2025/18 - The First Mow of the Year

 This morning I took a huge risk and moved my broad beans from the greenhouse into the garden, and not in a cold frame either, but directly in their allotted place against my new frame.

The yellow raspberry, who had 8 lovely raspberries last year, is looking good!

But I was telling you about the broad beans. The reason I took that risk is that they were growing at such an alarming rate that they straggled all over the place in the greenhouse. So I thought right! Out you go!

There they are, you can see the white flowers in the middle, next to the sugarsnap that is doing well too.

I was visited by a sprite, who probably wanted to take a look at what I was doing and why I was making such grunty noises.

Well, I nearly broke my spade on that rock hard soil, that's why!

I mowed nearly all my grass before it got too hot; anyway, my battery was empty. The first mow of the year is always just a bit too much for it.

My paths now resemble actual paths again, instead of a wild meadow. A.s.a. I had finished a blackbird started looking for snacks.

My beloved rose is looking great, don't you think? That rose fertiliser I gave it really gave it a boost. Hopefully the other roses will be growing well too, but it does look good, I must say. Even my struggling Queen Victoria is looking fresh now that I took the obelisk away from her.

Due to that spent battery the orchard remains wild. I really like that Silene. We call it lijmkruid (glue herb).

Such a cheery plant! And the funny thing is that I did not plant that there! I planted it on the other side of the greenhouse, where it did nothing and vanished. But now I have three large clumps in the orchard,  so it obviously likes it much better over there. It is very welcome.

My lovely apple blossom tree next to the compost heap that has almost reached the roof of the shed.

Gorgeous leaf colour! That combination really works.

Well, that's it for this week. Have a good Easter weekend if you are so inclined, and keep on gardening!

The link to my website is Renée Grashoff Schrijft where I blog about my books and home town.

The link to my publisher is Trichis Boeken

Bye!

Renée Grashoff 

2025/17 - Cold nights, hot days

 Our climate keeps me busy: where I walk the doggie walk at 6 am in wintercoat and with a woolly hat on, I carry watering cans in my t-shirt at 10 am to make certain my newly planted Lathyrus will not wither before they've had a chance to climb up the obelisks. Never a dull moment!

I had such trouble to dig plant holes! The soil is hard as a rock already. My spade did not get through, so in the end I used my hori-hori knife to make a hole

I planted two perennial  Latifolius 'Pink Pearl'. Fingers crossed they will survive! They'll look gorgeous against that black obelisk, and against the silver grey fronds of the Artichokes as well.

 

The Kiwi has established well and has grown. It has started winding itself around my frame. But I noticed the newly planted Iberia sempervivens next to the path is struggling...sigh.

In between my single orange tulips there is one double.

My apple trees are showing blossom. They have all taken their brutal pruning in their stride. I hope the apples will taste better as well.

I lived in orchard country as a child (all gone, sadly, and turned into greenhouses), and the sight of apple blossom instantly transports me back to childhood. Our neighbour had a miniature train track through his orchard to transport the boxes of apples to his warehouse, it fascinated me. But I wasn't allowed to play on it. Actually I wasn't allowed in the orchard at all, but I sneaked in anyway. I'm sure he knew, and turned a blind eye.

My fern is in its woolly mammoth fase. I adore ferns. In my part of the country they do not grow naturally, except the small ones that like to live in medieval walls. There are a few of those around Brielle. But the one in my garden is struggling in that heavy clay, so I treat it to water where the other plants have to do without extra watering.

Periwinkle and Geranium

   This is the time of year that my Periwinkle takes centre stage. In a few weeks it disappears beneath the pink Geranium. 

   That Geranium was one of the first plants I put in my garden in 2021, and it has taken the soil into its stride. Such a cheerful, easy, no-nonsense plant!

   Frost? Don't care. Scorching sun? Bring it on! Under water for more than a week? As if it had a snorkel. No rain for months? No problem.

My frogless frog pond is showing signs of life. I told you I found a hibernating salamander, didn't I? I haven't spotted it since, but as I quickly put it back, I am sure it lives there still. The water is very clear, so that is a good sign. And loads of waterplants to hide beneath.

Right, I hope you'll have a good weekend, wherever you are, and that the weather treats you kindly.

If you are interested, here is the link to my sparkly new website: Renée Grashoff Schrijft You can get the text of my blogposts there (about my books and life in Brielle) translated.

Renée Grashoff 

2025 / Boerenwormkruid Nieuws - 6

 Heb ik nieuws voor je, of wat?! Mijn WEBSITE is online!

(English translation below!)

De link naar de website staat hiernaast >

Renée Grashoff Schrijft

Voor iemand die alles zelf doet (en dus met haar semi-digibete hoofd moet uitvogelen) is dit een mijlpaal van jewelste.

Ik ben dus ook best wel trots op mezelf, dat mag wel even hè?

Ook op de website ga ik regelmatig bloggen, maar alleen over mijn boeken èn over zaken gerelateerd aan

 boeken.

Het betekent voor The Dutch Delta Gardener site wel dat het boekennieuws eraf gaat (behalve wanneer ik een belangrijke aankondiging heb) en verhuist naar Renée Grashoff Schrijft. Dan kan ik me hier weer puur op de planten storten.

Wel zo duidelijk.

Ik hoop uiteraard dat je me ook op de website gaat opzoeken en volgen.

Geniet nog even van het mooie lenteweer en tot gauw.

ENGLISH

Especially for all of you who are baffled by the occasional reversion to Dutch, and as you are the majority of visitors to my blog that must be annoying, SORRY.

The thing is, I am a writer.

And now I have built a website to promote my book and to keep in touch with my readers, so exciting! The link to the site is this Renée Grashoff Schrijft

The good news for you, my English language readers and plantlovers, is that this blog will from now on happily be all about plants and not about books.

So I'll talk to you soon. Do follow me, as that means you won't miss a thing. Have a lovely day!

Renée Grashoff 

2025/15 Driest Spring in history

 One year ago I was complaining about the incessant rain we were having, months on end. Flooded streets, and my poor flooded flowerbeds. This year we are experiencing the driest Spring since weather recorded history. 

Hello, my little friend!

   My garden soil is parched. My water butt is almost empty (luckily I have 3 more). And, grumble grumble, it is hard to get a spade into to the ground already. That should not be happening before June!

   How I am going to get my seedlings into the ground, I don't know. For the time being they are still in the greenhouse, as we have frosts in the night. But they were struggling, because it already gets so hot in there! So yesterday afternoon I hung up a shade for them, I hope it is enough to keep them alive.

The first Tulips are showing colour, always a nice moment. I have various kinds, but they are mostly the shorter botanical ones. That wind that whips through my garden on most days has taught me a lesson in the first year I was gardening here.

Sorry about the sunglasses, but I need them

And the other bulbs are showing signs of life as well. My Alliums are up, only the green stems so far. The Grape Hyacinths are looking chirpy next to the frog pond.

I planted Camassia as well, they are above ground. I have high hope for them.

My pruning is almost done. Just one more bed to go, as well as the Teasels in the apple orchard. They can go now, there are plenty of other hiding places for the insects by now. I have three compost heaps, but two are already full to capacity. 

There is a bud! But you can see how dry that soil is, can't you?

Another thing I did was paint the two obelisks; I chose black, as the colour of the flowers that will (hopefully!) scramble up them will pop against the black. As I had some leftover paint, I also painted the top of my rickety wooden fence. I am already looking forward to the dark yellow of the Tansy against that black.

The previous colour (grey) disappeared next to the Artichokes, this is much better.

Oh, I have two flowers in my struggling Viburnum, two! As it seemed doomed last year, this is a happy event!

Right. I'll be leaving you with a photo of last summer, just to give you an idea what Hunky Dory can also look like.😎

We'll have to practise patience...

Have a lovely weekend!

Renée Grashoff 
 

2025/ Boerenwormkruid Nieuws - 5

 Mijn 1 April 2025 in Brielle

Laat ik er even heel duidelijk over zijn: ondanks dat mijn hele jeugd van 0 tot 17 zich er afspeelde en ik nu alweer vanaf 2018 in Brielle woon, voor de echte Briellenaar zal ik altijd import blijven!

Dat geeft niks. Ik trek me er ook niks van aan. Ik weet uit welingelichte bronnen dat een groot deel van de 'Geuzen' en 'Spanjaarden' die elkaar op 1 April woest bevechten óók niet in hun wiegje binnen de wallen hebben gelegen en vaak ook niet eens binnen de gemeentegrenzen. 1 April is van iedereen die zich geroepen voelt zich in een pak uit '1572'  te hijsen en dit jaar al helemaal.

Sinds ik in 'Boerenwormkruid' de maanden na de inval van de Geuzen in 1572 heb beschreven, ben ik extra gefocussed op hoe de inwoners van mijn stad het 1-aprilfeest beleven.

Afgelopen jaar viel de dag op 2e paasdag en waren er erg veel toeristen, mede geholpen doordat de zon na máánden van regen eindelijk doorbrak. Als je wilt weten hoe mijn bejaarde speurneus (okay, bemoeial) Noor 1 april 2024 doorkwam, zal je deel 2 van de serie moeten lezen. Ik beloof je dat je je niet zult vervelen! Maar wel even geduld nog, het boek is nog niet uit.

Dit jaar viel me op dat mijn stadgenoten massaal de geuzenvlag ophingen, eerder dan normaal en meer dan normaal. Er hing ook meer wasgoed boven de straten, de Nieuwstraat leek wel een wasserette. Ook werd mij verleden week meerdere malen zenuwachtig gevraagd of ik wist of er nog aan 1 aprilkledij te komen was?

Wat gebeurt hier? Is dit soms een reactie op de verwarrende en verontrustende berichten vanuit de rest van de wereld?

(Want zeg nou zelf, zelfs als je alleen maar de uitspraken van De Trump en sycopanten een beetje volgt, raak je het spoor toch volledig bijster?)

Laatstaan wanneer je nog enige belangstelling kunt opbrengen voor wat er in onze binnenlandse politiek gebeurt; als Taalcafé-vrijwilliger heb ik me deze week zo woest gemaakt over de lintjesaffaire dat ik er niet van kon slapen. Of zal ik het lintjescrisis noemen? Crisis vindt het nationaal niet-stempelkussen een lekker woord.

Mijn theorie is dat Brielle massaal een zucht van verlichting slaakte: hè, hè, lekker even Geus of Spanjaard zijn, de uitkomst van die strijd ligt gelukkig al 452 jaar vast, WIJ gaan winnen! En na afloop sluiten we onze vijand in de armen en zuipen we ons gezamelijk gezellig klem. Leve de Geus!

Bij de Kaaipoort stond de mobiele camera als Big Brother waakzaam te zijn.

Wel een beetje zonde dat de kade van Maarland ZZ nog niet af was...Nu moest men zich tussen hoge hekken en rijen geparkeerde auto's door persen. Ik was in de afgelopen weken een paar keer getuige van bijna-aanrijdingen daar en heb een beetje medelijden met 't Swarte Schaep en Dixi, want die zullen die bouwplaats voor hun deur ook wel zat zijn. Maar we krijgen er wel een mooie kade voor terug.

En wat hadden we een mazzel met het weer! In geen jaren zulk heerlijk weertje gehad! Onze mensen in het blauw liepen met blote armen, waardoor het me extra opviel hoe stoer zij eruitzagen en ook hoeveel attributen ze aan die koppelriem meedroegen, een wapenopslag was er niks bij. Ik hoop dat ook zij een gezellige 1 april hebben gehad, ik gun het ze.

Kortom: het was een supergezellige dag, ook voor import-Brielsen. Wij hebben onze vrijheid weer gevierd, die uit 1572 maar ook die uit 2025 en dat we dat, mèt de mensen waaraan wij als vrijwilliger taalles geven, nog maar heel lang mogen doen!

Wil je 'Boerenwormkruid' bestellen, volg dan deze link: Trichis Boeken 

Groetjes,

Renée Grashoff 

2025/14 - Going up, up, up!

 So far climbers have not done very well in Hunky Dory...but I am nothing if not extremely persistent. ( Or stubborn. Call me foolhardy, in fact you can call me anything you like except boring)

After some lovely sunny days today started foggy and then turned misty. I swear I was driving in and out of clouds that were hanging on the fields, on my way to the nursery. Very atmospheric.

I wanted to get some climbers for that frame I built some weeks ago, and for the frame I built two years ago. You know, the one where all climbers I have put there so far have died within months. Why? Frith knows.

The idea was that I would have somewhere to sit in the shade, as there isn't any in my garden. So I built the frame, put the chair in and waited for the plants to scramble up. Instead they all died, two years in a row.

This time I put two Lonicera against it, a red one and a yellow one. Fingers crossed!

This time I used a pot!!!

   As you can just about spot, the Trachelospermum is yellow with brown spots, definitely ailing. There used to be brown beans in that plot when I took over the garden...I blame them by lack of a clear culprit.

   So this time I put the Lonicera in pots! It means watering them, but hey, anything for a green canopy.

   

   The other climbers, the ones against the new frame, are in large pots as well. At least that way I can control the soil. My summer concrete is not very friendly to some plants.

Front left is a plant I had never heard of before, it looks very fresh. It is a Stephanandis Tanakes.

Next is my sugarsnap, which has doubled in size in one week, goody! Next to that is a kiwi. The large pot in the back on the right is a Schneewitchen rose. I used to have one years ago and it shot up the pergola then, so hopefully it will now as well.

The kiwi. It is a self-pollinator, so that's handy.

That grass needs mowing already!

I've moved the obelisk from the frog pond to here, and will put two perennial lathyrus against it, but first I want to give it a new coat of paint.

My veg and seedlings. It has been quite hot already, so they are shooting up. But the beans will have to stay in the greenhouse until May, so I'll need to repot them.

My spring bulb border next to the greenhouse is looking good. A lot of those seedlings will be put out in here when those bulbs are spent.

The lime green of the Euphorbia makes the back bed zing! Especially next to the fresh Artichoke leaves, which I adore.

I cut off the spent flowerstalks last week, and managed to hurt my knee in the process. I thought I'd push over the largest stalk, and did, but lost my balance and twisted my knee. I have been hobbling for a week, such a drag.

Right, I'll leave you with another pic of my Artichokes.

Have a lovely weekend, won't you?

Renée 

2025/ Boerenwormkruid Nieuws - 4

Vrijdag 21 maart, was het dan eindelijk zover: ik mocht mijn boek signeren bij boekhandel Hoofdstuk Een.

Het is bij zo'n gelegenheid uiteraard heel erg afwachten of er wel iemand zal komen opdagen en stiekem ben je bang dat er niemand komt...ik in ieder geval wel.

Maar tot mijn grote vreugde kwamen er wel degelijk mensen op af! Zelfs helemaal uit Rotterdam, wow.

Iets dat mij dan weer erg opvalt in mijn capaciteit als geboren observant, is dat het overgrote merendeel van mensen dat een boekhandel binnenloopt vrouw is. Nu vind ik dat niet alleen opvallend (en intrigerend, want waarom?), maar in dit geval ook helemaal prima, want mijn boek draait om twee vrouwen.

Gelukkig krijg ik als feedback dat ook mannen het een goed boek vinden, poehé! Zelfs mannen die nóóit lezen, of mannen die wel lezen maar dan alleen non-fictie over zeevaart. Geweldig!

Petra en Jan van Hoofdstuk Een zorgden ervoor dat ik een superleuke middag had.

Dit is voor herhaling vatbaar.

Wat geregeld kan worden, want deel 2 in de serie over Noor is in concept af en wordt nu gelezen door mijn Drie Eerste Lezers*. Spannend! Wat gaan zij vinden van mijn twee nieuwe hoofdrolspelers? En van de nieuwe moord? In ieder geval kunnen ze tevreden zijn over de couleur locale: Brielle speelt in al haar glorie wederom een belangrijke rol. 

Het verhaal hou ik lekker voor mezelf, maar ik wil je al wel verklappen dat Noor een nieuwe huisgenoot krijgt. Het is er eentje met een groot ego, groene ogen, prachtig haar en een voorliefde voor knaagdieren. En meer zeg ik lekker niet.

Wordt vervolgd, dus 😊

Ik wens je een fijne zondag!

Renée Grashoff 

* Jazeker, ik heb er nu 3. En daar houd ik het bij. Hieronder de link naar

Trichisboeken