Allemachtig, was dit even omschakelen of wat? Bijna ongelofelijk dat ik zaterdagavond in Middelharnis nog aan de haven buiten met blote armen aan de nachos zat! Inmiddels liep ik vanochtend met muts op en handschoenen aan Puck uit te laten.
 |
| Pelargoniums haten stortbuien! |
In het weekend liep ik nog te jubelen over hoe geweldig mijn balkontuin er nog steeds uitzag.
Toen begon het te regenen. Niet zo'n beetje ook! Buien die zó hevig waren dat zelfs mijn vochtminnende banaan treurig tegen de balkondeur aanhing met een air van "als dit zo doorgaat, wil ik terug naar Jamaica". De Pelargoniums, die de eerste dag nog optimistisch de druppels van zich afgeschud hadden, gaven het na de tweede dag simpelweg op. Allemaal. Ze gingen in staking en hieven hun bruine spandoeken: "wij eisen zon".
Het beetje zon dat ze tussen de stortbuien door aangeboden kregen, wezen ze resoluut af. Niet genoeg!
 |
| Nat, natter, natst. |
Nou zijn het wel dramaqueens hoor, die pelargoniums. Ik heb besloten ze op het balkon te laten overwinteren (durfde het nog niet tegen ze te zeggen), op de grond, niet aan de reling, zodat ze wel beschermd zijn tegen de stormen die we ongetwijfeld ook nog gaan krijgen. Desnoods dek ik ze af met fleece.
De overige planten hadden het wel koud en nat, maar gaven het niet en masse op. Toch heb ik voor alle zekerheid sommige succulenten die de zomer op het balkon gevierd hebben, al naar binnen gehaald. Mijn Crassula Ovata 'Horntree' bijvoorbeeld, die al zes jaar bij mij woont, is me te dierbaar om te riskeren.
 |
| Crassula Ovata |
Ik had hem als ienie-mienie plantje gekocht, moest iedere voorjaar verpotten.
Ook de sedum, naamloos, maar volgens mij is het de spathulifolium, is naar binnen verhuisd. Het lijkt er op dat ze gaat bloeien, wat natuurlijk heel erg leuk is.
 |
| Sedum Spathulifolium |
De grootste plant, ook al zes jaar bij me, die ik naar binnen heb gehaald, is de Clivia. Het is een plant die ik niet bij veel mensen tegenkom, terwijl het een supermakkelijke plant is. Deze zomer heeft ze weken gebloeid op het balkon, met maar liefst zes bloemstengels. Inmiddels is ze zo groot (55cm hoog excl. wortels) dat het steeds moeilijker wordt om een goed plekje voor haar te vinden in mijn kleine flat. Maar ze vindt alles best.
 |
| Ik eet nog steeds elke dag tomaat. |
De tomaten houden het nog goed vol. Ik hoop dat alle groene nog de kans krijgen rood te worden! Zo niet, dan maak ik er chutney van.
Zoals je ziet, hangen de paarse petunias als natte dweilen in hun bak. Volgens mijn buurvrouw van 2 hoog wordt het volgende week weer beter. Ik hoop het voor ons allen! September en oktober kunnen zulke prachtige herfstmaanden zijn, dat gun ik iedereen die de zomervakantieprijzen niet kon betalen.
Update Boerenwormkruid
Inmiddels heb ik met Trichis Publishing B.V. afgesproken dat zij mijn boek gaan drukken. Het plan is dat het in voorjaar 2025 uitkomt. Ik ben blij dat er eindelijk weer schot in zit! Hartstikke leuk, hartstikke spannend en ook best een beetje eng. Maar, zoals Mark Twain al zei: " Keep away from people who try to belittle your ambitions. Small people always do that, but the really great make you feel that you, too, can become great". En ook: "Don't part with your illusions. When they are gone you may still exist, but you have ceased to live."
Een wijze man, die Twain.
Een heel fijn weekend!
Renée
Geen opmerkingen:
Een reactie posten