180E - The countdown to Autumn has begun...

 This past week my garden had a bit of an autumnal feel to it. The crisping artichoke leaves were the cause, and also the scabiosa and other plants telling me they wouldn't mind a nice bit of rain on their heads.

Toddler-sized melon in my neighbour's patch

Just look at that melon, it is huge. But you can hardly call the green, green.

   Anyway, rain (with thunder) has been predicted for tomorrow, so to me it was a good day to plant my new Heuchera and Crocosmia. I gave them a good drink and then the rain will treat them tomorrow. I'll also sprinkle some fertiliser.

Yeah, yeah, I know, I wasn't going to, but I've changed my mind. When I was deadheading my scabious, I realised I am not ready yet for a garden going to rest.

My balcony tomatoes

On the balcony I cut off the tops of my tomatoes like the good girl I am - just like Monty ordered. There are many green ones still, after I picked kilos already, absolutely a success! And repeat next year!

My balcony garden is looking marvellous anyway. The white grape I planted in the trellis planter has established, and all flowering plants are doing their jobs: making me happy.

The beds in Hunky Dory are slowly being taken over by autumn flowering plants. The asters are showing colour now, just like a sizable patch of very tall plants I got as a gift, of which I had no idea of what they are. I had to look them up on my Plantnet app. They turn out to be Solidago gigantea. Oh dear. Don't know if I am happy with that.

The  North corner of the balcony at sunset

   I have a lot of work trying to pull out the ordinary solidago, which is colonizing my entire garden. I hope its huge sister is not of the same temperament!

   But, I have good news as well. This morning I noticed quite a few butterflies, that was really for the first time this Summer. There was a shrew running along my path. And there were loads of bees, hoverflies and bumblebees on my flowers.

Bumble bee paradise, those artichokes

I am so pleased I planted the artichokes that first spring! They are past their best by now, but the flowers that haven't turned to fluff yet, are covered by bumblebees. Opposed to the butterflies, that don't want to pose for me, the bumblebees ignore me and my phone camera completely. Oh, they see me alright, but are simply going about their business. They sometimes buzz a bit louder, as if they are saying 'hi there, good shit, man' (like I heard one boy say to another at a festival I went to last weekend. The band was extremely loud, and rubbish, and the grunted lyrics mostly came down to 'I want to die' - oh, you poor things).

The Crocosmia are completely Zen

   By now we are three days along and it has rained- and how! My neighbour's still unplanted bed-with-just-spread-donky-manure was sopping, he could not walk on it. But his newly planted strawberries were dancing in their tidy straight rows.

   Hunky Dory was pleased with the rain, I saw and smelled it. On the artichokes the bumblebees were crowding eachother, there were 4 to 5 on each flower.

   In my balcony garden (which I do water, otherwise I will have a lot of straw within a week) the reaction was more varied. The banana was very happy, she loves a good shower, but I noticed the Pelargoniums frowning.

Happy banana

They prefer a warm gentle rain to being pelted with the pressure hose-like rainshower that they got instead. They always protest immediately in their passive-aggressive way, by showing brown flowers. "No, I will not perish, but look what happens when you do this to me", sort of.

Right. For the teachers amongst you (and I know there are many), you have to go back to work. Courage! But have fun as well.

Me, I hope to be able to enjoy some late summer weather. I'm not done yet, not ready for autumn!

Do take a look at the extra photos, won't you, and have a lovely weekend.

Renée 

180 - Het aftellen naar de herfst is begonnen...

Deze week voelde mijn tuin een beetje herfstig. Dat had alles te maken met de al verdorrende artisjokken, scabiosa en andere planten die me vertelden dat ze wel weer eens een flinke regenbui op hun koppies zouden willen.

Maatje flinke peuter bij de buurman 

   Kijk eens naar die meloen hiernaast, het is een joekel. Maar het groen kan je nauwelijks meer groen noemen.

   Overigens is er regen (met onweer) voor morgen voorspeld, dus ik vond het een goede dag om mijn nieuwe Heuchera en Crocosmia te planten. Heb ik ze vanochtend flink water gegeven en dan krijgen ze morgen weer een plens. Bovendien ga ik morgen voor de bui uit (hopelijk) wat organische mest strooien.

   Ja, ja, ja, ik weet het, eigenlijk zou ik dat niet doen, maar ik doe het lekker toch. Toen ik mijn dode scabiosa bloemen aan het koppen was, besefte ik dat ik nog lang geen zin heb in een tuin die het al opgeeft.

Mijn balkontomaten

Op het balkon heb ik braaf de toppen uit mijn balkontomaten geknipt; moest van Monty. Er zitten nog veel groene in en ik heb er al kilos vanaf gehaald, absoluut een succes! Volgend jaar weer!

Mijn balkontuintje ligt er trouwens toch prima bij. De witte druif, die ik in de trellisbak had gezet, is aangeslagen en alle bloeiende planten doen wat ze moeten doen: bloeien en mij blij maken.

 

De bedden in Hunky Dory worden zo langzamerhand overgenomen door late zomer- en herfstbloeiers. De witte asters komen nu uit, net zoals een stel gekregen  hoge planten in mijn hete bed waarvan ik geen idee had wat het zijn. Ik moest het opzoeken op PlantNet. Het blijkt Solidago gigantea te zijn. Hm. Weet niet of ik daar nou zo happy mee ben.

Het balkon bij zonsondergang

   Ik heb veel werk aan het eruit trekken van de gewone solidago, die ongelofelijk landjepik aan het spelen is. Ik hoop niet dat die grote zussen ook zo gaan woekeren!

   Maar, er is ook goed nieuws, ik zag vanochtend redelijk veel vlinders, dat is echt voor het eerst deze zomer. 

   Er rende ook een spitsmuis voor me uit over mijn pad. En er waren lekker veel bijen, zweefvliegen en hommels op mijn bloemen.

Hommelparadijs, die artisjokken!

Ik ben zó blij dat ik toendertijd die drie artisjokken heb aangeplant! Ze zijn al over hun hoogtepunt heen, maar op de bloemen die nog wel bloeien wemelt het van de hommels. In tegenstelling tot de vlinders, die geen seconde voor me stilzitten, negeren de hommels mij en mijn mobielcamera volkomen. Ik weet zeker dat ze me zien, maar ze gaan gewoon hun gang, hoogstens zoemen ze even wat harder, alsof ze zeggen "hoi, goeie shit, man" (zoals ik bij MACH de ene knul tegen de andere hoorde zeggen tijdens een oorverdovend optreden, waarbij de gegrunte tekst voornamelijk 'I want to die' was - och gossie toch).

De Crocosmia zijn helemaal zen

   Inmiddels zijn we 3 dagen verder en heeft het geregend en hoe! Buurmans nog braakliggende bed-met-ezelmest sopte. Maar zijn net geplantte nieuwe aardbeien stonden in hun keurige rijtjes te swingen.

   Hunky Dory was er ook blij mee, ik rook en zag het. Op de nog bloeiende artisjokken verdrongen de hommels elkaar bijna; 4, 5 hommels op een bloem.

   In mijn balkontuin (die ik water geef, anders is hij binnen een week veranderd in stro) was de reaktie wat gematigder. De banaan was heel happy, die houdt wel van een bui op zijn kop, maar ik zag de Pelargoniums bedenkelijk kijken. 

Happy banana

Die zijn blijer met zo'n vochtige warme mist dan met de keiharde hogedrukspuit-buien die ze over zich heenkregen. Ze protesteren altijd direct passief-agressief met bruine bloemen. 'Nee, ik ga niet dood, maar kijk eens wat er van komt als jij ons dit aandoet', soort van.

Goed, voor de onderwijsmensen onder jullie (en jullie zijn met velen, ik weet het) zit de zomervakantie er weer op. Sterkte! Maar ook veel plezier met je nieuwe klassen.

Zelf hoop ik nog wat te kunnen genieten van mooi nazomerweer. Ik ben nog niet klaar voor de herfst!

Kijk vooral ook even naar de extra foto's en een heel fijn weekend.

Renée 

 

179 - Kleur: de natuur is de beste designer!

 Toen ik afgelopen week voor het eerst sinds tijden weer eens een penseel vasthad, heb ik me laten inspireren door de kleuren van de boomspinazie in mijn balkontuin.

Beeldschone kleuren

   Zeg nou zelf, prachtig toch?

   Kleur beïnvloedt mij heel erg. Je kunt stellen dat het emotiesturende deeltje van mijn brein een extra neuroreceptor heeft gekregen voor kleurschakeringen. Thanks, Mum.

   Die trend van strak zwart, grijs en wit van een tijdje geleden, vooral in badkamers en keukens, de rillingen lopen dan over mijn lijf. Douchen, okay, dan doe ik mijn ogen toch wel dicht, maar koken in zo'n keuken? Niet mijn idee van een gezellige bezigheid. Dat komt doordat ik zwart en grijs non-kleuren vind, ze komen van nature niet voor in de plantenwereld  (basalt, graniet, leisteen, marmer - allemaal steen).En 'dus' zijn ze doods, saai en vooral deprimerend.

Blijmakend, inspirerend, vibrerend

Oooookay, nu ik meer dan de helft van jullie waarschijnlijk beledigd heb, alvast sorry, ik bedoel het niet kwaad.

Mijn eigen keuken is (helaas) gebroken wit met een nep-marmeren aanrechtblad dat (rilling over de rug) zwart is. Ik had daar geen invloed op en geen geld voor een andere. Heb als tegenwicht mijn servieskast Caraïbisch groen geschilderd, mèt roze rozen erop.

Als oppepper voor de best vaak grijze luchten van onze delta (die mij deprimeren), gebruik ik zoveel mogelijk kleur in mijn tuinen. Hunky Dory heeft een roze/blauw/paars/wit bloembed, een spetterbed (d.w.z. alle wilde bloemen mogen daar hun gang gaan ongeacht hun kleur) en een rood/oranje/geel/zilver bed. 

Echinacea en Japanse anemoon

   

   Als er planten bestonden met goudkleurige bladeren, dan stonden die daar ook in!

   Maar, zoals ik verleden week al mopperde, dat laatste Zuid-Amerikaanse kleurenbed wil nog maar niet voor me groeien. Vooral de roodbladige heesters laten het afweten, terwijl ik die juist had aangeplant om er structuur in te brengen. 

   Rode vlier, nou, hier in de polder is een vlier de struik die groeit als onkruid. Behalve bij mij dan. De pinussen daarentegen, bedoeld als zilvergroen tegenwicht voor al dat (niet groeiende) rood, schieten de klei uit alsof ze nog vóór 2030 minstens 10m hoog willen zijn. Overigens geef ik ze wekelijks een compliment, want als je als voedselrijke- bosgrondminnende den mijn betonklei aan je laars lapt, dan ben je wel super cool natuurlijk.

Déze doet het wel goed, lol!

   Afijn. Vriendin Monique en ik wilden toch naar Seven Hills in Westvoorne voor wat vaste planten voor in haar tuin, dus toen heb ik (duh!) maar weer wat roodbladige Heuchera 'Palace Purple' en de happy Crocosmia 'Emily McKenzie' van de foto rechtsboven aangeschaft. Poging nummer zóveel om planten te vinden die het overleven in mijn 'hot bed'. 

Eerlijk is eerlijk, hun leven is wel ruig bij mij, want ik strooi niet met duur gekochte mulch en ook niet met mest. En water geven, daar begin ik ook niet aan, want dan is het eind zoek. Ik zing wèl voor ze... En wie kan dat zeggen, huh?

Zelfopgekweekte Pelargonium

   Houden jullie het nog een beetje uit nu we eindelijk echt zomerweer hebben?

   Puck en ik genieten vooral in de vroege ochtend, wanneer het nog koel en stil is. We delen onze ochtendronde met vogels, katten, hazen en watervogels. Vanochtend bijvoorbeeld werd ik helemaal opgewonden omdat ik dacht een grote roofvogel op een verkeersbord aan de Langesingel te zien zitten. Ik dacht aan een grote uil, of een buizerd, maar toen we dichterbij kwamen, bleek het een reiger te zijn en daar struikel je hier zowat over. Tja, om 06.00 is het alweer niet meer echt licht...

   Goed. Geniet van je weekend!

Renée 

176 - EXTRA PHOTOS

 Hunky Dory has survived the two days of 30°C+ sunshine, and we were spared by the thunderstorms so far. I took some extra photos for you to enjoy.

From the top down:

1. The Wandering Papyrus ('not all who wander are lost!')

2. Thistle with happily buzzing bumblebee

3. Bindweed...too pretty to destroy...for now

4. Predominantly pink front bed with drumstick Alliums, Echinaecea, Monarda, Verbena bonariensis and Physostegia-almost-in-bloom

5. Monarda with die-hard Crocosmia 

6. Gaura with orange Gladioli, orange day-lilies, red Crocosmia and party-crasher Verbena bonariensis 

7. Day-lilies battling the slugs and snails that live in the Artichokes towering over them

8. Hunky Dory at 09.00 a.m. Yes, folks, we do have some pretty spectacular rain showers in the Dutch Delta!

124 - Crocosmia van De Kaap

 Wij tuinenthousiastelingen hebben veel te danken aan Zuid-Afrika. Want veel van onze lievelingen komen oorspronkelijk daar vandaan.

Crocosmia 'George Davidson'

Voor mij is mijn tuin niet compleet wanneer er niet tenminste één Crocosmia in staat, en ik heb tot nu toe twee soorten geplant. Degene links op de foto, die oranje begint maar geel is wanneer de bloem opent en de meer bekendere rode Crocosmia 'Lucifer'. 

Verleden jaar in de Hortus Botanicus Leiden hadden ze het brede grindpad naar de tropische kas helemaal versierd met grote houten bakken vol Crocosmia, of Kaapse Lelie zoals hij ook wel wordt genoemd. Ik ben de volgende dag meteen naar mijn kweker gereden voor zaad. Crocosmia masonorum is de beste winterharde soort. De hybride soorten kunnen ook wel tegen een stootje, maar hebben een hekel aan natte voeten in de winter (en laat mijn Hunky Dory nou lekker zompig worden...).

Zelf gezaaide Lucifer

Gek genoeg willen ze in de zomer toch liefst regelmatig een bui op hun kop! Dat vond ik vreemd (Zuid-Afrika, droog!), totdat ik besefte dat die Kaap daar regelmatig in de mist van laaghangende wolken verdwijnt.

Verleden jaar heb ik ze zelf gezaaid, Lucifer, en ze als ienie-mienie blaadjes aan het eind van de zomer uitgeplant in de vuurborder. Dit jaar heb ik daar veel blad en een paar, wel prachtige, bloemaren. Ik hoop dat ze zich nog wel enorm gaan uitbreiden.

Het begint te komen

 Soms zou ik stiekem wel even een kijkje in de toekomst willen nemen, over tien jaar of zo. Gewoon, om te zien hoeveel er van mijn tuinplannen terecht gaat komen. In ieder geval is mijn vuurborder dit jaar al een stuk vuriger dan verleden jaar, toen hij gedomineerd werd door geel. Geel is okay, geel is prima, maar ik wilde ook zomerrood en dat was er nog niet. Nu al wel, mijn rode/roestbruine struikjes (Crotinus coggyria 'Royal Purple, Photinia 'Red Robin ,Leucothoe 'Zeblid', Physocarpus opulifolius 'Little Angel' en een prachtige maar naamloze rode vlier) groeien goed en nu heb ik dus ook mijn Kaapse schonen hier en daar ertussen staan. Een van mijn wensen voor deze border is een paar bloedrode rozen.

George in zomer '22

  En de Canna 'Kreta' staat er ook mooi tussen, maar eigenlijk moet de border nog wat voller zijn, want ik vind die lelijke zwarte plastic potten zo...lelijk! Die moeten gecamoufleerd worden. Terwijl ik dit schrijf, denk ik: verven? Hmmmm, ik zal eens uitzoeken of er geschikte verf is voor plastic.

Of met plastic pot en al in een andere, wel mooie, pot. 

Je ziet het, ik verveel me geen minuut.

Overigens ben ik op zoek naar ouderwets steenafval, je weet wel, kapotte rode of gele baksteen. Je vindt dat vaak bij ingestortte oude gebouwen, maar ik zou zo gauw niet zo'n plek weten in Brielle, hier ruimen ze alles cosmetisch op, er mocht eens een met een Alpaca wandelende toerist over struikelen. Ik wist een plekje (oude toegangspoortje van de voetbalvelden) maar dat had de gemeente laten buldozeren voordat ik langs kon komen met mijn emmertje en schepje, jammer!

Goed, tijd om je een fijn groen weekend te wensen. Meer verhalen op Instagram@songsmith2962,  waar ik nu ook af en toe een historisch Den Briel verhaaltje post.

122 - Hoogzomer in Hunky Dory

 We zitten al in juli. 'Tomorrow belongs to those who can hear it coming' zei David Bowie. Het gaat nu opeens veel te snel, nog even en het is alweer november, de langste dag ligt ruim achter me, ik krijg opeens haast om nog van alles te realiseren voordat de eerste sneeuw valt!

Coreopsis, Crocosmia, Daglelie

Overdreven? Misschien, maar de emotie is echt. Deze zomer word ik 65 en never fucking mind dat ik in mijn hoofd nog 30 ben, my time is running out, how did it come to this? (een quote van Muse, ik ben een vat vol quotes, echt handig wanneer je huis in brand staat).

Serieus, er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen met mijn tuin (en leven)! Om te beginnen met mijn Cannas. Mijn Zomerfestival dancers waren niet echt happy in de kas. Ja, eerst wel, maar toen de zon onbarmhartig gewoon door de witkalk op het glas heen scheen, riepen ze luid haal me hier uit, ik stik! Dus ben ik maar weer naar de kweker gereden voor zakken aarde, ze beginnen al te grijnzen wanneer ze me daar zien. Gelukkig had ik in mijn schuur nog wat grote potten, dus de Cannas uit de kas, in de pot en naar de tuin.

Canna 'Kreta'

Zeg nou zelf, is het geen plaatje? En hij bloeide nog niet eens. Ik moet er uiteraard wel weer langs met mijn gieter...Maar niets zo bevredigend als een Canna een plens water geven.

Ze staan nu alle zes tussen de andere planten.

Ik ben er ook eindelijk uit hoe ik mijn pergola ga maken, maar ik hou het nog even voor me. Ik kan al wel verklappen dat het me heel weinig geld gaat kosten, want ik ga de dingen gebruiken die in mijn schuur stonden toen ik de tuin overnam. Ook voor mijn geplande windkering trouwens. Maar de plannen gaan voorlopig nog de ijskast in, want ik krijg nu toch geen spa in de grond. En ondanks de loeiharde wind (kracht 8!) deze week had ik het weer zo heet dat ik er naar van werd. Later dan 08.00 of vroeger dan 19.00 moet ik gewoon niet gaan, ik kan er niet tegen.

Deze (ook 'Kreta') bloeit al wel

 Ik weet niet of je het kunt zien, maar de tomaten en bonen van buurman John in de achtergrond staan er pront bij. Hij begiet ze, logisch, anders zou het nu stro zijn. Toen ik gisteravond bezweet van de fiets stapte, was Leo net klaar met sproeien en bood mij de slang aan. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen! Dus de hele tuin een plensdouche bezorgd waar ze heel blij van werd. En ik ook. De storm van woensdag had mijn kasraam (krijg ik opeens niet meer dicht) gelukkig gespaard en ook de obelisken en Artisjokken stonden nog overeind, maar veel Verbena bonariensis en alle Ooievaarsbek lagen wel plat. De laatsten moeten tòch gesnoeid, dus no worries en de Verbena heb ik opgebonden.

Zonsondergang gisteren

Even wat anders: ik ben nu ik met pensioen ben voor mezelf begonnen. Mijn eerste wapenfeit is een KvK nummer (voor de workshops en bijlessen die ik ga geven) en mijn tweede is dat ik op mijn Instagram@songsmith2962 naast tuinverhalen ook historische verhalen over Brielle ga schrijven. Check it out, zou ik zeggen!

Fijn groen weekend!