129 - Het nieuwe tuinieren

 "Rainy days and Mondays always get me down", zongen The Carpenters (lang, lang geleden inmiddels) en dat gold ook lang voor mij.

Natte Begonias

 De maandagen liggen voor de hand, want dan was het weekend immers voorbij en ik ben ondanks mijn harde werken nooit een fanatieke carrièretijger geweest. Regendagen vond ik als kind nooit zo'n probleem. Ik ging gewoon toch naar buiten, met kaplaarzen aan de polder in, en schuilde als het ècht ging hozen wel even in iemand zijn koeienstal.

 Maar toen ik ouder werd, kreeg ik moeite met grijze luchten. Een hoosbui en dan weer voortjagende wolken, no problem. Echter dat aaneengesloten grijze dek...en dat ook nog dagen achter elkaar, weken soms. Niets voor mij.

Pas toen ik ging tuinieren begon ik daar anders tegenaan te kijken en realiseerde ik me dat ik inderdaad moeite had met grijs weer maar dat het ondanks dat bezig gaan met planten me uit mijn somberte kon trekken.

Nog meer natte Begonias

Zomer 2023 kende helaas in het gedeelte van Nederland waar ik woon best veel van die grijze luchten. En ik kon niet even een paar weken naar Zuid-Europa vluchten (om daar vervolgens op apegapen onder een boom te gaan liggen door de hitte of te moeten vluchten voor bosbranden of overstromingen - oh, the pressure!), dus ik moest het hier maar doen met wat het was en me aanpassen. 

Aanpassen is zowiezo het toverwoord. Wij tuiniers zullen ons moeten aanpassen aan wat ons veranderende klimaat over ons uitstort. Sommigen hebben daar wat meer moeite mee dan anderen, maar die eigenschap (moeite hebben met je aanpassen) is al zo oud als de mensheid. 

Ik stuitte op Instagram op een felle discussie tussen voorstanders van 'het nieuwe tuinieren' en tegenstanders die al dat 'rewilding' maar bullshit vinden. 'Slordig' werd daarin vaak aangevoerd. Het was maar slordig, al die tegeltuintjes met clematissen die bloemblaadjes op de stoep regenden, en slordig al die met wilde bloemenzaad bestrooide bermen, waarvan de zaden in de oren van hun spaniel terechtkwamen (echt! Dat werd aangevoerd als reden om het vooral weer te doen zoals vroeger, toen alles beter was, met lekker veel gif). Oh dear. Ik ben bang dat ik nu niet meer alleen als slordige huiseigenaar, maar ook als slordige tuinier kan worden aangemerkt (en moet je de binnenkant van mijn auto zien!).

Mijn zeer slordige tuin

 Sorry luitjes, ik ben zo'n voorstander van rewilding, maar realist genoeg dat ik snap dat je niet terug kan naar de Middeleeuwen qua natuur. Kijk maar naar de moeite die ze op de Veluwe hebben om die prachtige wolven een plekje te gunnen. Wij zijn een klein landje, een bomvol landje, weet ik. Toch hoop ik dat jullie massaal een gat zagen in je dure schutting zodat de egel erdoor kan. En dat je zorgt voor water voor de vogels en tenminste één boom op je betegelde patio (En heel veel bloembakken? Komop, je kunt het, gras maaien hoeft niet) En dat je het misschien aandurft om toch zo'n tegel te wippen naast je voordeur. Het hoeft geen clematis te zijn, een hortensia mag ook (valt niet uit), maar als je het echt goed wilt doen, zet er dan een bestuivervriendelijke vaste plant in. Zie je die plant in de rechterhoek onder op de foto? Het is een sedum telephium (hemelsleutel), een vaste plant, één keer planten en nooit meer wat aan doen want hij komt ieder voorjaar braaf op en bestuivers zijn dol op hem. EN hij is beter bestand tegen onze nieuwe gortdroge zomers dan die clematis en hortensia, maar een paar maanden regen schrikken hem ook niet af. In mijn tuin verkleurt hij nu van lichtgroen naar oudrose.

Zelf heb ik zojuist al mijn kamerplanten op één na (te zwaar) op het balkon gezet, want voor vanmiddag wordt regen voorspeld bij 21°, hebben ze een spa-dagje.

Instagram@songsmith2962 als je meer foto's en verhaaltjes wilt. Fijn groen weekend!