135 - S-s-s-s-Salvias!

 Terwijl de regen zacht neerdaalt op mijn balkontuin*, kijk ik naar mijn salvias in de railingbak en realiseer ik me dat ze al voor de derde keer bloeien sinds ik ze in april plantte. (* ik schrijf mijn blog altijd een paar dagen vóór publicatie)

Salvia nemorosa

 Salvias doen het gelukkig redelijk in mijn tuin, hoewel de boeken zeggen dat ze liever goed doorlatende steenachtige grond hebben dan mijn vette klei.

  Er zijn heel veel soorten en ik heb er een aantal. De hoge in de nazomer bloeiende Salvia uliginosa die met gemak 200cm hoog wordt en geen steun nodig heeft, is mijn favoriet. Ze staat midden in mijn paars/roze/blauwe bed en wuift wuft met haar hemelsblauwe bloemaren. De naam lijkt wel zo'n Harry Potter toverspreuk: "Uliginósa"!

Salvia uliginosa

Salvia nemorosa komt in drie kleuren: wit, roze en lavendelblauw. Ik heb ze alledrie verspreid door de tuin staan. Deze worden minder hoog, 60cm maximaal en bloeien van mei tot september. Deze staan ook in mijn balkonbakken.

Mijn meest recente salvia die ik geplant heb, is de inmiddels beroemde Salvia 'Amistad'. Je kunt geen Brits tuinprogramma kijken of deze 80 cm hoge dieppaarse beauty komt voorbij. Ze bloeit van juli t/m oktober en is inderdaad opvallend. Je zult me op mijn woord moeten geloven, want bij mij moet ze zich nog settelen en bleek ze op de foto die ik genomen had volledig weg te vallen tegen de rode vlier die er achter staat. Maar echt, Monty en collega's roepen niet zomaar over deze plant. Ze schijnt een hekel te hebben aan vorst, we gaan het zien.

Maar de meest bijzonder salvia die ik heb, is Salvia Microphylla 'Hot Lips'!

Ze begint rood in juni

  Dit is een toverplant. Ze begint met egaal rode bloemen in juni. Lekker opvallend in mijn 'Hot border'. Maar dan! Langzaam worden de bovenkanten van de bloemen wit.

 Ze is inmiddels 100cm hoog, dus springt er echt uit. Ze houdt van zon, maar juist bij bewolkte luchten komen haar kleuren goed tot hun recht.

  Uiteindelijk, wanneer de nachten weer koeler worden, neemt de witte kleur het helemaal over.

Volgens de informatie op het label houdt ze niet van Oostenwind (ik ook niet, dus we zijn een match made in heaven).

Rood-wit

Nou hebben wij hier negen van de tien keer Westen- of Zuid-Westen wind, dus dat gaat tot nu toe prima.

En helemaal wit

  Nu ze wit is, valt ze een beetje weg naast de hogere witte gaura, maar ik zag dat ze zich behoorlijk aan het uitzaaien is, dus laat haar maar schuiven.

  Salvia is nauw verwant aan het keukenkruid salie, en dat ruik je goed. Probeer eens een paar soorten in je tuin, je zult er geen spijt van krijgen.

Wil je meer tuinverhalen lezen en veel meer foto's zien, klik dan opInstagram@songsmith2962  en een heel fijn groen weekend! 

toch nog de Salvia Amistad!

Oh, P.S. een paar dagen later lukte het me alsnog om Amistad op de foto te krijgen. Zie rechts: en dan moet ze nog wennen aan mijn tuin. Hopelijk hebben de 3 planten volgend jaar een grote bos gevormd, want dan valt ze pas goed op.

129 - Het nieuwe tuinieren

 "Rainy days and Mondays always get me down", zongen The Carpenters (lang, lang geleden inmiddels) en dat gold ook lang voor mij.

Natte Begonias

 De maandagen liggen voor de hand, want dan was het weekend immers voorbij en ik ben ondanks mijn harde werken nooit een fanatieke carrièretijger geweest. Regendagen vond ik als kind nooit zo'n probleem. Ik ging gewoon toch naar buiten, met kaplaarzen aan de polder in, en schuilde als het ècht ging hozen wel even in iemand zijn koeienstal.

 Maar toen ik ouder werd, kreeg ik moeite met grijze luchten. Een hoosbui en dan weer voortjagende wolken, no problem. Echter dat aaneengesloten grijze dek...en dat ook nog dagen achter elkaar, weken soms. Niets voor mij.

Pas toen ik ging tuinieren begon ik daar anders tegenaan te kijken en realiseerde ik me dat ik inderdaad moeite had met grijs weer maar dat het ondanks dat bezig gaan met planten me uit mijn somberte kon trekken.

Nog meer natte Begonias

Zomer 2023 kende helaas in het gedeelte van Nederland waar ik woon best veel van die grijze luchten. En ik kon niet even een paar weken naar Zuid-Europa vluchten (om daar vervolgens op apegapen onder een boom te gaan liggen door de hitte of te moeten vluchten voor bosbranden of overstromingen - oh, the pressure!), dus ik moest het hier maar doen met wat het was en me aanpassen. 

Aanpassen is zowiezo het toverwoord. Wij tuiniers zullen ons moeten aanpassen aan wat ons veranderende klimaat over ons uitstort. Sommigen hebben daar wat meer moeite mee dan anderen, maar die eigenschap (moeite hebben met je aanpassen) is al zo oud als de mensheid. 

Ik stuitte op Instagram op een felle discussie tussen voorstanders van 'het nieuwe tuinieren' en tegenstanders die al dat 'rewilding' maar bullshit vinden. 'Slordig' werd daarin vaak aangevoerd. Het was maar slordig, al die tegeltuintjes met clematissen die bloemblaadjes op de stoep regenden, en slordig al die met wilde bloemenzaad bestrooide bermen, waarvan de zaden in de oren van hun spaniel terechtkwamen (echt! Dat werd aangevoerd als reden om het vooral weer te doen zoals vroeger, toen alles beter was, met lekker veel gif). Oh dear. Ik ben bang dat ik nu niet meer alleen als slordige huiseigenaar, maar ook als slordige tuinier kan worden aangemerkt (en moet je de binnenkant van mijn auto zien!).

Mijn zeer slordige tuin

 Sorry luitjes, ik ben zo'n voorstander van rewilding, maar realist genoeg dat ik snap dat je niet terug kan naar de Middeleeuwen qua natuur. Kijk maar naar de moeite die ze op de Veluwe hebben om die prachtige wolven een plekje te gunnen. Wij zijn een klein landje, een bomvol landje, weet ik. Toch hoop ik dat jullie massaal een gat zagen in je dure schutting zodat de egel erdoor kan. En dat je zorgt voor water voor de vogels en tenminste één boom op je betegelde patio (En heel veel bloembakken? Komop, je kunt het, gras maaien hoeft niet) En dat je het misschien aandurft om toch zo'n tegel te wippen naast je voordeur. Het hoeft geen clematis te zijn, een hortensia mag ook (valt niet uit), maar als je het echt goed wilt doen, zet er dan een bestuivervriendelijke vaste plant in. Zie je die plant in de rechterhoek onder op de foto? Het is een sedum telephium (hemelsleutel), een vaste plant, één keer planten en nooit meer wat aan doen want hij komt ieder voorjaar braaf op en bestuivers zijn dol op hem. EN hij is beter bestand tegen onze nieuwe gortdroge zomers dan die clematis en hortensia, maar een paar maanden regen schrikken hem ook niet af. In mijn tuin verkleurt hij nu van lichtgroen naar oudrose.

Zelf heb ik zojuist al mijn kamerplanten op één na (te zwaar) op het balkon gezet, want voor vanmiddag wordt regen voorspeld bij 21°, hebben ze een spa-dagje.

Instagram@songsmith2962 als je meer foto's en verhaaltjes wilt. Fijn groen weekend!