186 - En daar gaan we: storm en zon.

 Voor het begin van de week was windkracht 7 voorspeld, dus ik heb voor alle zekerheid de railingbakken eraf gehaald en op de grond gezet, waar ze de rest van de herfst/winter/lente zullen blijven staan. Onze stormen worden steeds extremer en ik kan me geen wegvliegende bakken die beneden op de auto's landen veroorloven.

Volkomen verzopen planten

Op een avond hadden we maar liefst 5 onweersbuien op rij, zodat mijn arme Puck trillend als een rietje uren op schoot heeft gelegen. Na afloop kon ik bijna niet lopen, zo verkrampt waren mijn benen. Tja... anything for my baby...

Het is vast de definitieve ommekeer geweest van de zomer naar de herfst. Maar mij hoor je niet klagen! Het was uiteindelijk een heerlijke zomer en bijna al mijn tomaten zijn rood geworden.

Mijn cyclaam bloeit vrolijk verder

Maar een aantal dagen slagregens hebben de Pelargoniums weer in een bruine massa veranderd, die ik opnieuw afgeknipt heb.

Overigens was het op vrijdag ineens schitterend zonnig weer. In Hunky Dory straalden de vele Asters me in allerlei schakeringen rose en wit tegemoet. Omdat een aantal planten verdwenen zijn (o.a. mijn Salvia Amistad, helaas volkomen weg) heb ik wat nieuwe gezet. 

In de hoop dat zij het wel overleven, heb ik Campanula glomerata 'Alba', wat extra Erigeron ( je kunt nooit teveel hebben) en Camassia Leichtlinii geplant. Ik zag dat de Toscaanse jasmijn die ik tegen mijn prieeltje had gezet, ook niet veel doet. Zó frustrerend, want in mijn straat zie ik dezelfde plant enthousiast tegen de schuttingen opklimmen. Dat is klimplant nummer drie die niet op die plek wil groeien. Maar ik hou stug vol.

De boomspinazie bloeit.

   

   Ik zag ook dat de daglelies die ik in de strook naast het pad geplant heb goed zijn aangeslagen. Twee van de vier hebben zelfs nieuwe bloemknoppen gemaakt. Met een beetje geluk gaan ze nog bloeien voor dat de nachtvorst invalt. Vannacht zal het in het noordoosten 0°C zijn, maar gelukkig hier aan de kust nog niet.

   Op het balkon hoop ik binnenkort boomspinaziezaad te kunnen oogsten. De planten hebben het na een trage start heel goed gedaan. Ik ben van plan ze volgend jaar in de tuin te zetten, kijken hoe ze het daar doen.

Ik heb het idee dat het feit dat mijn planten op het balkon nu op een kluitje staan ze bescherming biedt. Hopelijk heb ik gelijk.

In elk geval heeft die paarse Clematis het nog niet eerder zo goed gedaan. Haar voet wordt volkomen overwoekerd door de muurbloem en Digitalis die zich ervoor hebben genesteld (hebben zich allebei zelf uitgezaaid), maar ze lijkt het prima te vinden.

Nog eventjes genieten van de zon dit weekend! Oh en vergeet niet dat je je bollen moet planten.

Renée 

   

   

- Pelargonium, Geranium, pffft, simply great plants

 Whilst the sun is trying to break through the grey clouds and the wind sweeps across my balcony with force 8 (I was writing this on 28/4), I'm looking at my Pelargoniums and think hang on, hang on!

That week we had it all. You may think stop your moaning about the weather, woman, but having SAD I am influenced by it, there's no escape!

My Anon. Pelargonium

  So I use my gardens to get my mind into a better place.

   Pelargoniums/Geraniums are one of my favourite plants, they are in my garden and balcony garden both.

   For the interested a quick horticultural lesson: in the past everyone called these plants Geraniums. But nowadays you are supposed to call the ones that survive winter in your garden Geranium, and the kind that needs to be taken indoors (the ones that live on my balcony) Pelargonium. Well, it's all Geranium to me! Every time this name changing...

Pelargonium, but we call him Piet

   

 

 Anyway, I'm a fan.

The colour of leaves and flowers are often gorgeous, they don't act the drama queen when you forget to water them, aphids don't like them, ants do, and they have this very specific scent that reminds me of Southern Europe.

The 'French kind

   In Hunky Dory I have Geraniums, who are almost the first to start growing in Spring and cheer up the mostly brown beds with their fresh green leaves. I planted them three years ago as 9cm little ones, but by now they are 30cm or larger. They bloom twice, because I chop them off when they have flowered for the first time. By that time they are somewhat crowded by the tall Salvias, Knautias and Echineacias which are there as well, but they aren't bothered.

Crane's bill geranium

And then there are the so called Crane's bill Geraniums in my garden (in Dutch Boerengeranium; boeren = farmers). Because I grew up in the country (imported!), those are part of my childhood. They are super chill, and that was a great advantage for our overworked neighbouring farmers. A small disadvantage is that they don't bloom for very long. But cut off the spent flowerstalks and they will bloom again for you.

Another, tall, Crane's bill

   Be honest, this is a must-have for your garden, right?!

   The one above-right is a Geranium macrorrhizum and the one one the left is one of those nameless ones I was gifted as a tiny plant.

   For a last one I want to point you towards the Lemon geranium. In the 70s you couldn't walk into a Dutch house for stumbling over them,  these days they are kind of 'passé'. But don't forget them! Not only do they smell of lemons, but they are really tough and mosquitoes hate the scent. Very important in our Dutch Delta. The beauty is mostly in the leaves with this lady; the flowers are rather insignificant. Although nurserymen try to improve on that.

Gaura and Geranium

Right. Hopefully I have managed to convince you that these plants deserve to get more space in your garden, and you will not limit yourself to the well-known blood red Austrian Pelargoniums that hang a bit sadly from municipal baskets. Those poor things often suffer from a lack of space, and thus struggle in our hot summers. 

Bottom left two of my balcony containers with my Pelargonium seedlings.

My Pelargonium babies

   They are alive, just.

   I wish you a wonderful weekend 😎.

- Pelargonium, Geranium, pffft, gewoon mooie planten.

 Terwijl de zon probeert door te komen en de wind met kracht 8 over mijn balkontuin giert (ik schreef dit op 28/4), kijk ik naar mijn Pelargoniums in mijn balkontuin en denk hou vol, hou vol! 

Het was die week weer halen en brengen, we hebben alles over ons heengekregen. Je denkt misschien wat zeur je nou toch steeds over het weer, mens, maar met SAD word je daar nou eenmaal door beïnvloed! Dus ik gebruik mijn tuintjes om mezelf uit die put te krijgen.

Naamloze Pelargonium

   Dit keer wil ik je even wijzen op een van mijn favoriete plantensoorten. In oktober '23 heb ik mijn Pelargoniums van het balkon naar binnen gehaald, opgepot, kortgenipt en gesommeerd de winter te overleven omdat ik niet iedere lente nieuwe wil aanschaffen. Ze hebben me gehoorzaamd, hoera!

  Voor de liefhebber even een lesje horticultuur tussendoor: vroeger noemde iedereen dit Geraniums. Tegenwoordig hoor je de vaste planten die de winter in je tuin overleven Geraniums te noemen en de niet-winterharde soort (die op mijn balkon wonen) Pelargoniums. Nou, het zijn allemaal Geraniums voor mij hoor. Iedere keer die naamsveranderingen...

Pelargonium, maar we noemen hem Piet.

Hoe dan ook, ik ben nogal een liefhebber van deze planten. De kleuren van blad en bloem zijn vaak schitterend, ze hangen niet de drama queen uit wanneer je eens vergeet ze water te geven, luizen hebben weinig belangstelling, mieren vinden ze leuk, en ze hebben een hele specifieke geur die me aan het Zuiden van Europa doet denken.

De 'Franse' soort

   

    

   In Hunky Dory heb ik dus pollen Geraniums, die in de lente als een van de eersten gaan groeien en de verder bijna bruine borders enorm opfleuren met hun frisgroene blad. Ik heb ze drie jaar geleden geplant als 9cm ukkies, maar inmiddels zijn de pollen 30cm in doorsnede als het niet meer is. Ze bloeien ook twee keer, omdat ik ze wanneer ze de eerste keer uitgebloeid zijn kortknip. Tegen die tijd worden ze wel wat overschaduwd door de hoge Salvias, Knautias en Echinecias die daar ook staan,  maar daar trekken ze zich niets van aan.

Boerengeranium

En dan heb ik ook nog de zogenaamde Boerengeraniums in mijn tuin. Omdat ik (als import!) ben opgegroeid op het platteland, zijn deze een onderdeel van mijn jeugd. Je hebt er geen omkijken naar en dat was voor onze overwerkte boerenburen uiteraard een groot voordeel. Een klein nadeel is dat ze niet erg lang bloeien. Maar knip de uitgebloeide stelen af en dan doen ze het gewoon nog een keer.

Ook een Boerengeranium!

   Zeg nou zelf, die moet je toch in je tuin hebben? Rechtsboven is Geranium macrorrhizum (ook wel Ooievaarsbek genoemd) en die links is weer zo'n naamloze hoge soort die ik als stek gekregen heb.

   Als laatste wil ik je wijzen op de citroengeranium. In de jaren 70 struikelde je erover, tegenwoordig zijn ze nogal 'uit'. Maar vlak deze Pelargonium(!) niet uit. Niet alleen geurt ze heerlijk naar kruidige citroen, maar ook zij is haast niet dood te krijgen èn muggen hebben een hekel aan de geur. Heel belangrijk in onze zompige delta. Bij deze dame zit de schoonheid voornamelijk in haar groen; de bloemen zijn heel klein. Hoewel kwekers hun best hebben gedaan daar iets aan te doen.

Gaura en Geranium

  Zo. Hopelijk heb ik je ervan weten te overtuigen dat deze planten het verdienen meer plaats te krijgen in onze tuinen en niet beperkt worden tot de overbekende bloedrode Oostenrijkse hanggeraniums (Pelargonium!) die vaak een beetje treurig uit de gemeentelijke hangers slierten. Die zielepieten hebben vaak te weinig ruimte en worstelen dus om te overleven in hete zomers. Rechtsonder twee van

Pelargonium stekken in de bak

   de 

bakken met de stekjes. Tot nu toe leven ze. Net. Ik wens je een heerlijk weekend😎

   

118 - Pelargonium of Geranium, maakt het wat uit?

 Als een niet-langer-goed-in-namen-persoon word ik soms kriegelig wanneer de mensen die daar blijkbaar over gaan het weer eens nodig vinden om ingeburgerde plantennamen te veranderen.

Ooievaarsbek is een Geranium

 Een goed voorbeeld zijn Geraniums. Ik ken sommigen als Ooievaarsbek, maar wist wel dat het Geraniums zijn, eigenlijk, althans, nu dien ik ze geloof ik Pelargoniums te noemen. Ook heb ik prachtige dieppaarse Boerengeraniums. Of Pelargoniums?

Zelfs de plantensites scheppen verwarring. Maar: volgens de meesten noemen we beide soorten Geranium (yup!) Maar de èchte Geraniums zijn de winterharde tuingeraniums. Dus: mijn Ooievaarsbekken zijn wel degelijk Geraniums, hoera! Zo heerlijk wanneer je gelijk krijgt, hahaha. De zomerbloeiers die we in pot of bloembak planten zijn Pelargoniums. 

Right. 

Pelargonium

En dan hebben we ook nog de Franse Geranium. Die ook eigenlijk een Pelargonium is (volg jij het nog?)

Het verschil tussen de gewone en die Franse dame is dat bij de Franse de bladeren geuren. Ze is niet winterhard. Maar ik houd haar al jaren over.

Kortom: het blijft een verwarrend verhaal. Dus ik noem alle soorten stug Geranium. Wat niets afdoet aan het feit dat ik dol ben op deze planten. Wanneer je weleens in Oostenrijk, Zwitserland of Noord-Italië bent geweest, kan je je vast de bloembakken met watervallen van Geraniums herinneren. Ze combineren prachtig met hout en terracotta.

Mijn 'Oostenrijkse' Geraniums

 Ze willen wel zon! En liefst niet teveel regen. Ik kan me jaren herinneren waarin mijn prachtige balkon Geraniums rottende bloemhoofden kregen door een teveel aan vocht. Nou, momenteel hebben we daar echt geen last van hè?

De Franse madame

Sommigen geuren naar citroen en houden de muggen op afstand. Heel populair in de jaren zeventig, toen hele ramen bedekt waren met deze soort en dan had je bij sommige mensen van die zielige verdroogde bruine bosjes stro. Ik moest dan mijn neiging gauw een gieter te halen bedwingen. "Thee, Renée?" "Ja, graag en geef je Geraniums ook even een glas water."

Voor mij is geen zomerbalkon compleet zonder Geraniums. En geen tuin zonder de winterharde soort, die nu uitbundig bloeit en daarna door mij gekortwiekt wordt om daarna gewoon nog een keer te bloeien. Ze blijft gewoon in de grond, verdwijnt en komt in maart weer op. Geen omkijken naar. De ideale plant!

Oh, even totáál off-topic: ik kreeg een melding dat het fotogeheugen van mijn camera vol is. Dus zojuist een uur (!) bloemenfoto's zitten verwijderen en ik ben nog maar net bij 2020...😂

Wil je meer tuinverhalen zoek me dan op Instagram@songsmith2962  . Fijn groen weekend!