Labels

Posts tonen met het label Hitte. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Hitte. Alle posts tonen

vrijdag 19 juli 2024

175 - Van mwah naar yay!

 Op dinsdag mijn gras getrimd, nĆØt voor de bui uit. Eerlijk is eerlijk, die zwarte wolken op de achtergrond geven wel dramatische foto's.šŸ˜€

Maar oordeel zelf. Mooi graspaadje, hĆØ?

   Ik was de
enige op de tuin, maar ik was er al om 09.00 en dat kwam door de weder-
om drama-
tische weers-
voor-
spelling. Buien, hevige wind-
stoten
 en 
onweer.
   De eerste twee kan ik hebben, maar voor onweer ben ik
 een beetje bang. 
   Ik was ooit eens op vakantie in
 Looe (Cornwall), toen er plotseling onweer losbarstte en een visser op de banjo pier door de bliksem getroffen werd. Sindsdien heb ik diep ontzag voor bliksem.
   
Puck is er als de dood voor; vast niet voor niets.
Mijn Desdemona bloeit voor de 2e keer

Maar goed, de tuin: alles staat nog overeind, op Ć©Ć©n kaardebol na, die als een dronken bruidegom op zijn vrijgezellenavond tegen zijn buurman aanleunt. Ik moet hem nog stutten, vergeten... Wat ik wel heb gedaan, is de top uit mijn kastanjeboompje geknipt. Eerlijk gezegd ziet het boompje er niet erg happy uit, dus ik dacht hup, top eruit, hopelijk scheelt het. Gaat hij dood, nou ja, dan heb ik het geprobeerd.
Wat het wel goed doet, is de lelie. Ik had er een paar jaar geleden drie geplant. Er komt er steeds maar Ć©Ć©n op, maar wel een hele mooie.
Mooi toch?


  Wie het ook supermooi doen, zijn de zomerbollen in mijn kasborder. Had ik er eerst twee, nu worden het er steeds meer, ik ben er blij mee. Iedere bloem bloeit net als een daglelie maar Ć©Ć©n dag, maar hoe! Zelfs Plantnet (mijn determinatie-app) zegt 'soort onbekend', dus als jij toevallig weet welke bol dit is, laat het me dan even weten door het in de comments te zetten? Alvast mijn dank.
   Hier zijn ze:

De Grote Onbekende

Hele bijzondere bloemen.
Overigens werd het tegen het eind van de week opeens warm. En toen warmer, warmer en heet. Op het moment dat ik dit schrijf (vrijdagmiddag), geeft mijn thermometer 31° aan. Ook het internet heeft last van 'de hitte' - blijkbaar is er ergens iets misgegaan bij een software-update, waardoor 'the Blue Screen of Death' hele computersystemen heeft gegijzeld. Klinkt als de plot van een technothriller. Ik geef onmiddellijk toe dat ik uit de steentijd stam en dit mij allemaal volkomen boven de pet gaat. Maar wel lullig als je net wilde vliegen, of lag te wachten op een operatie. Hopelijk wordt het snel opgelost!
Mijn verkoelende kikkerpoel

   Mocht je nu volledig oververhit 
 zijn geraakt, door de hitte of door mijn woorden/de realisatie dat we met zijn allen inmiddels aan de computergoden zijn overgeleverd, dan heb ik 
 hiernaast mijn poldervariant van een hot tub voor je geplaatst. Enjoy!
   Een heel fijn weekend!
   RenĆ©e 


vrijdag 15 september 2023

132 - Of mice and men and best laid plans

Van tijd tot tijd heb ik grootse plannen voor mijn tuin, maar even vaak gooi ik ze ook weer terug in de denkbeeldige la in mijn hoofd en kwak ik die la gauw weer dicht. 
Ondanks de hitte groeit het gras

Ik ben namelijk eerlijk en realist genoeg om toe te geven dat ik wel hƩƩl goed ben in het bedenken van dingen, maar niet zo goed in het uitvoeren. En ik wil niet iedere keer om hulp vragen. Tot nu toe zijn mijn grootste bouwprojecten de composthopen van pallets en de verhoogde tinnen plantenbakken. Allebei goed gelukt, dat wel. De twee bakken van wilgentenen zijn ook gelukt in die zin dat ze in elkaar zitten en geen aarde lekken, maar ik had wel de verkeerde maat besteld. En die tenen beginnen nu al uit elkaar te vallen- zwaar zonde van mijn geld!
De kikkerpoel: werkt en ziet er prima uit, maar is bij nader inzien eigenlijk toch te klein.
Wel heel vredig...

Het verbouwen van mijn schuur zodat ik een deur heb aan de voorkant en er niet iedere keer omheen moet lopen: ik heb gewoon de moed niet om daaraan te beginnen.
En nu wil ik een plek nƔƔst de kikkerpoel waar ik in de schaduw kan zitten. Ik wĆØrk namelijk alleen maar in mijn tuin en ben gedwongen naar huis te gaan wanneer ik behoefte heb aan schaduw en dat heb ik nogal eens op mijn stukkie grond pal in de zon van vroeg tot laat. Het plan is als volgt: twee 'matten' (voor klimmers) als muren, met een schapengaas dak (dat gaas ligt verkreukeld in de schuur, hergebruik) en een snelle klimmer ertegenaan/overheen die er Ć©Ć©n geheel van maakt, het er organisch uit laat zien als het ware. Ik denk o.a. aan hop, prachtig met die bellen. Het hoeft niet groot, maar groot genoeg om er mijn stoel in te zetten. Optimistisch denk ik dat dit toch wel te doen moet zijn?
Dus ik ben me eens gaan orienteren. Ik heb naar houten schotten gekeken, mooi, kant en klaar, maar dacht ja, en dan kan ik over een paar jaar wƩƩr. Wilgentenen schotten vallen onmiddellijk af (zie boven). Dus heb ik twee ijzeren matten besteld. De vrouw van het tuincentrum verzekerde me dat die minimaal 20 jaar meegaan (nou, dan ben ik 85, wie dan nog leeft dan zorgt hoor) en palen. Het neerzetten wordt nog wel een dingetje, want het moet natuurlijk wel Zuid-Westen windkracht 10 bestendig zijn (al 3x meegemaakt sinds ik Hunky Dory heb). Maar goed, ik ga mijn best doen. Gelukkig krijg ik hulp van vriendin Monique, die twee rechterhanden heeft.
Ondertussen puffen mijn planten en ik terwijl ik dit schrijf weer van de hitte.
Deliriously happy Canna
 De Cannas komen wel eindelijk aan hun trekken, die vonden het weer in juli en vooral augustus helemaal niks. Ze maken opeens veel bloemen. Daar wordt dit mens ook blij van.
Het is een beetje dubbel: aan de ene kant is het heerlijk dat het toch weer zomer is, aan de andere dat ik erg slecht tegen die hitte kan en tussen 12.00 en 21.00 werkelijk tot niets kom. Kan je je die cartoons herinneren uit de jaren 70 van Snoopy, die filosofische witte hond van Charlie Brown?
Ligt als een plasje op het dak van zijn hondenhok? Well, that's me, folks!
Als je meer verhalen wil lezen, klik dan op Instagram@songsmith2962 . En dan wens ik je een heerlijk groen weekend!


zondag 4 september 2022

81 - Delen, verzetten, scheuren, planten: hallo herfst!

 Na weken en weken van schipperen met wanneer ik in mijn tuin kon werken zonder een zonnesteek en een appelflauwte op te lopen, was het opeens bewolkt en (relatief!) koel. Voordat we "dus" weer teruggeworpen werden naar 27 graden...slik...
Het blijft maar warm!

Maar toch, heerlijk! Eventjes...
Niet alleen Hunky Dory friste enorm op, maar ikzelf ook. Door mijn dagelijkse rondjes langs de planten wist ik al precies waar ik 'fouten' had gemaakt, welke planten ik moet verplaatsen omdat ze verdrukt worden door andere, of omdat ze de plek die ik in gedachten had niet fijn vinden. 
Zo had ik niet door dat ik een mini-variant van de persecarias had geplant, die nu volkomen overwoekerd zijn door de bossen gauras die er achter staan. De persecarias moeten nu veel meer naar voren in de border. Ze hebben het overigens prima uitgehouden onder die bossen.
Een buurman had me twee varens, waar ik dol op ben, geschonken, maar die staan volkomen verkeerd naast de vijver waar de grond de hele dag in de zon bakt. Ik denk dat ik die op een andere plek zet, dan hebben ze nog een klein beetje schaduw van de hogere planten daar, en dan in een kuil met veel houtschors om hen heen, waarin het water hopelijk blijft staan. Want deze moet ik echt water geven wil ik dat ze het overleven.
Deze varen staat naast de kas

Mijn centaurea heeft zich spontaan uitgezaaid, maar de stekken komen midden in mijn houtsnipperpad op, dus die krijgen een functie elders.
En tegen het krakkemikkige hek voor mijn composthopen, waar ik die vier zielige klimopplanten naartoe heb verplaatst, heeft zich spontaan een gele gigant uitgezaaid, die ik supertof vind en dus eigenlijk wil delen en op meerdere plekken wil uitplanten. Het is van dat rustieke naar oker neigende geel, dus niet het spetterende van een zonnebloem. 
Ook wil ik mijn houthoop naast de kikkerpoel uitbreiden, want ik denk mijn tuindieren daar een groot plezier mee te doen. Trouwens, tadaah! Terwijl ik vanochtend bezig was een drietal phytostegias en perovskias te planten in het zojuist vrijgemaakte laatste deel van mijn tuin  (de dekzeilen liggen nu over het laatste stuk onkruid voor de composthopen), hipte er een jong kikkertje voor me uit tussen de ceanopsis. Yay! Naar de vijver, naar de vijver! 
Eten wezels kikkertjes? Ik hoop het niet! Want ook die hipte onlangs voor me uit. Ik weet niet wie er meer verbaasd was, hij of ik. Hij zette het op een rennen en ik stond erbij en keek ernaar.

De vlammende Rudbeckia

Goed. Het wordt weer een warme dag, geniet ervan! En wil je meer foto's zien of lezen, zoek me dan op bij Instagram@songsmith2962 en Pixelfed@DutchDeltaWoman  .

183E - Monsoon / publishing Boerenwormkruid

  Bloody hell,  was it a turn around, or what? Almost unbelievable that last Saturday evening I was sitting out on the Middelharnis waterfro...