181E - Almost Autumn, really, whatever they might say.

 Whilst it is 27°C in my living room ( I am writing this on Wednesday) I notice by just looking around me that the summer of 2024 is sliding into Autumn. Do I mind? Mwah, not really. Can't complain about our summer in the end.

A bit late, but very welcome!

   It started too late, was too cold and too wet, but from the 2nd week of July onwards we suddenly had glorious weather.

   My struggling plants revived extremely fast. Except the Canna...But she is making up for it now, don't you think?

   Where I notice that autumn is sneaking up on me, is in the early mornings. At 6 a.m. it is still dark enough for the streetlights to be on, and I need to put on a coat again!

   The trees in my neighbourhood, mostly summer oaks, willows and lime trees, are showing quite a few yellow leaves, dropping their leaves as well.

The balcony blooms on happily.

   This morning I spotted the first toadstools in the grass...

   So yes, it is inevitable, we are slip-sliding into Autumn.

    Hunky Dory shows it as well. The asters are in full colour and my autumn bulbs are showing themselves. I noticed that the Ixia bulbs I had planted in a nice pot on the balcony have not done a thing, growl.

Bulbs that do not come up: it should be against the law.

Knit one, purl one.

As you can see on the right, I repaired the dried up willow planter. Can I be bold and warn you not to throw away your money on these? Within two years they have dried up completely and fall apart. Useless.

But I AM very happy with what's inside. My son had gifted me a yellow raspberry, which is now bearing fruit, yay!

The red current in the planter behind it, isn't doing much yet. Perhaps next year, now that I have used organic fertiliser. Red currants are my favourite berries.

The yellow raspberry

    

   Something completely different 

   As you may have read (and if not, well, here it is) I am busy self-publishing a book. It was supposed to be titled 'Murder at Rust Roest' (Dutch for 'do not be idle'), but I found out that another book called Rust Roest was published very recently. I could not believe my eyes! I hastened to check I wasn't robbed (call me suspicious), but no, simply a stupid coincidence. With stress on stupid: I mean, what are the odds?

Anyway. So now my book has a new title: Boerenwormkruid (Tansy). You are my witnesses! Self-publishing is a doddle, they tell you, well, so far not so much. I'll spare you the details, but perhaps I will use the story in a new book.

Have a lovely weekend!

Renée 

86 - Bollen al geplant? Ik wel.

 Herfst. Lekker genieten van verkleurende bladeren, paddestoelen, met Puck door plassen stampen, plannen maken voor het volgende tuinjaar en bollen planten natuurlijk!

Tête-a-Tête op HD

 In Hunky Dory stonden toen ik de tuin in 2021 overnam al veel narcissen, en wat zomerbollen, maar slechts enkele tulpen. 

Daar moest nodig wat aan gebeuren, want een Hollandse tuin zonder tulpen in het voorjaar is geen echte tuin natuurlijk.

Aanbod te over, en het ene plaatje nog mooier dan het andere. Nou heb ik gemengde resultaten met bollen en waar dat aan ligt, Joost mag het weten. Het ene jaar stort mijn balkon zowat in door de enorme zowat uit hun potten barstende bossen bollen en het andere is de opkomst ronduit teleurstellend. Afgelopen voorjaar was zo'n flutjaar. Ik had in de balkontuin o.a. reuze alliums geplant, 6, en er kwam er niet één op. Van de 12 roomwitte hyacinthen in de tuin kwam er eentje omhoog. De kleine alliums daarentegen deden het supergoed en ze staan er nu uitgebloeid nóg. En de tulpen in potten, voorgetrokken in de kas, stonden er ook mooi bij.

Die éne.

Vooral op het balkon plant ik altijd veel bollen, die ik vlak voor mijn glazen deur groepeer zodat ik ze goed kan zien. Last hebbend van SAD (seasonal affective disorder), of gewoon een sombere zeurpiet zijnde (take your pick) in de donkere wintermaanden, sleuren die groeiende en daarna bloeiende bollen mij de winter door. 

Op het balkon.

 Dit jaar heb ik de volgende bollen geplant (tja, op de foto's zal je nog een maand of vijf moeten wachten):

Galanthus Flore Pleno

Muscari Armeniacum

Tulips Brisbane

Gemengde oranje tulpen, huismerk Lidl

Allium Hair

California Hyacinth oftewel Triteleia 

(Vooral die een na laatste! Ze zien eruit als aliens)

Ik had nog een berg weer opgegraven potbollen over van verleden jaar, en die heb ik zonder aanzien des bols in de tuin verstopt. Ik ben nú al benieuwd wat er allemaal gaat opkomen. 

Hoe zit het met jullie? Is jouw tuin al 'winterklaar' (ouderwets woord dat tegenwoordig betekent dat je moet mulchen hoor!)? Wat, een beetje vroeg voor die vraag? Nee hoor, het is nu juist de perfecte tijd om alles voor te bereiden op het nieuwe seizoen. Zodat je straks wanneer het ècht shitweer is lekker met een boek en een drankje achterover kan leunen in de wetenschap dat je tuin vanaf februari losbarst met kleur en leven. 

Wil je meer lezen en veel meer foto's zien, log dan in op Instagram@songsmith2962 of Pixelfed@DutchDeltaWoman .

Het was heerlijk om in de tuin te wroeten, en ik had de heel hoek van het complex voor mijzelf, zodat er ook vogels waren. Ik heb nog geen roodborstjes gezien, terwijl ik best veel wormen vond. Misschien wat later in het seizoen, er is nu natuurlijk overal nog eten genoeg voor ze. Maar de eksters, kauwen en merels waren druk, druk, druk.

25 - Het voelt al als herfst / It feels like Autumn already

 

 Gisteren wederom met Henk een bezoek aan mijn tuin gebracht. Het was zwaar bewolkt, winderig, zoals zo vaak deze zomer eigenlijk. Maar ondanks dat deze augustusmaand zijn naam zomermaand niet verdient was het weer heerlijk in de tuin. Daar binnenlopen geeft me hetzelfde gevoel als dat ik vroeger kreeg wanneer ik de krijtrotsen van Dover zag vanaf de ferry: thuis!

Wanneer je het complex opgaat door de poort die ik gebruik, loop je eerst tussen tuinen door die vol bloemen staan en dan valt het nog niet zo op. Maar sla linksaf naar mijn grond en dan verandert het karakter, hier wordt serieus verbouwd! En dan zie je meteen dat dit seizoen al op zijn eind loopt. Hele lappen grond lagen al braak, keurig ontdaan van de aardbeien en slakroppen en netjes aangeharkt.

Ook mijn oogst zat er bijna op. Terwijl Henk het verleden week eruit getrokken onkruid naar de afvalhoop reed, plukte ik de ingedroogde capucijners. De vogels, of misschien wel de muizen, hadden de onderste peulen leeggegeten, maar er zat nog genoeg aan om een flinke voorraadpot te vullen. Inmiddels ben ik redelijk bedreven met een snoeischaar in mijn linkerhand, maar mijn rechterarm moest nu meehelpen de peulen te grijpen en dat viel niet mee. Gek genoeg had ik na de eerste pijn de rest van de dag minder last, dus dat geeft de burger moed! 

Henk rukte nu de verdorde tuinbonen eruit en riekte de laatste aardappels uit de grond, terwijl ik een emmer appels plukte. Driekwart van mijn appels lag inmiddels onder de bomen, door die harde wind van de laatste dagen. Waar is een ciderpers als je hem nodig hebt? Ik weet genoeg voor volgend jaar! Op mijn lijst: takkenzaag, betere snoeischaar, loterij winnen, ciderpers.

Eigenlijk was ik van plan een deel van mijn appels te drogen. Gedroogde appelringen blijven maanden goed als je ze luchtdicht opbergt. Maar dat is met links niet te doen, ik zie er dan van komen dat ik uitschiet en mezelf een oog uitsteek. Vrouwe Geluk heeft een blinde vlek waar het mij betreft. 

Meer over mijn tuin op Instagram @songsmith2962 

English

Yesterday I went to my garden again. It was overcast, heavy cloud and very windy, like most of this Summer. But in spite of not living up to its name of Summer month, August was still lovely on the allotments. Arriving there gives me the same feeling I used to get when I spotted the white cliffs of Dover from the ferry in the past: home!

When you enter the complex through the gate, you walk initially along flower gardens, so it isn't evident, but as soon as you turn the corner towards my plot the character changes to one of serious veg gardening. And it shows the season is nearing its end. Large plots are bare and neatly turned over, empty of the strawberries and salad leaves that were there.

My harvest was also almost done. Whilst Henk carted the weeds to the heap, I picked the dried marrowfat peas. The birds, or perhaps the mice, had got to the lower pods, but there were enough left to fill a large jar. I'm reasonably adept with my left hand by now, but my right arm had to cooperate to grip the pods, and that wasn't easy. Funnily enough it ached less after the initial pain, so I got my courage up!

Henk pulled the desiccated broad beans from the ground and raked up the last potatoes, and I picked a bucket full of apples. Three quarters of my apples were on the ground, due to that nasty wind of late. Where is a cider press when you need one? I am wise to next year! On my list: branch saw, good secateurs, win lottery, cider press.

I had planned to dry a part of my apples, really. Dried apple rings will keep for months if you keep them airtight. But impossible with my left hand, I am liable to slip and gauge out my own eye. Lady Luck has a blind spot where I am concerned.

More about my garden on Instagram @songsmith2962