169 - Natste, maar warmste meimaand ooit

 Terwijl Puck op het balkon mijn Verbena Bonariensis staat op te eten (zelfmedicatie, ze is misselijk) en de beloofde zon voor de eerste zomerdag zich wéér verschuilt achter een dikke, grijze wolkenlaag, probeer ik hier de moed erin te houden.

Zicht vanaf de composthopen

   Dus: mijn planten trekken zich er lekker niets van aan, tralalalala!

Zou ik een voorbeeld aan moeten nemen. En eerlijk is eerlijk, ondanks dat het de natste meimaand uit de geschiedenis van het KNMI was, bleek het ook de warmste! 

Ik heb me voorgenomen er, ondanks de constante bewolking en de slakkenplaag die onze tuinen teistert, een positief blog van te maken hoor.

  Hier gaan we.

   Deze week heb ik het eerste bakje aardbeien kunnen oogsten. Ze waren prima. Aangezien mijn aardbeien letterlijk op de oude houtsnippers tussen de andere planten groeien, viel dat me erg mee. Ik deel ze met de vogels, wat ik okay vind. Alleen zou ik wel graag zien dat ze dan zo'n hele aardbei opeten en er niet twee keer in pikken en dan naar de volgende gaan...Buurman Hans heeft een net over zijn aardbeienbed gespannen, maar hij is danook een èchte moestuinder.

Peonies van Hans

Ik mag momenteel meegenieten van zijn Peonies, zo prachtig! Zeg nou zelf, is het geen schoonheid?

Tragopogon porrifolius

  Maar mijn eigen planten kunnen er ook wat van, hoor.

Deze links is de Paarse Morgenster, die ik van achterbuurman Arie heb gekregen.

Je kunt wel zien dat hij uit de asterfamilie komt. Oorsprong is het Middellandse Zeegebied, waar hij als groente wordt gebruikt. De wortels kan je eten (Nederlandse naam: haverwortel) en de bladeren kan je als spinazie bereiden. Oogsten van okt tot feb, volgens Wikipedia, en de penwortel alleen in het 1e jaar oogsten omdat hij in het 2e (bloei-)jaar te houtig is. Hij bevat veel calcium (per 100 gr 48 mg). Het is een tweejarige plant en vorstbestendig. Doordat ik van bovenaf heb gefotografeerd, kan je niet zien dat hij zo'n 80 cm hoog is. En ik ga hem niet opeten hoor, ik heb er maar één!

De trommelstokalliums 

Misschien weet je nog dat ik veel Alliums (Nigrum) had geplant en dat ik bang was dat ze allemaal verrot zouden zijn, omdat mijn tuin onder water had gestaan. Nou, ik heb me voor niets zorgen gemaakt. Ze zijn goed opgekomen. De Nigrum bloeien al een week en de paarse trommelstokvariant staat volop in de knop. Alleen de Allium Hair is, na al een slechte bloei verleden jaar, dit jaar helemaal niet meer opgekomen. Zonde van mijn geld.

Witte Prikneus

   De Lychnis Alba (Prikneus) doet het ook goed. Hij staat aan beide kanten van mijn vuurborder, en de grijze bladeren matchen mooi met die van de Artisjokken. Voor het mooi wil ik er nog een paar, maar ik heb in het najaar weer stekken, want hij zaait zichzelf uit.  De 'regel' is minimaal drie exemplaren, of vijf, of zeven, enzovoorts. In ieder geval een oneven aantal. Nou ben ik niet zo van de regels, maar met deze ben ik het eens.

Clematis en Pelargonium

Waar mijn Clematis het in Hunky Dory totáál niet doet, klimt de paarse op het balkon vrolijk in de trellis. Ik had haar dit jaar niet gesnoeid (de muurbloem zat in de weg), maar ze vindt het prima. Leuk, want ik ben een Clematis fan.

Mijn groene balkon

   Het balkon is lekker groen inmiddels, met genoeg bloemen om me blij te maken. De Augurk maakt augurkjes en de Tomaten zitten vol bloemen. Nu de zon nog.

Fijn weekend!

157 - Knippen, knippen en nog eens knippen (Cutting)

Vóór de zoveelste bui uit voor de 3e keer mijn dode stengels geknipt. Nu moet ik nog één keer en dan is de tuin klaar voor haar  groeispurt.

Verzopen maagdenpalm

  Nu alle dorre stelen weg zijn (behalve die van de Echinacea, die dorre bloemhoofden vind ik nog te mooi om weg te knippen) valt pas goed op hoezeer mijn Maagdenpalm (Vinca major) te lijden heeft gehad van die enorm natte maanden. Zoals je op de foto links ziet is 90% bruin. Er zit nog wel leven in hoor. Het oogt alleen blergh. Een dame in Cambridgeshire (Gardener's World) wiens enorme tuin iedere winter onder water staat, stak me een hart onder de riem over de Vinca. Bij haar overleeft de Vinca dat ook, sterker nog, ze noemde haar 'a thug'.

De Geraniums daarentegen vinden die natte voeten geen probleem en zijn al lekker aan het groeien zoals je ziet. En ook de trommelstok Alliums staan al fier rechtop. De grassen moeten nog gekortwiekt, maar daar wacht ik nog heel even mee.

De creepy crawlies worden wakker

Ik zag hier en daar al een verdwaalde hommel, en de slakken zijn ook wakker geworden. Waar ik ook heel blij mee was, waren de vele wormen die ik tegenkwam toen ik wat uitgebloeide balkonbollen overzette naar de tuin.

Bollen tussen de takkenhoop

  In januari had ik natuurlijk enthousiast mijn appelbomen gesnoeid en de takkenhoop flink uitgebreid, daarbij totáál vergetend dat ik ook bollen had geplant bij de kikkerpoel. Dus nu piepen die tussen de takken door.

Ehhh...naam kwijt

  Er groeit al van alles! 

  Ook planten waarvan ik nu denk wat wàs dat ook alweer? Maar wanneer ze wat groter worden, ga ik ze wel weer herkennen.

De Rabarber groeit lekker

  En het is spannend of sommige van mijn favorieten ook dit jaar weer gaan opkomen. Zo ben ik dol op Gauras, maar die zien er nog uit alsof ze zo dood zijn als een pier. Terwijl de Centaurea cyanus (vaste korenbloem, lavendelblauw) zich vrolijk heeft uitgezaaid in mijn graspad. Heb ik gauw verplaatst, al die stekken. Hommels, bijen en vlinders zijn er gek op, dus wat mij betreft kan ik er nog veel meer kwijt. Ik begon drie jaar geleden met één plant en nu heb ik al zeven pollen. Bovendien bloeit deze schoonheid van april tot en met november, wat wil je nog meer?

Het bijenhotel

Mijn bijenhotel is open, maar er waren nog geen gasten.

Omdat ik even wat grond wilde halen, ben ik langs de Heindijk gereden en man, daar was het druk! Hele karren vol violen zag ik ik achterbakken verdwijnen, ik ben niet de enige die snakt naar wat kleur. Overigens heb ik me ingehouden, er staan nog genoeg bloeiende bollen voor mijn balkondeuren. Ik sla de violen dit jaar over en ga straks half mei naadloos over naar de zomerbloeiers. Mijn overgehouden witte Pelargoniums staan (binnen!) volop in bloei, die kunnen dan naar buiten, net zoals de banaan en vetplanten. Die vinden dat geweldig, die maanden buiten.

Nog even en alles heeft kleur!

   Goed, hopelijk kan je tussen de buien door toch nog even naar buiten. Let vooral op de bloesembomen, daar wordt een mens vrolijk van. Fijn weekend!

121 - Aangevreten broccoli en doorgeschoten rucola

 Mijn bloementuin ziet er, nu ik de uitgedroogde uitgebloeide bloemen eruit heb getrokken, weer schitterend uit! Veel paars, veel wit, een beetje geel hier en daar en de bak met Monarda is een zee van purper.

Monarda 'Thug'

 Nee, die Monarda heet natuurlijk geen thug (geweldadige misdadiger), maar mijn drie bescheiden planten van verleden jaar hebben hun krachten gebundeld en terroriseren nu de rest van die bak. Mijn mooie gele Crocosmia had geen schijn van kans en ik moet nog zien dat de Herfstaster en Cannalelie er straks nog bovenuit komen.

In de andere bak worden de Thunbergia en Gaura overruled door de Venkel. Heel interessant om te zien dat het recht van de sterkste ook in de plantenwereld geldt.

Wat het iets minder goed doet, zijn de groenten. De Radijs schoot als een malle door en nu doet de Rucola hetzelfde. De sperciebonen buiten doen tot nu toe niet veel, en de ene Courgette buiten ook niet. De twee Courgettes binnen groeien wel, maar maken geen bloemen. Ik heb een aantal Cherrytomaten die wel groeien, maar eerlijk gezegd doet mijn Green Zebra op het balkon het veel beter! En de Komkommer en Augurk, ook op het balkon, idem. Mijn broccoli (geoogst, was lekker) is nu gatenkaas, dus of ik nog nieuwe scheuten zal kunnen oogsten betwijfel ik en de Meloen is nog in het ranken met bloemen stadium.

De kikkerpoel

Je ziet, ik vertel het echte tuinverhaal, niet een rooskleurig leugentje! Het is heel verleidelijk om alleen de succesjes te benoemen (en ik vermoed dat 3/4 van de posts op het internet rooskleurige  leugentjes zijn), maar ik vind dat niet eerlijk. Zoiets als een moeder die opschept dat haar kind zulke hoge cijfers haalt op school en verzwijgt dat het de pestkop van de klas is.

Dus: volgend jaar toch de groenten maar mest geven, dan. 

Waar ik wèl heel happy mee ben, is dat ik toch alledrie de verdwenen Echinaceas teruggevonden heb. Dat zit zo: ik had drie verschillende geplant, waarvan ik weg was van Echinacea purpurea 'White Swan', omdat die wit is met een groen hart, heel bijzonder (de andere twee waren de gangbare roze die je overal ziet).  Ze deden het niet supergoed, en in het voorjaar kon ik ze nergens terugvinden. Mijn zelfgemaakte houten labeltjes (lollystokjes) waren onleesbaar de winter uitgekomen, ook zoiets knulligs! Maar! Opeens zag ik gisteren bij het wieden een flinke Echinacea tussen de Knautia en Scabiosa opduiken. Yay! Wel zo'n roze vermoed ik, maar toch yay. En de andere twee zijn ook weer verschenen. Yay, dubbel Yay!   

 Allium sphaerocephalon

 In Ontario zag ik velden vol, naast velden vol Lupines en dat maakte een veel grotere indruk op me dan de kont van één zwarte beer die ik ook zag. 

Weet je wat ook indruk maakte toen in Canada? Mensen daar hebben geen hekken/schuttingen/heggen om hun tuin! Iedereen houdt keurig zijn eigen borders en 'lawn' bij en tuinen lopen naadloos in elkaar over. (Uiteraard staan er wel hekken om velden met vee...) Anyway, dat gaf een heel vredig weids gevoel. Stel je eens voor, dat iedereen hier zijn schutting eruit sloopte...ondenkbaar toch? Daarvoor wonen wij toch teveel op elkaars lip, wij kunnen de hamburgers zowat van de barbecue van buuf graaien.

Okay, wil je meer lezen, zoek me dan op Instagram@songsmith2962 je bent van harte welkom.