98 - De eerste krokus; hoop!

 Blue Monday 2023:

'Hope is a dangerous thing for a woman like me to have' zingt Lana del Rey en daar sluit ik me volledig bij aan.

De bol als symbool van wedergeboorte

Ergens op het internet, ongetwijfeld op een van de vele tuinsites die ik volg, las ik dat je de winter niet moet zien als het eind van de seizoenen, maar als het begin van de nieuwe. Ook daar kan ik me in vinden. In mijn balkontuintje zie ik de eerste gele krokus, bijna platliggend door die niet-aflatende doodvermoeiende stormwind die ons nu al meer dan een week teistert, en dan haal ik toch opgelucht adem. Gelukkig. De planten worden wakker. Mijn rose helleborus bloeit al, mijn verbena bonariensis stuurt verse groene stengels de lucht in, mijn calendula laat opeens frisgroene blaadjes zien tussen de zompige bruine van afgelopen zomer, mijn naamloze groene varen ziet er fris en  fruitig uit en mijn gele muurbloemen hebben bloemen.

Jaren naar op zoek geweest!

Door ervaring wijzer geworden wacht ik nog even met het voorzaaien; verleden winter was ik zo enthousiast dat ik een kas had dat ik al in januari begon en driekwart op de composthoop belandde, maar nu wacht ik netjes tot maart. Ik woon te klein (en hèb niet eens een vensterbank) om het binnen te doen. Ik verheug me mateloos op dit plantje rechts. Tijdens mijn Engelse jaren zag ik dit overal tussen de stenen van vele tuinen in de buurten van Londen waar ik woonde en werkte. Wij noemen het volgens mij Mexicaanse madelief, maar op het zakje staat fijnstraal, whatever. Het is eenjarig, maar heb je het eenmaal in je tuin, dan heb je het tot in eeuwigheid, want het zaait zichzelf eindeloos uit (de naam! Erigeron Profusion), het liefst tussen stenen. En weer aan het tuinieren in Nederland kon ik het zaad dus nergens vinden, totdat ik het eindelijk tegenkwam in de Hortus van Leiden. Het maakte een toch al leuke dag perfect. Ik ga het tussen de boomstammen rond mijn vijver zetten.

Komt uit mijn onderbewustzijn 

Ja? Je had het over hoop, hoor ik je nu denken. Wat heeft die madelief daarmee te maken?

Alles. Hoop doet leven, maar hoop die vermorzeld wordt is iets verschrikkelijks. Om er nog maar een song quote tegenaan te gooien: 'Is a dream a lie when it doesn't come true, or is it something worse?' (Bruce Springsteen dit keer) Dus hoop maakt je ook kwetsbaar.

Eentje om het af te leren: ' Hope is being able to see that there is light despite all of the darkness' (Desmond Tutu). En nu niet denken dat ik dit soort quotes Google, want mijn hoofd is een vat vol van dit soort nutteloze dingen; maar vraag me om in te loggen op een site en ik moet de inlogcode opzoeken.

Om me heen zie ik mensen worstelen met het slechte nieuws dat van alle kanten op ons afkomt. Ik worstel er ook mee. Inflatie, stikstof, oorlog, het rare weer, polarisatie, onzekerheid over de toekomst, en voor mid-60ers als ik komen daar afnemende vitaliteit en gezondheidsproblemen nog eens bij. Dus wat doe je dan, als je je niet aan een godsdienst kan vastklampen en ook geen miljoen op de bank hebt, of niet denkt dat geld en bezit het antwoord is op alles? Je kijkt naar je tuin, ziet hoe de planten gewoon hun gang gaan en hoopt op betere tijden. Ik zaai, dus ik investeer in de toekomst. In elk geval in een prachtige tuin waardoor ikzelf, maar ook langsfietsende anderen, eventjes heel blij worden en hun zorgen vergeten. Maar ik investeer ook in de gemoedsrust die mijn tuin me schenkt.

Voorlopig hoop ik dat die butwind nou eens gaat liggen!

Zoek me op Instagram@songsmith2962 voor meer foto's en verhalen. Alle schilderijen die ik showcase op dit blog  (zie ook de art pagina) zijn origineel en te koop.

Fijn weekend!