2025 /1 - I love snowy days

 When Puck woke me this morning (06.30, so good dog) we stepped out of the door into a white winter wonderland. And it was still snowing, so my doggy was happy instantly. She adores snow, as do I.

This watercolour is from 2020, I painted it after the last time we had proper snow. 

Puck and I were the only ones out, except for the many waterfowl, who had marched down the path before us, leaving their prints.

But at 8 a.m. the snow had already melted and it had turned to rain, such a shame.

So to cheer myself up, I looked at some old balcony garden photos, from a few years ago. I am already looking forward to the new gardening season, aren't you?

My hands are itching to start, but I know from experience I will have to wait a bit. My greenhouse is unheated. So far my attempts to grow runner beans have been rather feeble, but I'm determined to try again this year, in another spot, and from pots. My clay has thwarted me so far, so this year I will try a new strategy. Why not? I have plenty of large pots.

And look, one of my neighbours grew pumpkins in his raised bed, so I'll try that (again) this year too! And I'd love to attempt one of those weird hanging yellow courgettes. So: the only way is UP! Up from that rock hard summer soil that keeps frustrating a lot of my efforts.

I'll leave you with a photo of what is to come very soon. I cannot wait!

Have a good January, enjoy the snow if you are lucky enough to have it (now don't grumble at me, having months and months of grey skies and rain is no picnic I tell you!).

Renée 

99 - Vorst na regen, bepaald geen zegen

 De titel is weer een van die nutteloze gezegden die rondzwerven in de spelonken van mijn brein. Geen idee waar het vandaan komt, maar ik ben het er wel mee eens.

Januari 2023

 Want wat was het nat, de afgelopen tijd! Er is hier zóveel regen gevallen dat het op de parkeervakken in mijn straat niet meer wegzonk, dus de auto's stonden tot hun wieldoppen in het water. Puck vond dat superinteressant en wilde er iedere ochtend even naar gaan kijken. Wat zou er dan in zo'n hondekop omgaan he? Oh, kijk, veel water, zou er vis in zitten? Zoiets. Ze is dol op vis eten.

Opeens was dat water in ijs veranderd en ook dat vond ze de moeite van het onderzoeken waard. Ijs blijft vreemd spul voor mijn Antilliaanse dushi. Maar ik wilde snel naar Hunky Dory voordat de zon de rijp had doen smelten.

Ik was op tijd en kon wat mooie foto's maken. Maar tegelijkertijd dacht ik wel oh jeetje, alles weken lang kleddernat geweest en nu al twee nachten vorst er overheen, ik hoop dat mijn planten nu niet kapot vriezen. 

De narcissen strak in de knop

En hoewel mijn narcissen al heel ver boven de grond stonden, was ik een beetje teleurgesteld dat ik verder geen enkele bol kon ontdekken, terwijl ik er zóveel geplant heb in oktober/november.

De rabarber daarentegen liet al knoppen en zelfs een ontluikend blad zien. 

Het blijft een verrassing, die tuin van me. Bijna niets gaat zoals ik het me voorstel...

Rabarber

 In de kas had nu ook bijna alle peterselie het opgegeven, maar de snijbieten trokken zich nergens wat van aan en stonden frisgroen te pronken. Wat een die-hard is die plant! Ik oogst er al maanden van. Vanavond eet ik dus snijbiet. Ik snij het fijn, haal sommige nerven eruit wanneer ze te stug zijn en wok het met om het even welke andere groente ik die dag eet. Mijn kookkunsten voor mij alleen komen meestal neer op 'flikkermaarinskie', wat altijd een kleurrijk en vaak zeer smakelijk resultaat oplevert (en ik hoef nooit kliekjes weg te gooien, dus het is nog duurzaam ook). 

Snijbiet (chard)

Mocht je ooit bij mij eten: wanneer ik gasten heb, doe ik beter mijn best hoor, hoewel ook dan groenten de hoofdrol spelen. Vanavond bijvoorbeeld, maak ik empenadas, met alles erop en eraan, witlofsalade en rijst.

Het is nu 17.37 en nog niet helemaal donker, heerlijk! De lengende dagen zijn wat mij betreft het aantrekkelijkste van heel januari. Af en toe horen Puck en ik zelfs al een vroege vogel bij de eerste uitlaatronde om 06.00 (en nee, ik bedoel daarmee niet de arbeidsimmigranten die hier om die tijd in twee- of drietallen rondhangen op de parkeerplaatsen totdat ze opgehaald worden om naar hun werk te gaan. Ik zeg ze goedemorgen en ze zeggen allemaal na aanvankelijke aarzeling/verbazing op de eerste dag braaf goedemorgen terug. Eens een juf, altijd een juf!)

Wil je meer lezen, zoek me dan op Instagram@songsmith2962 en ik wens je een heel gezellig weekend!