162 - Four seasons in one day.

 Het is de titel van een geweldige Crowded House song, maar ook zeer toepasselijk voor het weer van deze week. Echt hè, een mens weet gewoon niet welke jas ze aan moet trekken; ik heb alles voorbij zien komen op straat, van korte broeken tot winterjassen. Lopen met Puck was soms puffen met 20° en teveel kleren aan en dan weer bibberen bij 6° en ijsregen. Hagel, onweer, vreselijke buien; emigratie naar Spanje leek steeds aanlokkelijker. Als er iemand is met een leegstaande gratis finca, laat het me weten.

In mijn boomgaardje

   Maar het is onmiskenbaar lente! In de vroege ochtend is het een drukte van jewelste in de watering, met boze meerkoeten die zelfs de strijd durven aangaan met de grote knobbelzwanen die een nest hebben, maar die strijd wel verliezen. Kuifeenden, gewone eenden, waterhoentjes, reigers en regelmatig een fazanthaan behoren ook tot de dieren die de ochtendschemer met ons delen. 

   En de geuren! Sering, Meidoorns, er is niets heerlijkers. Helaas op een stuk bij de Watersingel ook rottende vis, dat is weer minder...Waarom die vissers zo'n vis vangen en vervolgens op de kant laten creperen is iets dat ik niet begrijp.

Mijn struiken lopen uit

In mijn tuin schieten de planten nu echt de grond uit. Iedere keer dat ik kom, zie ik weer nieuwe, sommigen voorzichtig, anderen brutaal. Mijn Pinus bijvoorbeeld geniet ervan de hoogste te zijn nu de Buddleias nog bij moeten komen van de fikse snoeibeurt die ze gehad hebben. Ik ben er blij mee, want een tuin die op één hoogte is, vind ik saai.

Eind April 2022

    Wat ik soms 

leuk vind, vooral wanneer ik de hoeveelheid werk even niet zie zitten, is vergelijken.

Kijk eens naar het verschil, wat twee jaar uitmaakt.

Eind April 2024

Dan denk ik okay, niet perfect, maar toch.

Het was ook weer tijd voor de traditionele rabarberfoto. Want wanneer je iets al vier jaar achtereen doet, mag je het een traditie noemen, toch? Ik vind van wel.

De eerste rabarber😎

  Aan mijn haar kan je zien dat het nog steeds keihard waaide...Polletje Piekhaar, zou mijn oma zeggen.

Never mind. Ik heb mijn Ribes Rubrum 'Jonkheer van Tets' (Aalbes!)  geplant, een cheapie supermarkt aanschaf, dus ik zal t.z.t. rapport uitbrengen over de opbrengst. Aalbessen zijn favoriete bessen, voor mij steken ze die overprijsde blauwe bessen naar de kroon.

   Waar ik ook heel blij mee was, was hoe de in oktober overgezette Achillea erbij stond. Deze plant is in de knop even mooi als vol in bloei.

Achillea

 

De bloemhoofden waren nog ingepakt als vilten pakketjes, je zou ze bijna gaan aaien, en dan verwachten dat ze gaan spinnen.

En de rozen stonden er ook fris en fruitig bij, in de knop, ondanks de lage temperaturen van deze week.

Nee, mij hoor je niet mopperen. Over de tuin dan, hè? Over het weer heb ik best wat vloeken geuit.

Oh: de mieren zijn ook weer wakker, ik heb maar liefst vier mierennesten gevonden. 

Okay, waar je ook woont, (ik zag de afgelopen week heel veel lezers in de US, Canada, Australia en Japan😀), ik wens je een heerlijk weekend!

162E - English versions!

 Yesterday, when I checked how my blogpost 161 had been received, (I forget to do that most of the time)I was amazed to see that the majority of readers were from 'abroad', meaning not from my own language area (the Netherlands and Flemish Belgium). Since the difference was enormous, I decided I should not ignore this. After all, why does one blog? To be read, right? And to be honest, my blog started out in English in 2021, but then I changed it to Dutch because of complaints by my Dutch readers that the Google translation to Dutch was often shitty.

So. Here we are on this wet, windy, cold Friday morning, and I can happily announce that from now on I will provide you with your very own version in English. Yay!

I'll simply write the blog, translate it and tag the E for English onto the blogpost number. Easy peasy.

Please feel free to comment! There is a window provided.

Here we go.

Four seasons in one day is the title of a marvellous Crowded House song, but very applicable to our weather this past week. Golly, a person simply doesn't know what coat to wear: I've seen it all in the streets, from shorts to wintercoats.

Walking Puck was hot some days, 20°C, with too many clothes on, and then shivering in 6° and icy rain. Hail, thunder, horrible rainshowers; emigration to Spain began to look very appealing. So, anyone out there with an empty finca for free, do contact me.

In my tiny orchard

   But is is Spring without a doubt! In the early morning the waterfowl in the waterway near my house were very active, with angry coots (such aggressive little birds!) that dared to challenge the swans that are nesting, but lost, obviously. Crested ducks, ordinary ducks, moorhens, herons and a pheasant cock are animals which shared our early morning hour.

   And the scent! Lilac, Hawthorn, there is nothing more lovely. Unfortunately in one section of the waterway there was rotten fish, not so lovely...Why those fishermen can't take them along to dispose of them properly, beats me! Even the herons and jackdaws turned up their noses at them.

My shrubs are showing colour

In my (allotment) garden the plants are shooting up. Every time I visit I see new ones, some showing themselves hesitantly, others cheeky. My Pinus for example, enjoys being the tallest one now that the Buddleias are still recovering from the brutal pruning I treated them to. It pleases me, because a garden with only one height is boring i.m.o.

The 1st Rhubarb harvest

   It was time for my traditional Rhubarb pic. If you've done something for four years running, you can call it tradition, right? I do think so. Rhubarb-and-apple compote coming up!

  You can see by the state of my hair that it was blowing hard, yet again... My sweet gran would call me a name which would not compliment my hair, but would be an endearment all the same: Polletje Piekhaar.

Never mind. I planted my Ribes Rubrum 'Jonkheer van Tets' , a cheapo supermarket buy, so I'll let you know how it has performed later on. Red currants are favourites of mine, to me they are far better than the overpriced blueberries.

Achillea

Another thing that made me happy was my Achillea, which I replanted from my balcony to Hunky Dory last October. This plant is just as pretty in bud as in full bloom.

The buds were still wrapped, like little parcels made of felt, you'd almost want to stroke them, and expect them to purr.

And the roses were looking good, fresh, showing buds despite the chilly wet temperatures of this past week.

No, you will not hear me complain. About the garden, eh? I did swear about the weather (often).

Oh: the ants have woken up as well, I found no less than four nests.

Right, wherever you live, I wish you a great weekend!

151 - One hundred and fifty-one green stories!

 Het was even droog, dus ik ben naar mijn kletsnatte tuin gefietst om de vlinderstruiken te snoeien. Man, man, man, wat was die tuin nat.

Februari 2024

  De vlinderstruiken liepen overigens al enthousiast uit, die hadden geen last van de nattigheid. Maar de gauras in hetzelfde perk lagen als zielige bruine verzopen hoopjes snot op de grond. En de artisjokken...hemeltjelief. Ook deze liepen al uit, d.w.z. maakten nieuwe bladeren, maar de oude hingen ook als slijm aan de oude stelen. Dus ook die afgesnoeid, want dat bruine slijm, daar werd ik niet bepaald vrolijk van. Eén steel was trouwens te dik om te snoeien, daar moet een zaag aan te pas komen, dus dat klusje is voor een andere keer.

De weer groene Viburnum 

Nu kan je goed zien hoe groot de omvang van die artisjokken in de zomer wordt, al die kale grond (foto rechts) is dan bedekt door artisjokblad. Maar ik was blij te zien dat mijn in de zomer tegen de droogte worstelende viburnum er nu weer beter uitzag. Als hij de komende zomer weer zo moeizaam doorkomt, dan ga ik hem verplaatsen.

Verder heb ik de border naast de kas ontdaan van de ook rottende plantenresten, zodat je de opkomende bollen goed kan zien. En mijn zaadstrooi strategie daar van afgelopen herfst heeft een aantal jonge vingerhoedskruid planten opgeleverd. Dat is leuk, je kunt nooit teveel vingerhoedskruid hebben, vind ik. Uiteraard zullen ze pas in mei 2025 bloeien, maar tuinieren is vooruitzien. Er is bijna niets vrolijkers dan een dikke hommelkont die uit een vingerhoedskruidbloem steekt!

Kleddernat!

  In de vuurborder heb ik ook veel zaad uitgestrooid, maar daar zag ik uiteraard nog niets van. Ik ben zo benieuwd of dat gaat werken. Tja, die brutale familie muis vrat steeds mijn zaadjes uit de potjes in de kas, dus nu heb ik het maar anders gedaan. Tuinieren betekent ook to go with the flow.

  Ik zag ook de rabarbers* uitlopen. Over een paar maanden staat er weer crumble op tafel. Maar verder was er weinig om over te juichen. Behalve de bollen dan, die stonden overal en nergens boven de grond, precies zoals ik het graag zie, voor mij geen nette rijtjes. Gelukkig maar, want die moeten mij door deze maanden loodsen.

* Een van de dingen die ik deze zomer wil proberen is zelf stof verven met natuurlijke verfstoffen. En laat je nou met rabarberbladen een aantal tinten geel/bruin/groen kunnen maken. Het boek zegt dat de verf beter pakt bij wol, maar eigenwijs als ik ben ga ik toch experimenteren met katoen. Voordat je zelf denkt, oh, maar ik heb ook rabarber in mijn tuin,

Nou okay, ik heb één rijtje

  pas op! Ook rabarberblad is giftig. Het bevat een zeer hoog gehalte oxaalzuur en dat is een geducht gif. Overigens worden de bladeren door sommige tuiniers wel als mulch gebruikt. Er is in de groentewereld onenigheid over het eten van de stelen na juni. De ene site zegt niet doen, want de concentratie oxaalzuur is dan te hoog, de andere site zegt lekker smullen. Ik behoor tot de better safe than sorry groep. Wat de gezondheidsvoordelen betreft: er zitten goede bacteriën in de vezels van de stelen, volgens womenshealthmagazine.com , zodat het bevorderlijk is voor de stoelgang.

Over gezondheid gesproken: ik ben verkouden, dus slaap ik gezellig met gehalveerde uien naast mijn hoofdkussen. Het werkt echt! Zolang ze nog geuren, heb ik weinig last van een verstopte neus. Puck was in eerste instantie erg enthousiast over die snack voor 's nachts, totdat ze probeerde er eentje op te eten. Rauwe ui bleek niet haar ding.

Fijn weekend!

63 - A sub-tropical fantasy

Rhubarb flower spike

 My massive rhubarb had produced a just as massive flower spike in only two days, I do not joke!

One of the things I know, and I certainly don't know everything, is that you have to remove flowers when you want the energy to go to the leaves (thank you, Monty). So I cut it off yesterday. But when I threw the rhubarb leaves onto my compost heap, I did not have it in me to destroy that impressive flower as well, so I took it home. And will you just look at it now!

I put it in water, and I swear it has grown another 25 cm. Wow. That is some growing power. I am in awe. And, obviously straight away, for I am forever curious, I wondered if this strength to keep alive will make it produce water roots. If and when it does, it will get a nice large container on the balcony, and become a companion for my beloved hostas.  Large leaved plants are super cool. 

The jungle vibe

The sub-tropical gardens of Cornwall and the Scilly Isles are a wanna-create dream of mine, but knowing that my heavy clay will never be able to allow me to create a garden like that, perhaps I will be able to create a Dutch Delta equivalent, using the only plants that seem to thrive here. Like rhubarb. And artichoke - the proof that they survive my soil is around me on my own allotment club. The next experiment is going to be courgettes and squashes, bananas being out of the question. And I'll try cannas, cannot not try, it goes against my nature. According to gardening God Monty Don cannas do well in heavy clay, as long as you feed them. He says liquid seaweed, well, my garden centre does not sell that, so ordinary plant manure will have to do.

The frog pond

Meanwhile, my frog pond is teeming with what I suspect are mosquito larvae, so I am thinking about putting signposts up for those frogs that still have not found their way there. Jemima has been absent these past days as well, perhaps she's in a huff about the large branches I have secured the waterlily with.

The good news is that the cup-and-saucer-vines (all 6 of them) have survived their first few nights away from the greenhouse. They are already climbing up their bamboo frames, made for me by mentally challenged people another gardener knows.

Right. Time to go walkies, Puck says by deep sighs and sideways looks.

You can read more about my gardens on Instagram@songsmith2962 and see some more photos on Pixelfed@DutchDeltaWoman . Not bad eh, for a semi-digimoron? Enjoy the rest of your Sunday!