121 - Aangevreten broccoli en doorgeschoten rucola

 Mijn bloementuin ziet er, nu ik de uitgedroogde uitgebloeide bloemen eruit heb getrokken, weer schitterend uit! Veel paars, veel wit, een beetje geel hier en daar en de bak met Monarda is een zee van purper.

Monarda 'Thug'

 Nee, die Monarda heet natuurlijk geen thug (geweldadige misdadiger), maar mijn drie bescheiden planten van verleden jaar hebben hun krachten gebundeld en terroriseren nu de rest van die bak. Mijn mooie gele Crocosmia had geen schijn van kans en ik moet nog zien dat de Herfstaster en Cannalelie er straks nog bovenuit komen.

In de andere bak worden de Thunbergia en Gaura overruled door de Venkel. Heel interessant om te zien dat het recht van de sterkste ook in de plantenwereld geldt.

Wat het iets minder goed doet, zijn de groenten. De Radijs schoot als een malle door en nu doet de Rucola hetzelfde. De sperciebonen buiten doen tot nu toe niet veel, en de ene Courgette buiten ook niet. De twee Courgettes binnen groeien wel, maar maken geen bloemen. Ik heb een aantal Cherrytomaten die wel groeien, maar eerlijk gezegd doet mijn Green Zebra op het balkon het veel beter! En de Komkommer en Augurk, ook op het balkon, idem. Mijn broccoli (geoogst, was lekker) is nu gatenkaas, dus of ik nog nieuwe scheuten zal kunnen oogsten betwijfel ik en de Meloen is nog in het ranken met bloemen stadium.

De kikkerpoel

Je ziet, ik vertel het echte tuinverhaal, niet een rooskleurig leugentje! Het is heel verleidelijk om alleen de succesjes te benoemen (en ik vermoed dat 3/4 van de posts op het internet rooskleurige  leugentjes zijn), maar ik vind dat niet eerlijk. Zoiets als een moeder die opschept dat haar kind zulke hoge cijfers haalt op school en verzwijgt dat het de pestkop van de klas is.

Dus: volgend jaar toch de groenten maar mest geven, dan. 

Waar ik wèl heel happy mee ben, is dat ik toch alledrie de verdwenen Echinaceas teruggevonden heb. Dat zit zo: ik had drie verschillende geplant, waarvan ik weg was van Echinacea purpurea 'White Swan', omdat die wit is met een groen hart, heel bijzonder (de andere twee waren de gangbare roze die je overal ziet).  Ze deden het niet supergoed, en in het voorjaar kon ik ze nergens terugvinden. Mijn zelfgemaakte houten labeltjes (lollystokjes) waren onleesbaar de winter uitgekomen, ook zoiets knulligs! Maar! Opeens zag ik gisteren bij het wieden een flinke Echinacea tussen de Knautia en Scabiosa opduiken. Yay! Wel zo'n roze vermoed ik, maar toch yay. En de andere twee zijn ook weer verschenen. Yay, dubbel Yay!   

 Allium sphaerocephalon

 In Ontario zag ik velden vol, naast velden vol Lupines en dat maakte een veel grotere indruk op me dan de kont van één zwarte beer die ik ook zag. 

Weet je wat ook indruk maakte toen in Canada? Mensen daar hebben geen hekken/schuttingen/heggen om hun tuin! Iedereen houdt keurig zijn eigen borders en 'lawn' bij en tuinen lopen naadloos in elkaar over. (Uiteraard staan er wel hekken om velden met vee...) Anyway, dat gaf een heel vredig weids gevoel. Stel je eens voor, dat iedereen hier zijn schutting eruit sloopte...ondenkbaar toch? Daarvoor wonen wij toch teveel op elkaars lip, wij kunnen de hamburgers zowat van de barbecue van buuf graaien.

Okay, wil je meer lezen, zoek me dan op Instagram@songsmith2962 je bent van harte welkom.