Labels

Posts tonen met het label Chenopodium giganteum. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Chenopodium giganteum. Alle posts tonen

zaterdag 13 juli 2024

174E - July: shouldn't it be warm?

 First of all: well, hello, over there in Hong Kong, China and SingaporešŸ¤—. I am chuffed (but rather surprised) that you have cared to read my blog in such great numbers. You are very welcome. Some of my favourite plants come from your part of the world.

Just before it became cloudy again
   I have almost forgotten those few, warm days, because ever since we have been pelted with rain for days, and it was chilly and we've had storms, that tried to ruin my balcony garden. Fortunately nothing has been really damaged. But may I moan at you for a minute and state that I am utterly fed up with our weather?
   And not just me, my allotment neighbour was feeling hopeless, he said.
   I know how he feels. When Puck and I walk our walks, she looks at all the torn off branches (thick ones!), and my doggie then wants to sniff all of them. She then looks over her shoulder at me, and because I speak dog since I was 9, I know she means to tell me that those branches don't belong there.
Clouds changing to storm

Despite my grumbling I cannot complain about my garden. All plants are upright and blooming. The self-seeders can romp away, and especially in the border next to the greenhouse they have succeeded in beauty.
Gorgeous, right?


   I had lifted
the Solidago
though, that
was romping too
enthusiastically to my taste.
 So I tore out the spent Valerian, cleared that green snot from the frog pond (an everlasting chore), re-bound the windblown jasmine and then it started to rain. Again.
Achillea millefolium 'Terra Cotta'



But even overcast skies have their advantages, because when it is sunny, all my Achilleas are 'yellow', but look at what happens when the sun is hidden!
At home in my balcony garden I filled a large black bin bag with the rotting heads of my Pelargoniums...such a shame. Especially the white ones were looking sad, brown. They hate that rain.
And the Tomatoes also, lots of bedraggled yellowing leaves. The fruit is still hanging, but whether it will ever turn red, I don't know.
My potatoes, yay!

   But just look at my potatoes! Only one potato planted in that pot, and five meals for me (I don't eat many...my diet). I adore patatas bravas.
   Less successful so far was my raising of tree spinach. I was gifted some seeds by a friend, and believe me I mollycoddled them. Nice light, just enough water, everything just so, I even sang to them. They were doing poorly. So, anyway, when that potato pot came free, I decided to plant them just the same, and put them out on the balcony. And they immediately hung their heads...wuzzes! But, to my utter surprise, when I looked at the balcony the next morning, they had survived the chilly night and rain, and had grown 3 cm. I am not joking.
Chenopodium giganteum

Wow!
So maybe I will get to taste them after all. You can eat the purple top leaves in a salad, and treat the older leaves as spinach. I will stirrfry them. It should grow to a metre and a half, well, bring it on! Perhaps this plant actually likes our present chilly summer?

Okay, this is it for today.
Have a good weekend, wherever you are in the world.
RenĆ©e 

174 - Juli: het zou toch warm moeten zijn?

 Die paar mooie, warme dagen ben ik alweer bijna vergeten, want sindsdien hebben we weer bakken water over ons heen gekregen, was het ronduit kil en stormde het hier zo hard dat mijn balkonboompje over de grond rolde. Niet beschadigd, gelukkig. Mag ik hĆ©Ć©l even tegen je aanzeuren en zeggen dat ik het inmiddels spuugzat ben?

Deze foto nam ik op woensdag om 08.00, toen de lucht veranderde van blauw naar bewolkt.
Windveren boven de venkel

Mijn tuinbuurman werd er moedeloos van, zei hij. Hij had zijn korte broek wel aangehouden, maar er toch weer een trui op aangetrokken.
Ik voelde met hem mee. Toen Puck en ik ons rondje Brielse Meerpad om 06.00 deden, scheen de zon, maar er lagen overal afgerukte takken en bladeren, die Puck wilde  besnuffelen. Dan keek ze ernstig over haar schouder naar mij en omdat ik al sinds mijn 9e hond spreek, wist ik dat ze zich verbaasde over al dat verdorrende groen dat er normaliter niet lag. 
Mijn kasborder op haar best

   Ondanks mijn gemopper, mag ik beslist niet klagen over mijn tuin. Alles staat nog overeind en bloeit. Zoals je weet mogen zelf-zaaiers hun gang gaan, en naast de zijkant van de kas heeft dat dit jaar zeer goed uitgepakt. Ik had wel de vele brutale Solidago verwijderd, want die wilde landjepik spelen; links zie je het resultaat. Blij meešŸ˜Š
   Dus een paar uurtjes de uitgebloeide Valeriaan eruitgetrokken, want dat was inmiddels niets meer, de kikkerpoel van groen snot ontdaan, de losgezwiepte klimjasmijn weer opgebonden en toen betrok het. Alweer.
Achillea millefolium 'Terra Cotta'

 
Ook dat heeft haar charme, want dan komen sommige kleuren eigenlijk beter uit! In de felle zon zijn mijn Achilleas allemaal 'geel', maar kijk eens rechts, opeens zie je dat deze beeldschoon terracotta kleurt.
Een hommel en boktor gebroederlijk samen










   Thuis in mijn balkontuin heb ik een halve (grote!) vuilniszak wegrottende geraniumhoofden uit de railingbakken geknipt. Te veel vocht, daar houden ze niet van! Vooral de witte zagen er supertriest uit, helemaal  bruin geworden. En ook de tomatenplanten waren verfomfaaid, dus ook daarvan veel aangetaste bladeren eruit geknipt. Gelukkig zijn alle tomaten blijven hangen, maar of ze rood worden, ik weet het niet. Maar: ik heb mijn pot aardappelen leeggekieperd en hallelujah!
Dit is 5x aardappels eten voor mij.
   De oogst van Ć©Ć©n aardappel, joepie! Ik eet ze niet zo vaak (mijn afvalproject), maar vind ze wel erg lekker, vooral op zijn Spaans, patatas bravas, heerlijk.
  Wat minder succesvol is tot nu toe, is mijn boomspinazie. Ik had zaadjes van een vriendin gekregen en ze vertroeteld in mijn kweekkasje in de keuken. Geen direct zonlicht, maar wel veel licht, precies genoeg water, ervoor gezongen, alles gedaan. Maar groeien, ho maar. Miezerige stekjes werden het. Toen de aardappelpot weer vrij kwam, heb ik ze toch maar buiten gezet, fingers crossed.
Boomspinaziestekken

Ze reageerden op hun verhuizing door binnen 5 minuten te gaan hangen, dus ik dacht nou, slappe hap hoor, wat een aanstellers.
Totdat ik de volgende ochtend naar ze keek en tot mijn stomme verbazing zag dat ze in Ć©Ć©n nacht niet alleen weer rechtop waren gaan staan, maar ook 3 cm waren gegroeid. Wow! Opeens kijk ik toch uit naar het proeven van deze bijzondere groente. De naam is Chenopodium giganteum, mocht je er ook aan willen beginnen. Het is familie van de Amaranth, maar wordt ook wel Melde genoemd. Als ik mijn internetbronnen kan geloven, kan je de jonge rose blaadjes in sla eten en de wat oudere bladeren als spinazie koken of roerbakken (ga ik doen, ik ben een roerbakfan). De plant kan anderhalve meter hoog worden, nou...ik hou je op de hoogte!
Even wat anders: ik kreeg bericht dat mijn e-mailadres voor het intekenen op mijn boek moeilijk zichtbaar is. Dus hier is het: dutchdeltagardener@gmail.com  T.z.t. maak ik een 'echte' blogpagina voor het boek, maar zo ver ben ik nog niet. Wibe Koopman heeft al wel de foto's voor de omslag gemaakt en bewerkt en ze zien er supercool uit! 
Fijn weekend!
RenĆ©e 

183E - Monsoon / publishing Boerenwormkruid

  Bloody hell,  was it a turn around, or what? Almost unbelievable that last Saturday evening I was sitting out on the Middelharnis waterfro...