176 - EXTRA PHOTOS

 Hunky Dory has survived the two days of 30°C+ sunshine, and we were spared by the thunderstorms so far. I took some extra photos for you to enjoy.

From the top down:

1. The Wandering Papyrus ('not all who wander are lost!')

2. Thistle with happily buzzing bumblebee

3. Bindweed...too pretty to destroy...for now

4. Predominantly pink front bed with drumstick Alliums, Echinaecea, Monarda, Verbena bonariensis and Physostegia-almost-in-bloom

5. Monarda with die-hard Crocosmia 

6. Gaura with orange Gladioli, orange day-lilies, red Crocosmia and party-crasher Verbena bonariensis 

7. Day-lilies battling the slugs and snails that live in the Artichokes towering over them

8. Hunky Dory at 09.00 a.m. Yes, folks, we do have some pretty spectacular rain showers in the Dutch Delta!

169E - Wettest, but warmest May ever

 While Puck is on the balcony munching my Verbena Bonariensis (selfmedicating, she's nauseous) and the promised sun is hiding itself again behind grey rainclouds,  I am trying to keep my spirits up.

Seen from the compost heaps

   So: as my plants are unconcerned, so will I be, tralalalala!

  And to be fair, inspite of the wettest month of May ever recorded by the KNMI, it also was the warmest!

   This is going to be a positive blog, despite the grey cloudcover and slug infestation, don't you worry.

  Here we go.

   This week I harvested the first punnet of strawberries, and they were lovely. Since they grow on a layer of old bark in between the other plants, that was a pleasant surprise. I share them with the birds (and slugs), which is fine. Only I'd like to see them eat a whole berry instead of taking two pecks and then going for the next one...My neighbour Hans has netted his bed, but then he is a proper veg grower.

I am enjoying his Peonies very much, absolutely gorgeous they are, right?

Peonies from Hans

But my own plants are pretty nice as well. 

Tragopogon porrifolius

  

   The one on the left is called purple Morningstar in Dutch. Another neighbour, Arie, gave it to me. It's easy to see it belongs to the Aster family. Origin is the Mediterranean,  where the root is eaten, and the leaves can be cooked like spinach. Harvest is from Oct til Feb, according to Wikipedia, and you should only eat the root in the first year after planting, as it turns too woody in the second year. It contains 48mg Calcium per 100gr. The plant can take light frost. Because I took the photo from above, you cannot see it is 80cm tall. And I will not eat it, I only have the one!

My drumstick Alliums

Perhaps you'll remember I had planted a mass of Alliums (Nigrum), and that I was afraid they had all rotted away because my plot was flooded in Winter. Well, I worried unnecessarily, they are fine! The Nigrum has been in bloom for over a week, and the purple drumstick variety is in bud, as you can see. Only the Allium Hair, who already disappointed last year, has now disappeared altogether. That was a waste of money.

White Lychnis

   The Lychnis Alba is doing well. The silvery leaves match beautifully with those of the Artichokes. I'd like some more, so I will collect the seed.

   Where my Clematis are not happy at all in Hunky Dory, the one on my balcony is doing great. It is climbing the trellis and is in bloom. I had not pruned it (the Wallflowers were in the way), but it didn't mind. Great, as I am a Clematis fan.

Pelargonium and Clematis

The balcony garden is very lush and green, but with enough flowers to keep me happy. The Gherkin is producing fruit and the Tomatoes are full of flowers.

All they need is some sun. As do Puck and I.

Right. I hope you enjoyed this story. Have a lovely weekend!

144 -Nog 1 dag en dan: 2024 !!

 Toen ik jong was, zag ik het jaar 2000 als een enorme grens in de tijd. Dan zou ik al oud zijn, gesettled met mijn vijf kinderen (ja, echt. Allemachtig, wat dacht ik wel niet?) in een cottage in Engeland ergens halverwege een beboste heuvel met uitzicht op zee, met een paard, geiten, honden en katten. Mijn dromen waren altijd heel specifiek.

Januari 2024

  De realiteit ziet er anders uit, in 2024.

Een nieuw jaar. Dan vraagt men altijd naar je goede voornemens. Ehhhh... Ik denk dat ik maar gewoon doorga met wat ik in Augustus 2023 in gang heb gezet. Taalvrijwilliger, Dansvrijwilliger, zangeres van Multifocals, af-en-toe docent voor de bieb*, plantengeek en altijd altijd altijd schrijver, want dat zit nou eenmaal in mijn genen.

  Is er dan helemaal niets veranderd, vraag jij je af? Jawel hoor.

  De socials spelen geen enkele rol meer in mijn leven en dat bevalt me prima. (Ja, ik gebruik Whatsapp, maar alléén omdat de huidige mensheid blijkbaar vergeten is hoe ze iemand moet bellen, de enigen die dat nog doen zijn mensen boven de zestig en dat nog maar zelden. Dus ik heb me braaf aangepast, go with the flow, eh?). Op het nieuws zag ik dat 60% van de jongeren echt verslaafd is aan social media en dat dit zorgwekkend is. Ik denk dat het erger is, dat ook niet-jongeren niet meer zonder hun swipefix kunnen. Je hond uitlaten met je hoofd in/bij een schermpje, ik zie het dagelijks.

Toch nog wat kleur tussen het grijs

Met het gevaar te klinken als zo'n irritant prekende bekeerde ex-gebruiker: ik voel me een stuk rustiger in mijn hoofd nu ik niet meer die enkelband van likes, volgers, content en algoritmes omheb. Ja, ja, Grashoff, bullshit, want hoe zit het dan met dat blog van je, ik hóór het je zeggen.

Het zit prima met mijn blog, thanks. Want dat schrijf ik primair voor mezelf en jij mag het lezen. Met nadruk op mag. Blogger dwingt me gelukkig tot niets en zodra ze dat gaan doen, of om geld gaan vragen voor het gebruik, ben ik weg. Ik kan me de begintijd van het internet herinneren, toen het gepresenteerd werd als free for all,  everywhere. Ha! Ik kwam op Google bij toeval 'reviews Dutch Delta Gardener' tegen en heb het weggeklikt. Lees ik niet.  Schrijven is een behoefte, misschien is dit dan wel mijn fix, maar wanneer Alzheimer mijn hersenen tot Emmentaler heeft gereduceerd, bestaan mijn hersenspinsels en verhalen tot in de eeuwigheid. Kunnen mijn kleinkinderen ze lezen. Wie schrijft, die blijft.

Ik verheug me op de lente!

  Gelukkig gaat het qua tuinleven nu weer de goede kant op. Zo'n eindeloos natte winter als die we tot nu toe hebben gehad, kan ik me niet herinneren. Langs mijn straat staat al sinds September een permanente wadi water. Het verbaast me eerlijk gezegd dat ik nog weinig tuinen zie waarin grote regenopvangbakken geplaatst zijn (Ik heb het niet over regentonnen; zo'n ton is zó leeg) Straks is de lente weer kurkdroog en loopt iedereen te klagen over een watertekort. 

  Maar goed. Laten we voorlopig eerst maar gaan genieten van de bollen die binnenkort boven de grond komen (of zouden ze massaal zijn gaan rotten door al dat vocht? Ai, hoop het niet!) Ik heb in oktober voornamelijk alliums gepoot, die hebben het beter naar hun zin in mijn tuin dan tulpen. Juiste plant, juiste plaats, yes indeed, Monty. Bovenstaande trommelstok alliums stelen al twee lentes de show.

En nu de kortste dag weer voorbij is, kunnen we uit gaan kijken naar nieuw groen, heerlijk. Ga ik jullie weer vermaken met tuinverhalen. Maar tot die tijd zal je het moeten doen met interim schrijfsels. Oh, en ik heb een uil voor je geschilderd, om je veel wijsheid te wensen voor de 31e.

Athena

Happy 2024!

*

Wat hier niet bijstaat is de aanvangs-tijd, die is 13.30 tot 15.30.