my cheerful Campanula doesn't realise it is growing in a 100x50cm planter. Or it does, but doesn't care! Last year it was a pretty 10cm round mound of flowers, this year it has gone wild. Not only has it covered most of the planter already, it also tries to climb the trellis. Showing it my scissors with a dark look has not tamed it one bit. I fear I must show it who is boss here. But I'll let it flower first...they are like little lavender stars.

Plans

Nasturtium Black Velvet 

The weather has turned lovely, plenty of sunshine, temperatures into the middle twenties C (add 10 degrees for my balcony). So that means: watering. Even though I try to get plants which either like or tolerate my clifftop conditions, most of them are gasping by nightfall. Watering them is a pleasure, it is relaxing, it releases a lovely earthy scent and I go all Zen. But it does take quite some time. Puck is wise to this routine and stands ready to lap up everything I spill, for some reason she loves all water which is not in her water bowl (shower, dishwasher, puddles, etc), which is a bother when I use a liquid feed. I have to lock her inside then, and she sulks.

So. I have decided to rearrange my garden. I will gather the plants from the many many individual pots, and group them in 3 large planters. Hopefully that will make them happy, will save me some time, and give me more space to sit and perhaps even have a tiny table on there, so I can eat without spilling everything in my lap, and walk around without stubbing my toes when I hunt for those slugs. I'll keep you informed about my progress.

You can read more about the rock garden, and see lots more photos on Instagram @songsmith2962 and my original art is @grashoffr