107 - Filosofie van de koude natte grond

 Audrey Hepburn schijnt ooit gezegd te hebben dat tuinieren gelijk staat aan geloven in de toekomst.

Zomer 2022

Zelf ben ik het daar volledig mee eens. Maar geloven is niet hetzelfde als vertrouwen hebben in. Terwijl ik vorige week op het Stembureau controleerde of mensen die wilden gaan stemmen niet op de 'zwarte lijst' stonden, bedacht ik me dat ik echt hoopte dat men zou kiezen voor een toekomst waarin de aarde er als winnaar uit zou komen en niet als verliezer. Inmiddels weten we allemaal dat Nederland voornamelijk op de BBB heeft gestemd. Ik houd mijn hart vast. Niet omdat ik iets tegen boeren heb, in tegendeel, ik ben een poldermeisje. Maar omdat ik bang ben dat er gehakt gemaakt wordt van al die onervaren politici en dat ze niet toe zullen komen aan goed beheren en controleren in de Eerste Kamer.

Een mooie hommel

Ik heb geen enkele illusie over hoeveel mijn miezerige bijdrage aan een veilige plek voor insekten bijdraagt, maar toch hoop ik dat het een ietsiepietsie helpt. Tegelijkertijd zie ik documentaires over 80% minder insekten in vergelijking met mijn jeugd in de jaren 60. En dat weet ik. Mijn moeder moest in de zomer iedere dag de dode insekten van de voorruit van de Renault 4 wassen; bij pompstations stond standaard een emmer met smerig water met een laag dode muggen erop, en ons geitenweiland hopte werkelijk van de krekels. Ik heb afgelopen zomer één krekel in Hunky Dory gezien, één. En minder insekten betekent minder vogelvoer. Als groot vogelliefhebber vind ik dat ook vreselijk. 

Gelukkig worden Puck en ik iedere ochtend begroet door tientallen mannetjesmerels, die luidkeels zingend wachten tot de zon opgaat en stoer lopen te doen in het gras tussen de eiken, tegen elkaar en tegen Puck. Ik hoop dat de gemeente nog heel lang wacht met het bebouwen van de oude tennisbaan, want daar wonen ze voornamelijk, in de verwilderde heggen. Die merels maken het vroege rondjehondje extra genoeglijk.

Wow! Toch? 😂😂😂

Okay. Voor de die-hard groenfanaten onder jullie: van mijn 3 hangbegonias komt er één ein-de-lijk boven de grond! Vijf weken heb ik moeten wachten. Het zijn witte hangbegonias voor in mijn balkontuin. Mijn begonialiefde is gestart in de botanische tuin van Funchal op Madeira, waar ik mijn ogen uitkeek naar de vele enorme begonias die daar bloeien. Voor die tijd vond ik ze maar truttig, maar wist ik veel dat er prachtige soorten zijn? Sindsdien heb ik ze zowel als huis- en als tuinplant, ik wil niet meer zonder zijn. Op Madeira zijn het vaste planten, dát lukt me hier buiten niet. (Misschien tegen de tijd dat ik 75 ben?) Het betekent ieder jaar opnieuw beginnen, maar dat heb ik er graag voor over.

Goed, tijd om weer richting de tuin te gaan. Het stormt, en ik zag in het voorbijrijden dat mijn groene regenton omgewaaid is. Ook wil ik mijn veldsla en broccoli poten, daar had ik door al die hoosbuien eerder geen moed voor.

Oh, en Clara (en anderen), tuurlijk mag je een keertje komen kijken! Maar wacht even tot eind mei/ begin juni, want momenteel is er nog niet zo heel veel te zien. Mijn Hunky Dory is pas een jaar aan het groeien, immers.

Fijn weekend! Instagram@songsmith2962 voor meer foto's en verhalen.

 

13 - To cottage, or not to cottage? / Cottagetuin of niet?

 Of course I know cottage is not a verb, but sitting here in the gloom looking out on my balcony garden, to me it is.

I have great news!

You know I told you I was waiting for an allotment, right? I have been allocated one. Now, I have not seen the exact plot yet, so in fact know nothing, but that does not stop me from making plans.

The immediate question is in what style will I create my mix of veg, herbs, fruit and flowers? My old cottage garden springs to mind. I adored that garden, and cried when leaving it behind. But that gorgeous garden, with its buxus bordered beds, and old Dutch cobbled paths, and sheds and greenhouse and large pond, was managed by two gardeners, and now there will only be one...back-achey older version me!

Caution and sensible planning need to be implemented. Ideally the beds need to be raised (The Back). But I dislike straight lines. Curved lines, but how? Money is an issue (there is little), and also the fact that the hard landscaping will have to be done by me ( again something The Back will not like. I will bribe it with the prospect of a Korenwijn afterwards).

But it will be such fun!

You can see the first photos on Instagram @songsmith2962 soon.

 Natuurlijk weet ik dat cottage geen werkwoord is.  Maar hier zittend in het halfduister met uitzicht op mijn balkontuin, maak ik er gewoon eentje van.

Ik heb geweldig nieuws! Jullie weten dat ik op de wachtlijst stond voor een volkstuin, toch? Ik heb er eentje toegewezen gekregen. Ik weet nog niet exact waar op het complex, dus eigenlijk weet ik nog niks, maar dat houdt me niet tegen om alvast plannen te maken.

De eerste vraag is in welke stijl ik mijn mix van groente, kruiden, fruit en bloemen zal planten. Vroeger had ik een cottage tuin. Ik was gek op die tuin, en moest huilen toen ik haar achterliet.  Maar die prachtige tuin, met haar buxusperken, Waalse steentjespaden, schuurtjes, kas en grote vijver werd bijgehouden door twee tuinlieden, en nu zal er maar één zijn...slechte-rug oudere versie Ik!

Voorzichtigheid en verstandig plannen is geboden. Eigenlijk moeten het opgehoogde bedden worden (De Rug). Maar ik heb een hekel aan rechte lijnen. Dus gebogen lijnen, hoe dan? Geld is een dingetje (heb het niet), en ook het feit dat al het graaf- en bouwwerk door mijzelf gedaan moet worden (ook iets waar De Rug niet blij mee zal zijn. Ik zal hem moeten omkopen met een Korenwijn na afloop). Maar het wordt so gaaf!

Je kunt de eerste foto's snel op Instagram @songsmith2962  vinden.