We hebben de Sint weer uitgezwaaid dus de race naar de kerst is in volle gang. Er zijn gemengde geluiden om me heen: mensen die er geen genoeg van krijgen en zich vol van voorpret in de voorbereidingen storten, mensen die het wel leuk maar toch vooral gedoe vinden en mensen die er geen zin in hebben.
 |
| Cyrtomium falcatum |
Ikzelf behoor tot de eerste categorie. De kerstkaarten lagen zelfgeschilderd en wel al mid-november klaar om gepost te worden, over mijn kerstmenu is diep nagedacht en de kerstboom staat wanneer jij dit leest op mijn bureau (de enige plaats waar maar twee planten staan, past nèt).
Als jij je hoofd breekt over wat je dit jaar in hemelsnaam aan schoonmoeder, opoe of ome Joop moet geven, omdat iedereen tegenwoordig alles al heeft en je niet wéér met een Primera kraskaart bij het kerstdiner wil aankomen, denk dan eens aan de plant linksboven. Het is een oersterke groenblijvende varen voor in de tuin. Maar hij kan ook prima in een pot bij de voordeur op de galerij, ik bedoel maar, als er maar daglicht is. De mijne staat op het balkon te pronken en heeft het daar prima naar zijn zin. De Nederlandse naam is IJzervaren. Geloof me, alle planten met ijzer in hun naam zijn niet kapot te krijgen. Oorspronkelijk komt hij uit Oost-Azië maar ondanks dat is hij in ons post-elfstedentochtklimaat winterhard in Nederland. Hij schijnt zich zelfs in het wild voort te planten, maar eerlijk gezegd ben ik hem nog nergens tegengekomen. Maar zoals je ziet heeft de mijne sporen gevormd, dus...
 |
| Fijnstraal en Spaans mos |
Na jaren zoeken en proberen deze plant uit zaad op te kweken (1 miezerig plantje overgehouden dat nu naast de kikkerpoel staat), kwam ik haar in September opeens tegen bij een kwekerij. De Latijnse naam is Erigeron; de Engelse volksnaam is Fleabane, wat doet vermoeden dat ze gebruikt werd tegen vlooien (flea, bane is de schrik van) OF omdat ze zich als ze eenmaal gesetteld is overal uitzaait, als een vlooienplaag! Leuk hè, taal.
Ze wordt naast Fijnstraal ook wel Mexicaanse Madelief genoemd, je ziet vast wel waarom. Voor mij is het een sentimentele plant: in Zuid-Engeland zie je hem overal in de tuinmuurtjes en tussen de flagstones.Spaans Mos
Dit is een zogenaamde epifyt, een plant zonder wortels die via de haren op de bladeren water en voedingsstoffen opneemt. Het lijkt daardoor de ideale plant voor Ome Joop, toch? Besproeien, of mee onder de douche ligt voor de hand. Toch is dat niet zo, want de Tillandsia usneoides is gevoelig voor luchtvervuiling en is ook niet dol op die chloortroep met antibiotica, sporen van drugs en microplastics die tegenwoordig uit de kraan komt. Vroeger droomde ik ervan ze in hun natuurlijke habitat in de zuidelijke USA te zien, waar ze als levende gordijnen in de eiken hangen. Dat gaat er niet meer van komen, behalve wanneer ik de staatsloterij win, dus heb ik er gewoon twee bij de kweker gekocht. Ze hangen buiten en krijgen dus regenwater.
 |
| De tweede Erigeron |
Uiteraard kan je ook alles kant en klaar uit het supermarkt koelschap trekken, de keuze is aan jou en gelukkig kàn het. Je moet alleen een goedgevulde bankrekening hebben, terwijl mijn muffins zeer weinig kosten, óók aan tijd. Nou, wat wil je nog meer?
Gisteravond was ik getuige van het ontsteken van de Tjechische kerstboom op de Markt, dus voor mij is de kersttijd nu officieel begonnen. Het was heel gezellig, maar ook wrang, want ik krijg die vreselijke beelden uit Oekraine en Gaza maar niet van mijn netvlies.
 |
| Een zeldzame pluk blauw. |
Daarom eindig ik met een foto van Hunky Dory terwijl het zowaar even niet nat, grijs en mistig was.
Ik wens je een heel fijn en vooral stress-vrij weekend, en tot volgende week die voor mij in het teken zal staan van voorbereidingen op kerst.
