Het fijne van het hebben van een kas is dat je kunt zaaien en planten kunt overhouden. Wanneer je, zoals ik, wil tuinieren terwijl je er zo min mogelijk geld aan wil uitgeven, is zelf zaaien en opkweken natuurlijk een onmiddellijke win-win.
Een aantal weken geleden heb ik mijn laatste twee tomatenmonsters uit de grond getrokken. Om hen heen stonden grote afrikanen, echt grote, ze kwamen tot aan mijn borst. Toen ik vanochtend in de stromende regen weer op mijn tuin kwam om wat sla te plukken, zag ik tot mijn plezier dat er allemaal zaailingen opgekomen waren, die zelfs al 4 blaadjes hadden. Maar: waren dit mini-trostomaten, of mini-gigantafrikanen? Géén idee! Gelukkig heb ik zo'n handige app www.Pl@ntNet.com waarmee je een foto kunt nemen en dan vertelt ze je wat voor plant het is. Okay, cool, ik heb nu gratis 20 tomaten stekjes, 2 aubergine stekjes, een zonnebloem en een datura.
Heeft het zowiezo zin om dit te proberen in leven te houden tijdens de winter? Ook geen idee! Maar ik ga het wel proberen! Dus ik heb ze voorzichtig uitgestoken en in potjes met stekgrond en vermiculite overgezet.
Binnenkort komen er wat logeer Cannas bij in de kas. Ik ben dol op Cannas, maar de mijne hadden afgelopen winter de geest gegeven op het balkon. Ontzettend balen, want 1 afgeprijsde bloedrode was inmiddels uitgedijd tot 4 prachtige planten, door een paar keer opnieuw scheuren.
Dat scheuren is wel een dingetje...Mijn Britse tuinmanhelden zetten kordaat twee rieken in zo'n plant, of gebruiken een zaag. Het ziet er in mijn ogen zó bruut uit. Dus ik moest de eerste keer wel even moed verzamelen. Maar goed, naar bewezen eeuwenoude traditie* heb ik de Canna bij voorbaat mijn excuses aangeboden en toen met mijn broodmes doormidden gezaagd. En dat ging best goed. Mijn Canna heeft me vergeven en die zomer had ik er twee, die maandenlang gebloeid hebben. De zomer erop stonden er vier. En toen kregen we een lange natte winter met een treurige kille meimaand en gingen ze alle vier dood.
* Okay. Als je een nuchtere rationele niet-spirituele tuinier bent, kan je het volgende stukje beter overslaan.
Mijn misplaatst-Celtische Pagan filosofie is dat een tuin een levende entiteit is, met gevoelens en intelligentie. Je moet hem dus ook altijd met respect benaderen. En eigenlijk je laten leiden door wat een tuin jou uit zich zelf vertelt. Mijn tuin zegt me bijvoorbeeld dat aardbeienbedden op de grond voor mij geen goed idee zijn, gezien de verbijsterende massa naaktslakken die in slagorde door de aardbeien marcheerden, en vervolgens besloten naaktslakkenfestivals te gaan houden. Mijn grond ligt direct aan de greppel, waarin nog net geen richtingaanwijzers staan: Voor Aardbeien Rechtdoor. Naast de aardbeien stonden de bonen. Vonden de slakken ook super. De oplossing is aardbeien omhoog en bonen in een ander gedeelte van de tuin.
Overigens kwam ik er nu met al die regen van de afgelopen dagen achter dat er best flinke plassen op mijn grond blijven staan. Goed om te weten.
Meer over mijn tuin op Instagram @songsmith2962
