186 - En daar gaan we: storm en zon.

 Voor het begin van de week was windkracht 7 voorspeld, dus ik heb voor alle zekerheid de railingbakken eraf gehaald en op de grond gezet, waar ze de rest van de herfst/winter/lente zullen blijven staan. Onze stormen worden steeds extremer en ik kan me geen wegvliegende bakken die beneden op de auto's landen veroorloven.

Volkomen verzopen planten

Op een avond hadden we maar liefst 5 onweersbuien op rij, zodat mijn arme Puck trillend als een rietje uren op schoot heeft gelegen. Na afloop kon ik bijna niet lopen, zo verkrampt waren mijn benen. Tja... anything for my baby...

Het is vast de definitieve ommekeer geweest van de zomer naar de herfst. Maar mij hoor je niet klagen! Het was uiteindelijk een heerlijke zomer en bijna al mijn tomaten zijn rood geworden.

Mijn cyclaam bloeit vrolijk verder

Maar een aantal dagen slagregens hebben de Pelargoniums weer in een bruine massa veranderd, die ik opnieuw afgeknipt heb.

Overigens was het op vrijdag ineens schitterend zonnig weer. In Hunky Dory straalden de vele Asters me in allerlei schakeringen rose en wit tegemoet. Omdat een aantal planten verdwenen zijn (o.a. mijn Salvia Amistad, helaas volkomen weg) heb ik wat nieuwe gezet. 

In de hoop dat zij het wel overleven, heb ik Campanula glomerata 'Alba', wat extra Erigeron ( je kunt nooit teveel hebben) en Camassia Leichtlinii geplant. Ik zag dat de Toscaanse jasmijn die ik tegen mijn prieeltje had gezet, ook niet veel doet. Zó frustrerend, want in mijn straat zie ik dezelfde plant enthousiast tegen de schuttingen opklimmen. Dat is klimplant nummer drie die niet op die plek wil groeien. Maar ik hou stug vol.

De boomspinazie bloeit.

   

   Ik zag ook dat de daglelies die ik in de strook naast het pad geplant heb goed zijn aangeslagen. Twee van de vier hebben zelfs nieuwe bloemknoppen gemaakt. Met een beetje geluk gaan ze nog bloeien voor dat de nachtvorst invalt. Vannacht zal het in het noordoosten 0°C zijn, maar gelukkig hier aan de kust nog niet.

   Op het balkon hoop ik binnenkort boomspinaziezaad te kunnen oogsten. De planten hebben het na een trage start heel goed gedaan. Ik ben van plan ze volgend jaar in de tuin te zetten, kijken hoe ze het daar doen.

Ik heb het idee dat het feit dat mijn planten op het balkon nu op een kluitje staan ze bescherming biedt. Hopelijk heb ik gelijk.

In elk geval heeft die paarse Clematis het nog niet eerder zo goed gedaan. Haar voet wordt volkomen overwoekerd door de muurbloem en Digitalis die zich ervoor hebben genesteld (hebben zich allebei zelf uitgezaaid), maar ze lijkt het prima te vinden.

Nog eventjes genieten van de zon dit weekend! Oh en vergeet niet dat je je bollen moet planten.

Renée 

   

   

179 - Kleur: de natuur is de beste designer!

 Toen ik afgelopen week voor het eerst sinds tijden weer eens een penseel vasthad, heb ik me laten inspireren door de kleuren van de boomspinazie in mijn balkontuin.

Beeldschone kleuren

   Zeg nou zelf, prachtig toch?

   Kleur beïnvloedt mij heel erg. Je kunt stellen dat het emotiesturende deeltje van mijn brein een extra neuroreceptor heeft gekregen voor kleurschakeringen. Thanks, Mum.

   Die trend van strak zwart, grijs en wit van een tijdje geleden, vooral in badkamers en keukens, de rillingen lopen dan over mijn lijf. Douchen, okay, dan doe ik mijn ogen toch wel dicht, maar koken in zo'n keuken? Niet mijn idee van een gezellige bezigheid. Dat komt doordat ik zwart en grijs non-kleuren vind, ze komen van nature niet voor in de plantenwereld  (basalt, graniet, leisteen, marmer - allemaal steen).En 'dus' zijn ze doods, saai en vooral deprimerend.

Blijmakend, inspirerend, vibrerend

Oooookay, nu ik meer dan de helft van jullie waarschijnlijk beledigd heb, alvast sorry, ik bedoel het niet kwaad.

Mijn eigen keuken is (helaas) gebroken wit met een nep-marmeren aanrechtblad dat (rilling over de rug) zwart is. Ik had daar geen invloed op en geen geld voor een andere. Heb als tegenwicht mijn servieskast Caraïbisch groen geschilderd, mèt roze rozen erop.

Als oppepper voor de best vaak grijze luchten van onze delta (die mij deprimeren), gebruik ik zoveel mogelijk kleur in mijn tuinen. Hunky Dory heeft een roze/blauw/paars/wit bloembed, een spetterbed (d.w.z. alle wilde bloemen mogen daar hun gang gaan ongeacht hun kleur) en een rood/oranje/geel/zilver bed. 

Echinacea en Japanse anemoon

   

   Als er planten bestonden met goudkleurige bladeren, dan stonden die daar ook in!

   Maar, zoals ik verleden week al mopperde, dat laatste Zuid-Amerikaanse kleurenbed wil nog maar niet voor me groeien. Vooral de roodbladige heesters laten het afweten, terwijl ik die juist had aangeplant om er structuur in te brengen. 

   Rode vlier, nou, hier in de polder is een vlier de struik die groeit als onkruid. Behalve bij mij dan. De pinussen daarentegen, bedoeld als zilvergroen tegenwicht voor al dat (niet groeiende) rood, schieten de klei uit alsof ze nog vóór 2030 minstens 10m hoog willen zijn. Overigens geef ik ze wekelijks een compliment, want als je als voedselrijke- bosgrondminnende den mijn betonklei aan je laars lapt, dan ben je wel super cool natuurlijk.

Déze doet het wel goed, lol!

   Afijn. Vriendin Monique en ik wilden toch naar Seven Hills in Westvoorne voor wat vaste planten voor in haar tuin, dus toen heb ik (duh!) maar weer wat roodbladige Heuchera 'Palace Purple' en de happy Crocosmia 'Emily McKenzie' van de foto rechtsboven aangeschaft. Poging nummer zóveel om planten te vinden die het overleven in mijn 'hot bed'. 

Eerlijk is eerlijk, hun leven is wel ruig bij mij, want ik strooi niet met duur gekochte mulch en ook niet met mest. En water geven, daar begin ik ook niet aan, want dan is het eind zoek. Ik zing wèl voor ze... En wie kan dat zeggen, huh?

Zelfopgekweekte Pelargonium

   Houden jullie het nog een beetje uit nu we eindelijk echt zomerweer hebben?

   Puck en ik genieten vooral in de vroege ochtend, wanneer het nog koel en stil is. We delen onze ochtendronde met vogels, katten, hazen en watervogels. Vanochtend bijvoorbeeld werd ik helemaal opgewonden omdat ik dacht een grote roofvogel op een verkeersbord aan de Langesingel te zien zitten. Ik dacht aan een grote uil, of een buizerd, maar toen we dichterbij kwamen, bleek het een reiger te zijn en daar struikel je hier zowat over. Tja, om 06.00 is het alweer niet meer echt licht...

   Goed. Geniet van je weekend!

Renée