159 - Finally, all my pruning has been done

 Happy Easter Weekend!🐞

Wat zei ik verleden week? Go with the flow? Nou, weinig flow bij mij, want ik heb een spier in mijn zij verrekt, het is meer raar scheef lopen momenteel. Tuinieren kan in perioden van niet meer dan anderhalf uur voordat ik verrek van de pijn. Maar tuinieren zàl ik!

Maar de Vincas komen bij!

    Desalniettemin heb ik dus tòch alles gesnoeid wat er te snoeien viel. Zelfs de grassen. En deze week heb ik met super veel plezier compostbak nr 1 geleegd en het zwarte goud tussen mijn planten gestrooid. Twee jaar heb ik daarop gewacht! 't Duurt effe, maar dan heb je ook wat.

   Compostbak nr 2 is tjokvol, dus nu ga ik nr 1 weer volgooien, tralalalala.

   Ik kan ook met blijdschap vertellen dat de bruine massa Vincas langzaam aan weer groen wordt en op sommige plekken zelfs bloeit. Yay!

Deze hommel tukte nog

Vincas zijn sentiment voor mij; toen ik in 1982 een half jaar Nanny was in de wintermodder van Hampshire, was ongeveer het enige wat in de tuin van die herenboerderij groeide Vinca. Mijn bazin Jane was niet van het tuinieren, overigens ook niet van het moederschap. Ze liet haar kroost van 0 en 2 voor 100% aan mij over, een goede harde leerschool voor mijn eigen moederschap 12 jaar later. David en Emily, wat zou er van ze geworden zijn?

Toen ik deze week vroeg op Hunky Dory aankwam, zat er middenin de Rozemarijn nog een dikke hommel te tukken, terwijl haar soortgenoten al druk aan het vliegen waren. Ik zag ook al een citroenvlinder en een paar koolwitjes. En buurman Hans was druk bezig met het poten van zijn Frieslanders en Rode Uien. Zijn perceel ligt er weer fris gefreesd bij.

Nu ziet Hans nog dit...

   Hij drinkt graag koffie in het zonnetje en kijkt dan uit over mijn tuin. Nu nog kaal, maar wacht maar Hans, het belooft weer een kleurrijk geheel te worden.

   De Euphorbias die ik vorig jaar heb geplant staan te stralen. Ze lijken mijn klei te omarmen, net als het Pampasgras. Maar de Eucalyptus was weer bruin. Verleden jaar kwamen ze bij, dus maar weer gesnoeid en hopen dat ze ook nu weer gaan uitlopen.

Lekker limoengroen

   Wanneer je op de foto links kijkt, kan je zien hoe rigoreus mijn appelbomen gesnoeid zijn (achter het linker watervat). Het lijkt een verzameling stokken. Ik heb gechecked, maar ze gaan uitlopen hoor. Ik verwacht geen appels dit jaar, dat niet.

Spirit Animal

   De kleine sier-

  appel staat wel vol in de knop.

 En mijn gele framboos heeft prachtig groene bladeren. Ik heb de varen en pinus van het balkon overgebracht naar Hunky Dory, ze werden eenvoudig te groot. En er moeten nog meer planten verhuizen van balkon naar tuin. Het is de enige 'tuingerelateerde' taak waar ik een bloedhekel aan heb: dat jaarlijkse gesleep met mijn planten. Maar goed, als het er dan weer tof uitziet, ben ik dat weer snel vergeten, behalve wanneer ik zoals nu een spier verrek.

Voor ik je terug laat gaan naar wat je ook van plan was vandaag, moet ik even de eer geven aan wie die toekomt voor het origineel van de illustratie die ik als inspiratie heb gebruikt voor mijn Spirit Animal linksboven. Dat is Jody Bergsma.

Okay, hup, ga je eigen tuin in! Of snuif (zoals mijn Puck) aan de heg van de buren, wanneer je zelf geen tuin hebt. Ik ga mijn balkonplanten verzorgen, want ook die lopen uit. Volgende week hierover meer.

Niet teveel eitjes eten hè?!