181E - Almost Autumn, really, whatever they might say.

 Whilst it is 27°C in my living room ( I am writing this on Wednesday) I notice by just looking around me that the summer of 2024 is sliding into Autumn. Do I mind? Mwah, not really. Can't complain about our summer in the end.

A bit late, but very welcome!

   It started too late, was too cold and too wet, but from the 2nd week of July onwards we suddenly had glorious weather.

   My struggling plants revived extremely fast. Except the Canna...But she is making up for it now, don't you think?

   Where I notice that autumn is sneaking up on me, is in the early mornings. At 6 a.m. it is still dark enough for the streetlights to be on, and I need to put on a coat again!

   The trees in my neighbourhood, mostly summer oaks, willows and lime trees, are showing quite a few yellow leaves, dropping their leaves as well.

The balcony blooms on happily.

   This morning I spotted the first toadstools in the grass...

   So yes, it is inevitable, we are slip-sliding into Autumn.

    Hunky Dory shows it as well. The asters are in full colour and my autumn bulbs are showing themselves. I noticed that the Ixia bulbs I had planted in a nice pot on the balcony have not done a thing, growl.

Bulbs that do not come up: it should be against the law.

Knit one, purl one.

As you can see on the right, I repaired the dried up willow planter. Can I be bold and warn you not to throw away your money on these? Within two years they have dried up completely and fall apart. Useless.

But I AM very happy with what's inside. My son had gifted me a yellow raspberry, which is now bearing fruit, yay!

The red current in the planter behind it, isn't doing much yet. Perhaps next year, now that I have used organic fertiliser. Red currants are my favourite berries.

The yellow raspberry

    

   Something completely different 

   As you may have read (and if not, well, here it is) I am busy self-publishing a book. It was supposed to be titled 'Murder at Rust Roest' (Dutch for 'do not be idle'), but I found out that another book called Rust Roest was published very recently. I could not believe my eyes! I hastened to check I wasn't robbed (call me suspicious), but no, simply a stupid coincidence. With stress on stupid: I mean, what are the odds?

Anyway. So now my book has a new title: Boerenwormkruid (Tansy). You are my witnesses! Self-publishing is a doddle, they tell you, well, so far not so much. I'll spare you the details, but perhaps I will use the story in a new book.

Have a lovely weekend!

Renée 

132 - Of mice and men and best laid plans

Van tijd tot tijd heb ik grootse plannen voor mijn tuin, maar even vaak gooi ik ze ook weer terug in de denkbeeldige la in mijn hoofd en kwak ik die la gauw weer dicht. 

Ondanks de hitte groeit het gras

Ik ben namelijk eerlijk en realist genoeg om toe te geven dat ik wel héél goed ben in het bedenken van dingen, maar niet zo goed in het uitvoeren. En ik wil niet iedere keer om hulp vragen. Tot nu toe zijn mijn grootste bouwprojecten de composthopen van pallets en de verhoogde tinnen plantenbakken. Allebei goed gelukt, dat wel. De twee bakken van wilgentenen zijn ook gelukt in die zin dat ze in elkaar zitten en geen aarde lekken, maar ik had wel de verkeerde maat besteld. En die tenen beginnen nu al uit elkaar te vallen- zwaar zonde van mijn geld!

De kikkerpoel: werkt en ziet er prima uit, maar is bij nader inzien eigenlijk toch te klein.

Wel heel vredig...

Het verbouwen van mijn schuur zodat ik een deur heb aan de voorkant en er niet iedere keer omheen moet lopen: ik heb gewoon de moed niet om daaraan te beginnen.

En nu wil ik een plek náást de kikkerpoel waar ik in de schaduw kan zitten. Ik wèrk namelijk alleen maar in mijn tuin en ben gedwongen naar huis te gaan wanneer ik behoefte heb aan schaduw en dat heb ik nogal eens op mijn stukkie grond pal in de zon van vroeg tot laat. Het plan is als volgt: twee 'matten' (voor klimmers) als muren, met een schapengaas dak (dat gaas ligt verkreukeld in de schuur, hergebruik) en een snelle klimmer ertegenaan/overheen die er één geheel van maakt, het er organisch uit laat zien als het ware. Ik denk o.a. aan hop, prachtig met die bellen. Het hoeft niet groot, maar groot genoeg om er mijn stoel in te zetten. Optimistisch denk ik dat dit toch wel te doen moet zijn?

Dus ik ben me eens gaan orienteren. Ik heb naar houten schotten gekeken, mooi, kant en klaar, maar dacht ja, en dan kan ik over een paar jaar wéér. Wilgentenen schotten vallen onmiddellijk af (zie boven). Dus heb ik twee ijzeren matten besteld. De vrouw van het tuincentrum verzekerde me dat die minimaal 20 jaar meegaan (nou, dan ben ik 85, wie dan nog leeft dan zorgt hoor) en palen. Het neerzetten wordt nog wel een dingetje, want het moet natuurlijk wel Zuid-Westen windkracht 10 bestendig zijn (al 3x meegemaakt sinds ik Hunky Dory heb). Maar goed, ik ga mijn best doen. Gelukkig krijg ik hulp van vriendin Monique, die twee rechterhanden heeft.

Ondertussen puffen mijn planten en ik terwijl ik dit schrijf weer van de hitte.

Deliriously happy Canna

 De Cannas komen wel eindelijk aan hun trekken, die vonden het weer in juli en vooral augustus helemaal niks. Ze maken opeens veel bloemen. Daar wordt dit mens ook blij van.

Het is een beetje dubbel: aan de ene kant is het heerlijk dat het toch weer zomer is, aan de andere dat ik erg slecht tegen die hitte kan en tussen 12.00 en 21.00 werkelijk tot niets kom. Kan je je die cartoons herinneren uit de jaren 70 van Snoopy, die filosofische witte hond van Charlie Brown?

Ligt als een plasje op het dak van zijn hondenhok? Well, that's me, folks!

Als je meer verhalen wil lezen, klik dan op Instagram@songsmith2962 . En dan wens ik je een heerlijk groen weekend!

127- Oranje is nat heel mooi

 Plotseling is er behalve wit, paars en wat geel weer oranje in mijn  tuin. En laat oranje nou prachtig zijn wanneer het nat is en glanst.

Van buurman John

 En nat is het geweest en af en toe nog steeds, allemachtig zeg! Er lijkt geen einde aan die regen te komen. Overal lees ik gefrustreerde berichten van mijn mede-tuiniers, er zijn er maar weinig die zich er blijmoedig doorheen slaan. Zelf doe ik mijn best er positief tegenaan te kijken, dus heb ik een Positieve Dingen Over Regen lijstje gemaakt.

 1. Ik hoef mijn Cannas geen water te geven.

 2. De kikkerpoel regent vanzelf vol.

 3. De bijna lege watervaten stromen inmiddels bijna over.

Canna (naamloos)

4. Alle planten die op apegapen lagen (de Hortensias!) staan er weer fris en fruitig bij.

5. Tot mijn verbazing weinig naaktslakken, ik denk dat die de buurtuinen met de bonen en courgettes spannender vinden dan mijn kleurige chaos.

6. Natte glanzende bloemen en bladeren zijn aantrekkelijker dan stoffige.

Canna Tenerife

 7. Ik kan nu af en toe een dagje tuin overslaan zonder me zorgen te maken of mijn geliefde bloemen het wel overleven. 

Overigens blijf ik fanatiek bloemen koppen, want ze moeten ondanks het kille natte weer wel blijven bloeien natuurlijk.

De uitgebloeide Digitalis die ik zo lang mogelijk heb laten staan omdat ik hoopte dat ze zich uit zouden zaaien, heb ik wel afgeknipt, want die waren door de regen een bruine soppige zielige aanfluiting geworden. Vooral de kikkerpoel ziet er nu een stuk beter uit.

Geen bruine staken meer

Ik hoorde op de radio dat het deze zaterdag toch weer gaat regenen, 88% kans terwijl het eerst een glorieuze 25° zou worden. Pffffft, okay. Multifocals gaat optreden op een tuinfeest; wordt interessant qua weer.

Onlangs ben ik naar de Hortus Botanicus in Amsterdam geweest, waar ik rondneuzend in de Succulentenkas besefte dat ik verleden jaar mijn muur in de verkeerde kleur heb geverfd. Oudroze leek me mooi, maar ik was er binnen een maand op uitgekeken, het bleek een mweh-kleur. In die kas zag ik de kleur die ik er verleden weekend opgesmeerd heb. Als je naar the Chelsea Flower Show hebt gekeken op de BBC, kan je misschien raden welke. Want ik heb in een eerder blog geroepen dat ik volkomen verliefd was op de tuin van Sarah Price.

Goed, meer over mijn tuin (en muur) op Instagram@songsmith2962 . Ik wens je een fijn, groen weekend!

124 - Crocosmia van De Kaap

 Wij tuinenthousiastelingen hebben veel te danken aan Zuid-Afrika. Want veel van onze lievelingen komen oorspronkelijk daar vandaan.

Crocosmia 'George Davidson'

Voor mij is mijn tuin niet compleet wanneer er niet tenminste één Crocosmia in staat, en ik heb tot nu toe twee soorten geplant. Degene links op de foto, die oranje begint maar geel is wanneer de bloem opent en de meer bekendere rode Crocosmia 'Lucifer'. 

Verleden jaar in de Hortus Botanicus Leiden hadden ze het brede grindpad naar de tropische kas helemaal versierd met grote houten bakken vol Crocosmia, of Kaapse Lelie zoals hij ook wel wordt genoemd. Ik ben de volgende dag meteen naar mijn kweker gereden voor zaad. Crocosmia masonorum is de beste winterharde soort. De hybride soorten kunnen ook wel tegen een stootje, maar hebben een hekel aan natte voeten in de winter (en laat mijn Hunky Dory nou lekker zompig worden...).

Zelf gezaaide Lucifer

Gek genoeg willen ze in de zomer toch liefst regelmatig een bui op hun kop! Dat vond ik vreemd (Zuid-Afrika, droog!), totdat ik besefte dat die Kaap daar regelmatig in de mist van laaghangende wolken verdwijnt.

Verleden jaar heb ik ze zelf gezaaid, Lucifer, en ze als ienie-mienie blaadjes aan het eind van de zomer uitgeplant in de vuurborder. Dit jaar heb ik daar veel blad en een paar, wel prachtige, bloemaren. Ik hoop dat ze zich nog wel enorm gaan uitbreiden.

Het begint te komen

 Soms zou ik stiekem wel even een kijkje in de toekomst willen nemen, over tien jaar of zo. Gewoon, om te zien hoeveel er van mijn tuinplannen terecht gaat komen. In ieder geval is mijn vuurborder dit jaar al een stuk vuriger dan verleden jaar, toen hij gedomineerd werd door geel. Geel is okay, geel is prima, maar ik wilde ook zomerrood en dat was er nog niet. Nu al wel, mijn rode/roestbruine struikjes (Crotinus coggyria 'Royal Purple, Photinia 'Red Robin ,Leucothoe 'Zeblid', Physocarpus opulifolius 'Little Angel' en een prachtige maar naamloze rode vlier) groeien goed en nu heb ik dus ook mijn Kaapse schonen hier en daar ertussen staan. Een van mijn wensen voor deze border is een paar bloedrode rozen.

George in zomer '22

  En de Canna 'Kreta' staat er ook mooi tussen, maar eigenlijk moet de border nog wat voller zijn, want ik vind die lelijke zwarte plastic potten zo...lelijk! Die moeten gecamoufleerd worden. Terwijl ik dit schrijf, denk ik: verven? Hmmmm, ik zal eens uitzoeken of er geschikte verf is voor plastic.

Of met plastic pot en al in een andere, wel mooie, pot. 

Je ziet het, ik verveel me geen minuut.

Overigens ben ik op zoek naar ouderwets steenafval, je weet wel, kapotte rode of gele baksteen. Je vindt dat vaak bij ingestortte oude gebouwen, maar ik zou zo gauw niet zo'n plek weten in Brielle, hier ruimen ze alles cosmetisch op, er mocht eens een met een Alpaca wandelende toerist over struikelen. Ik wist een plekje (oude toegangspoortje van de voetbalvelden) maar dat had de gemeente laten buldozeren voordat ik langs kon komen met mijn emmertje en schepje, jammer!

Goed, tijd om je een fijn groen weekend te wensen. Meer verhalen op Instagram@songsmith2962,  waar ik nu ook af en toe een historisch Den Briel verhaaltje post.

122 - Hoogzomer in Hunky Dory

 We zitten al in juli. 'Tomorrow belongs to those who can hear it coming' zei David Bowie. Het gaat nu opeens veel te snel, nog even en het is alweer november, de langste dag ligt ruim achter me, ik krijg opeens haast om nog van alles te realiseren voordat de eerste sneeuw valt!

Coreopsis, Crocosmia, Daglelie

Overdreven? Misschien, maar de emotie is echt. Deze zomer word ik 65 en never fucking mind dat ik in mijn hoofd nog 30 ben, my time is running out, how did it come to this? (een quote van Muse, ik ben een vat vol quotes, echt handig wanneer je huis in brand staat).

Serieus, er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen met mijn tuin (en leven)! Om te beginnen met mijn Cannas. Mijn Zomerfestival dancers waren niet echt happy in de kas. Ja, eerst wel, maar toen de zon onbarmhartig gewoon door de witkalk op het glas heen scheen, riepen ze luid haal me hier uit, ik stik! Dus ben ik maar weer naar de kweker gereden voor zakken aarde, ze beginnen al te grijnzen wanneer ze me daar zien. Gelukkig had ik in mijn schuur nog wat grote potten, dus de Cannas uit de kas, in de pot en naar de tuin.

Canna 'Kreta'

Zeg nou zelf, is het geen plaatje? En hij bloeide nog niet eens. Ik moet er uiteraard wel weer langs met mijn gieter...Maar niets zo bevredigend als een Canna een plens water geven.

Ze staan nu alle zes tussen de andere planten.

Ik ben er ook eindelijk uit hoe ik mijn pergola ga maken, maar ik hou het nog even voor me. Ik kan al wel verklappen dat het me heel weinig geld gaat kosten, want ik ga de dingen gebruiken die in mijn schuur stonden toen ik de tuin overnam. Ook voor mijn geplande windkering trouwens. Maar de plannen gaan voorlopig nog de ijskast in, want ik krijg nu toch geen spa in de grond. En ondanks de loeiharde wind (kracht 8!) deze week had ik het weer zo heet dat ik er naar van werd. Later dan 08.00 of vroeger dan 19.00 moet ik gewoon niet gaan, ik kan er niet tegen.

Deze (ook 'Kreta') bloeit al wel

 Ik weet niet of je het kunt zien, maar de tomaten en bonen van buurman John in de achtergrond staan er pront bij. Hij begiet ze, logisch, anders zou het nu stro zijn. Toen ik gisteravond bezweet van de fiets stapte, was Leo net klaar met sproeien en bood mij de slang aan. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen! Dus de hele tuin een plensdouche bezorgd waar ze heel blij van werd. En ik ook. De storm van woensdag had mijn kasraam (krijg ik opeens niet meer dicht) gelukkig gespaard en ook de obelisken en Artisjokken stonden nog overeind, maar veel Verbena bonariensis en alle Ooievaarsbek lagen wel plat. De laatsten moeten tòch gesnoeid, dus no worries en de Verbena heb ik opgebonden.

Zonsondergang gisteren

Even wat anders: ik ben nu ik met pensioen ben voor mezelf begonnen. Mijn eerste wapenfeit is een KvK nummer (voor de workshops en bijlessen die ik ga geven) en mijn tweede is dat ik op mijn Instagram@songsmith2962 naast tuinverhalen ook historische verhalen over Brielle ga schrijven. Check it out, zou ik zeggen!

Fijn groen weekend!

108 - Alles loopt uit 😁

 Nou...bijna alles dan. Want mijn vier verleden jaar van volkstuinbuurman John gekregen Eucalyptussen zien er bruin en erg zielig uit. Wat jammer vind ik dat nou.

Monardas nemen de bak over.

 Deze keer publiceer ik een dagje eerder, want morgen is het hier in Den Briel de 1 april viering en word ik geacht de hele dag als monnik in de stad te worstelen met wind, wegwapperende bladmuziek, kou en regen.

Gelukkig zijn er ook positieve dingen te melden. Kijk toch eens even links! Ik had drie bescheiden Monardas geplant afgelopen zomer en het lijkt er sterk op dat ik deze zomer een enorme bos Monardas in mijn bak kan verwachten. De Crocosmias staan daar ook, dus ik moet wel in de gaten houden dat die niet verdrongen worden. Ook die komen voorzichtig op, maar hun spruiten staan in de schaduw en zijn niet te zien op die foto.

 Hunky Dory showt inmiddels de derde golf Narcissen, terwijl de eerste en tweede nog volop in bloei staan. Superleuk! Ik pluk er iedere paar dagen een handje vol van voor op de vaas thuis en eerst ruiken ze heerlijk zoet en dan na twee dagen beginnen ze opeens te stinken en haal ik weer verse.

Twee soorten.

Combineren met andere bloemen wil niet, de andere houden niet van het slijm van de Narcissen. Je kan ze natuurlijk wel individueel in reageerbuisjes doen en dan combineren, maar dat vind ik teveel gedoe.

En ik heb Canna nieuws! Er zit leven in! Dat gaat hopelijk heel mooi worden in de zomer.

Ik heb ook alweer wat jonge groente in de kas, zoals je op de derde foto kunt zien. Mijn snijbiet blijft produceren, maar zo langzamerhand ben ik dat een beetje zat (hoeveel manieren kan jij bedenken om snijbiet te wokken?), dus ik zal blij zijn wanneer de broccoli groot genoeg is. De prijzen in de winkel zijn om tranen met tuiten van te huilen, dus mijn tuin moet mee werken. 

Snijbiet, veldsla, broccoli, peterselie.

Overigens, tadaaaaah! Één Clematis (opgegeven) krijgt toch knoppen! Yippie! Wijzer geworden, heb ik de voet nu bedekt en ga ik bij wijze van uitzondering deze klimmer water geven. Ik moet haar toch bedanken voor het volhouden, een beetje vertroetelen dus.

Inmiddels heb ik aardig wat kweekpotjes gevuld met zaaigoed. Ook kaardebollen, ik hoop dat dit lukt. In mijn tinnen bakken staat Elzenopschot , ook die ga ik voorzichtig oppotten, immers gratis bomen, waarvan ik op termijn een windkering wil maken. Je ziet, ik ben stevig gefocussed op de lange termijn.

Thuis heb ik Dianthus tussen de miezerige Violas gezet. Ik had het geduld niet meer om te wachten tot die  zich hebben uitgebreid.

Dianthus en Violas

Ze staan pal voor het raam, zodat ik toch een lentegevoel heb, nog versterkt door de Scholeksters op het platte dak tegenover me, die duidelijk bezig zijn met een nest en dat luid krijsend verdedigen tegen de Zilvermeeuwen die 10m verderop óók bezig zijn met een nest. Ik snap die Scholeksters niet goed, want Zilvermeeuwen versmaden een sappig stukje Scholeksterbaby niet!

 Puck ziet en hoort het allemaal peinzend aan en kijkt dan naar mij met een blik die meer zegt dan duizend woorden. Ik hoef nooit bang te zijn voor een Zilvermeeuw overval, Puck verdedigt het balkon!

Ik wens je een goed groen weekend! Meer verhalen op Instagram@songsmith2962