Toen ik in 2018 verhuisde, was "tuin" een belangrijk criterium, net zoals voor veel mensen.
Waar de meeste mensen tevens zoeken naar een grote keuken of badkamer, was voor mij een stukje grond, binnenplaats of tenminste een groot balkon een absolute dealmaker. Diep in mij huist een wezen dat doodongelukkig wordt als het niet dagelijks met de handen door het groen kan gaan. Zal het geërfde melkboerenhondenhaar zijn, daar valt weinig door te woelen. Uiteindelijk bleken grond en binnenplaats niet haalbaar, dus moest het een balkon worden.
In mijn historische stadje kom je dan in de verste buitenwijk terecht. Voordeel is het vele stadsgroen, nadeel is dat de meeste mensen die hier zijn gaan wonen absoluut niet geinteresseerd zijn in tuinieren.
Een goed voorbeeld is de straat die loodrecht op de mijne ligt. Meer dan tien dure huizen met een dak tot de nok vol zonnepanelen en allerhande duurzaamheidssnufjes en een kleine tuin die ik vervolgens volgeplempt zag worden met trendy grijze plavuizen en overkapte lounges voor de barbecue. Soms een even trendy olijfboom of palm erin, meestal niet eens. De door de projectontwikkelaar meegeleverde erfscheidingen met klimop werden er resoluut uitgerukt en vervangen door trendy schuttingen.
Trendy
Je denkt nu zeker dat ik trendy een vies woord vind, nee hoor, echt niet. Wildebloemenweiden zijn ook trendy, en daar ben ik dol op!
Maar wat ik dus maar niet begrijp is hoe iemand kan kiezen voor een duurzaam energiebesparend huis en dan totaal geen idee kan hebben dat die 6 vierkante meter grond een paradijsje kan zijn voor vogels en insekten, waarin het ook voor mensen veel beter toeven is dan in die zongeblakerde plavuizenwoestijn die zij er van gemaakt hebben. De kopers wisten niet hoe snel ze zonnewering moesten aanleggen, want het wordt daar algauw meer dan dertig graden. Gelukkig heeft het stel in het ene hoekhuis wél veel tijd en energie (en geld!) gestoken in een beeldschone tuin, met romantisch zelfgebouwd zonnedakje. Het kan dus echt wel.
Balkontuin
Zelf tuinier ik op 3x4m, noodgedwongen in bakken, maar eigenlijk zou ik het liefst de steigerplanken eruit rukken, en aarde storten op het beton. Uiteraard mag dat niet en eerlijk gezegd wordt er al argwanend naar mijn vele bakken geloerd. Echt, ik pas me aan en houd me aan de regels. Dus geen plantenrekken tegen de muren. Geen regenton. Geen minivijver. Geen kippen. Ik heb wel een hond, die ik het blaffen tegen de vele andere honden die beneden langslopen probeer af te leren uit consideratie met de buren. En nu iedereen de gevel heeft behangen met oranje vlaggetjes (plastic, kreun) heb ik aan de ene kant oranje goudsbloemen en aan de andere kant oranje oostindische kers geplant. Doe ik toch nog een beetje mee.
Maar ik droom van groene tuinen in die straat. En dat kan supertrendy. Met egeldoorgangen in de schuttingen en groene schuurdaken met sedum en wuivende grassen en één schaduwboom en een klaterend minivijvertje. Zal je zien dat die temperatuur vanzelf daalt daar en heb je toch nog plek voor je loungeset en barbecue.
Je kunt meer lezen over mijn balkontuin op Instagram @songsmith2962 .
