81 - Delen, verzetten, scheuren, planten: hallo herfst!

 Na weken en weken van schipperen met wanneer ik in mijn tuin kon werken zonder een zonnesteek en een appelflauwte op te lopen, was het opeens bewolkt en (relatief!) koel. Voordat we "dus" weer teruggeworpen werden naar 27 graden...slik...

Het blijft maar warm!

Maar toch, heerlijk! Eventjes...

Niet alleen Hunky Dory friste enorm op, maar ikzelf ook. Door mijn dagelijkse rondjes langs de planten wist ik al precies waar ik 'fouten' had gemaakt, welke planten ik moet verplaatsen omdat ze verdrukt worden door andere, of omdat ze de plek die ik in gedachten had niet fijn vinden. 

Zo had ik niet door dat ik een mini-variant van de persecarias had geplant, die nu volkomen overwoekerd zijn door de bossen gauras die er achter staan. De persecarias moeten nu veel meer naar voren in de border. Ze hebben het overigens prima uitgehouden onder die bossen.

Een buurman had me twee varens, waar ik dol op ben, geschonken, maar die staan volkomen verkeerd naast de vijver waar de grond de hele dag in de zon bakt. Ik denk dat ik die op een andere plek zet, dan hebben ze nog een klein beetje schaduw van de hogere planten daar, en dan in een kuil met veel houtschors om hen heen, waarin het water hopelijk blijft staan. Want deze moet ik echt water geven wil ik dat ze het overleven.

Deze varen staat naast de kas

Mijn centaurea heeft zich spontaan uitgezaaid, maar de stekken komen midden in mijn houtsnipperpad op, dus die krijgen een functie elders.

En tegen het krakkemikkige hek voor mijn composthopen, waar ik die vier zielige klimopplanten naartoe heb verplaatst, heeft zich spontaan een gele gigant uitgezaaid, die ik supertof vind en dus eigenlijk wil delen en op meerdere plekken wil uitplanten. Het is van dat rustieke naar oker neigende geel, dus niet het spetterende van een zonnebloem. 

Ook wil ik mijn houthoop naast de kikkerpoel uitbreiden, want ik denk mijn tuindieren daar een groot plezier mee te doen. Trouwens, tadaah! Terwijl ik vanochtend bezig was een drietal phytostegias en perovskias te planten in het zojuist vrijgemaakte laatste deel van mijn tuin  (de dekzeilen liggen nu over het laatste stuk onkruid voor de composthopen), hipte er een jong kikkertje voor me uit tussen de ceanopsis. Yay! Naar de vijver, naar de vijver! 

Eten wezels kikkertjes? Ik hoop het niet! Want ook die hipte onlangs voor me uit. Ik weet niet wie er meer verbaasd was, hij of ik. Hij zette het op een rennen en ik stond erbij en keek ernaar.

De vlammende Rudbeckia

Goed. Het wordt weer een warme dag, geniet ervan! En wil je meer foto's zien of lezen, zoek me dan op bij Instagram@songsmith2962 en Pixelfed@DutchDeltaWoman  .

80 - Vijververhaal

 Als je dit blog een beetje volgt, weet je dat ik een kikkerpoel zonder kikkers heb. Maar voor de nieuwe lezers even een terugblik.

Het water verdampt snel!

Mijn Hunky Dory is in beginsel een diervriendelijke, organische, no-dig tuin die in transitie is van 100% groententuin naar 80% bloementuin. In zo'n tuin hoort natuurlijk water, zodat de zoogdieren, insekten en vogels die ik hoop te lokken kunnen drinken of hun eitjes afzetten. Er is echter een groot 'probleem' hier, er is geen waterleiding. Ik vang regenwater op in enorme vaten en zelfs met de hittegolven van deze zomer bleek dit water genoeg, dus dat is heerlijk. Maar het water uit mijn poel verdampt door het gebrek aan schaduw zó snel, dat ik meerdere keren per week moet bijvullen. Dat is minder tof. 

De kikkers, padden en salamanders waarop ik hoopte zijn (nog) niet verschenen, hoewel er één pad, Mr Waddles, in mijn kas woont en me regelmatig vanachter de groente begluurt. 

Het begin

In het voorjaar betrok wilde eend Jemima de poel, soms bracht ze haar lover mee en met zijn tweeën maakten ze er een ongelofelijk puinhoop van. Maar Jemima ging ook weer weg, ik heb haar sinds mei niet meer gezien. En er komt een egel regelmatig drinken en ook een zwarte kat. 

De mezen die nu de zonnepitten uit mijn bloemen pikken, drinken gezeten op de stammetjes die ik in de poel gelegd heb. Ik zie slakjes, bootsmannetjes, larven en heel veel dekenkruid, helaas.

In juni

Dus al met al vervult de poel wel een functie en hij is gewoon geinig om te zien. Zolang ik er lol in heb, is het steeds bijvullen en het met de hark eruitscheppen van die groene smurrie geen opgave en zodra dat het wel wordt, plant ik er een gunnera in, of gooi ik hem weer dicht. 

Voorlopig blijft hij. Ik verheug me nu al op voorjaar '23, want mijn zelfgezaaide vingerhoedskruid dat ik langs de randen geplant heb, is allemaal aangeslagen en ondanks de droogte blijven leven. En de waterplanten hebben het naar hun zin. Blije planten, blije tuinierder!

Wil je meer lezen en veel meer foto's zien, bezoek me dan op Instagram@songsmith2962 of Pixelfed@DutchDeltaWoman . Fijne zondag!

79 - Een totaal opgefleurde tuin!

Deze Cannas staan volgend
jaar in de tuin.

 Zo, dat was kantje-boord zeg, met de watervoorziening op Hunky Dory! Na ettelijke beloften van een buitje, dat dan vervolgens ergens anders viel, heeft het deze week zo hard geregend dat alle vaten weer gevuld zijn.

Stokroos in het avondlicht

 Mens, wat was ik blij met die regen! Heb letterlijk een regendans staan doen, met onmiddellijk modder tot aan mijn enkels, want het blijft natuurlijk wèl vette klei hoor.

De volgende bui heb ik benut om de 30 cm lange wortels van de melkdistels uit te steken, ik kreeg mijn schep er eindelijk in. 

En nu ben ik al dagen bezig om schors tussen mijn planten te strooien, iedere dag een stukje. Waarom niet alles in één keer? Nou...al die schors moet gehaald worden en mijn arm vindt 40 kg per keer wel genoeg en laat dat ook merken. Het idee is dat de schors het vocht vasthoudt en het onkruid een beetje tegengaat (hm, mijn ervaring is dat je toch moet blijven wieden hoor) En het bodemleven trekt die schors langzaam naar beneden de grond in, waardoor die verrijkt wordt en (hier komt het!) minder zwaar te bewerken is. Lees: ik krijg er dan hopelijk wél een schop in. Bovendien ziet het er leuk uit, mijn planten steken er mooi tegen af. Win-win.

Overigens kan ik de herfst al ruiken. Dat komt door de vele afgevallen appels in mijn boomgaardje, maar ook door de bramen bij de greppel en het dorre gras. Mijn klokwinde moet nu echt zijn best gaan doen, want anders worden de nachten alweer te koud. Dikke teleurstelling, die plant.

Er komen méér echinaceas!

In de kas loopt alles ook een beetje op zijn einde. Morgen pluk ik de laatste paprikas en een berg tomaten om mee te geven aan mijn kinderen. De komkommers hebben het allebei opgegeven, dus die gaan eruit. En de paksoi is doorgeschoten, dus die ook. De snijbiet ziet er nog wel goed uit. Maar de sterren van de kas zijn twee enorme witte daturas, die volop bloeien. Wat een prachtplanten zijn dat en dat terwijl het spontane aanwaaiers zijn.

En dan is het eigenlijk alweer stiekum plannen maken voor het volgende seizoen...Heel veel bollen planten, want die helpen mij de februarimaand door. Ik heb enorm geleerd van dit eerste jaar. Je leert het meest van je fouten, toch? 😂 

Wil je meer lezen over mijn tuinen, kan dat op Instagram@songsmith2962 en meer foto's op Pixelfed@DutchDeltaWoman . Fijn weekend!

78 - Heet, heter, allermachtigheetst!

 Wij verkeerden in de gelukkige omstandigheid dat we bijna ieder jaar op vakantie 'naar een warm land' gingen. Dat was heel belangrijk, dat het in elk geval warmer was dan in ons eigen land. Dat kan je je nu toch bijna niet meer voorstellen?

Of ik moet volgend jaar met het schaamrood op mijn kaken toegeven dat ik het bij het verkeerde eind had, omdat we dan 4 maanden regen hebben. Maar ik geloof dat niet.

Lang verhaal kort: ik vind het nu gewoon te warm! Kan er eenvoudigweg niet meer zo goed tegen. 

En ik zie de tuinen op De Onrust ook worstelen met de hitte. Slappe vergeelde boontjes, naar vocht smachtende uien, niet-groeiende preitjes en bij mij laten de appelbomen hun fruit spontaan vallen en moet ik echt iedere dag mijn paprika begieten, want die hangt dus iedere dag weer mokkend slap. En de courgettes, toch normaliter superstoere groeiers, hebben het opgegeven. Alleen de tomaten begroeten me nog vrolijk, zij het in de meest vreemde bochten.

Sommige buren laten hun tuin besproeien, wat ze uiteraard zelf moeten weten, ik kies daar niet voor. Ten eerste heb ik bewust weinig groenten en fruit en ten tweede geloof ik niet in kunstmatig dingen in stand houden op mijn tuin. Dat is o.a. een reden dat ik uiteindelijk toch gekozen heb voor houtsnipperpaden i.p.v. gras en ook de reden dat ik heel goed kijk momenteel naar welke planten mijn strenge geen-water-geven regime overleven en welke er moeite mee hebben. Het is super jammer, want veel van die planten vind ik prachtig, maar die vervang ik dus niet.

Dezelfde aug. 2021

Augustus 2022

 Ik geef overigens mijn bloembakken op mijn balkon wèl water, die zouden in een week dood zijn want het wordt er in de middag makkelijk 38 graden in de zon. Ook daar zet ik overigens bewust bepaalde planten niet: geen petunias, vlijtige liesjes, en ander traditioneel bloembakkenspul. Heeft geen enkele zin. Mijn relinghangbakken zijn gevuld met heide, hebe, heuchera en grassen. Ik heb er één met begonias en ijzerhard en die moet ik echt vertroetelen en dan nog is het maar net-an.

Kortom: ik probeer die klimaatverandering te accepteren en ermee te leren leven. Ook op de dagen dat ik binnen zit met dichte gordijnen, een ventilator met een hijgende hond ervoor en me voel als een niet-uitgewrongen dweil totdat het eindelijk weer genoeg afgekoeld is om op de fiets te stappen en mijn paprika water te gaan geven!

P.S. reverted to my own language since the English readers are the minority. There is a translator button!

Avondlicht op de knautias

Wil je meer foto's zien en mijn dagelijkse tuinverhalen bijhouden, zoek me dan op bij Instagram@songsmith2962 en/of Pixelfed@DutchDeltaWoman.  Drink water!

77 - Long live the perennial!

 It is no secret that I am an ecclectic mix of old hippy/boomer, so the old Sixties-Seventies ideals are still floating around in my brain, mixed in with the urgent knowledge of today that we need to change our ways fast unless we are too late, and Gaia will squash us like an unwanted insect. She is spraying the repellent as I write, by not sending my country the much needed rain.

Tiger plant, a perennial 

The trees I cycle past on my way to Hunky Dory are shedding their leaves, and my apple trees are dropping their unripe apples, a sure sign of them being terribly thirsty. In my friend's garden his plum tree, loaded with fruit, bombarded him with falling plums before he had a chance to pick them and by the looks of it his apricot tree will do the same.

It worries me, but there is not a lot I can do about it, except try to live as frugally and sustainable as I can.

Not planting masses of cheerful annuals in Hunky Dory is one of my ways of spending as little as I can. Perennial is the magic word as far as I'm concerned. And careful assessment. The Japanese anemones that almost took over my old garden have given up here, so they will not be replaced. Gauras, that did not like my old garden, thrive in Hunky Dory, so I will get some more, and will divide the clump that I have (not yet, though!).

Gaura, Queen of my desert

And I am confident I can consider the cup-and-saucer-vines (annual climber) against the obelisks an absolute disaster, so will replace them with perennial climbers in Autumn, perhaps lathyrus who have the reputation to be as tough as old boots. Or kiwis, that seem to survive in other not-watered gardens on the allotment.

Meanwhile I have filled the second raised bed with 2 kinds of aster, houttuynia, helenium, alstrumeria, echinacea, gaura, verbascum and my gorgeous desdemona rose, again getting them from Seven Hills nursery in Oostvoorne. Seeing how much pleasure that first planter has given me already, I deem this is money well spent! The alstrumeria, verbascum and rose come from my balcony garden though, and needed a change of space.

The new planter

 The new planter needs to establish, but I am certain it will be fine.

In the meantime I am brooding on plans for much-needed shade in my green oasis. I was there at 7 a.m. to water and weed, and by 09.30 I was sweltering. I planned to spend time there painting etc, but so far it has been impossible, far too hot, so I tend to flee to my balcony where I have some shade until noon, and can lower the sunscreen at least. (As long as the wind doesn't prevent me)

Another heatwave is predicted for this week, oh my, not looking forward to that!

The good news is that my pond has not sprung a leak (as I feared), it is evaporation. The cat uses it to drink from, and so does a hedgehog, I found poo.

Right. Have a lovely week, stay cool, and if you want to see more photos and read more stories about my garden, visit Instagram@songsmith2962 and Pixelfed@DutchDeltaWoman. 

76 - Raised beds!

 When you have been reading this blog it will not come as a surprise I have bought and assembled two raised beds, right?

Blumfeldt planter

Often I have complained about my heavy clay, which gets waterlogged in winter and turns into something most resembling concrete in summer.

The strategy behind Hunky Dory was to spend as little money on it as possible, so I sow seeds, I recycle, upcycle and cycle to friend's gardens to pick up free seedlings. But lately the impossibility to get a spade into my soil was irritating me, not in the least because I saw my cherished seedlings suffer, struggle and sometimes perish. Okay, so we've had an unusually dry spring and summer so far, but all the signs are that this is a state of affairs that we will have to get used to. 

So I looked at raised beds, that is to say, I realised when I was at the diy shop I do not like straight lines, at all. Besides, those planks are bloody heavy, and I am not strong.

First one done

There are no straight lines in nature, you see. They go against the grain, well against mine anyway. Research led me to Berlin, you must love the internet, to Germany from my easy chair. I ordered a Blumfeldt metal planter, 160x80cm, which would arrive in 'between now and in 7 days', using DPD. Perhaps folks in Germany take a week off to wait for their stuff, because no track&trace possible. I wasn't going to sit at home for a week, dogs need to be walked, food has to be bought, veg needs to be watered you know? It turned out that was just as well, because DPD did not even attempt to deliver to my home, they dropped it off at a delivery point 3 km away. 

Anyway, long story short the tiny woman there heaved the flat pack into the back of my car (she was strong!) from where I dragged it into my wheelbarrow with a great deal of swearing, and opened it with trepidation. Hm. It looked straightforward enough, 2 lengths of nuts, and bolts, plus rings. It also turned out to be very high, much higher than I had counted on. So I decided on the spot to turn it into two planters, yay, two for the price of one! It was very easy, really, even for a diy dummy like me, except instead of having a lot of leftover nuts and bolts (every time I attempted an IKEA) I now had 6 too few. Or 6 holes too many. So glad I could not find the courage to clear out my shed, yet! I found 6 different gauge bolts, and they all fit those holes, hallelujah.

To save more money, I chucked the old tired strawberry plants I dug up into the bottom of the planters. That means I had to buy less bags of garden soil. All the same, one planter took 320 litres of soil. Two planters...you get my drift. Pigs will have flown three loop-de-loops over my greenhouse by now...save money..., right.

So happy I did this!

Still. I have planted some lovelies in those planters and I have given my neighbours something to talk about. Two birds with one stone!

Read more about Hunky Dory on Instagram@songsmith2962 and Pixelfed@DutchDeltaWoman  . Have a lovely weekend!

75 - Taking stock: let go of some garden dreams?

 Hunky Dory has survived her first official heatwave.

Next to the frog pond

The greenhouse got watered, the garden did not, although I cheated myself just a bit and did water the ferns and roses.

Inevitably some plants gave up. My Japanese anemones wilted, my willow and verbena in the white pot died, and some of the salvias are feeling very sorry for themselves (but others thrive, now isn't that weird?).

Food for thought! Because all the signs and experts point to these extreme temperatures happening more and more often. So is it viable and realistic to want to have a cottage style garden? To be honest, I think not. Should I change it to a prairy style one? One of my gardening heroes (Instagram@jelle_grintjes sighed that he had to cut back many of his plants because they suffered in the heat this week, although he also seemed to have an iron problem. So perhaps not. Gardener's World Magazine suggested in July we should change over to Mediterranean plants, but how then, with my heavy clay? Work lots of grit through it, when I can hardly get a fork in to dig up my potatoes?

Very nice potatoes though

The best thing for the short term, I think, is take a good look at my plants now, and only plant those that did well so far. Forget any 'style', simply use what survives and work with that. So prepare for a garden full of gauras, echinacea, buddleia, artichokes and veronicastrum. The begonias in my balcony garden are doing very well despite being in full blistering sun, and I remember seeing them, huge, on Madeira, so I could give them a try. Agapanthus??

Gauras at the back

And perhaps lots of cannas after all. I have 6 of them ready to come to Hunky Dory after summer, they thrive on the balcony. 

I dug up the tired strawberry patch yesterday and got rid of that black plastic eyesore I called my Lily pond. The reason for that was that the ivy I put around the tub to camouflage it simply did not grow. At all. It gives you an idea of how poor and depleted my soil is. Sigh. Anyway, it is gone. I moved the nice waterlily to the frog pond and heaved the water in there as well, and now there is a mystery for you (and me!): there was so much water in there then that it slopped over the edges (making the plants there almost do a dance). To my amazement, and frankly horror, when I came to Hunky Dory this morning the water level was more than 10 cm below the edge already. How is that possible?? That much evaporation, at night, no way! A leak? In double-thick best quality pondliner? Fiddlesticks, I hope not!

 

Before the changes

So you see, hardly have you solved one problem, or the next is waving at you from behind the milk thistles: yoohoo, thought you could take it easy, did you?

The next project is assembling my Blumfeldt plantbed though, which came in a flatpack. Never a dull moment. Luckily I have neighbours who perk me up with coffee and tall tales.

Read more, and lots more photos at Instagram@songsmith2962 and Pixelfed@DutchDeltaWoman.  Have a great gardening weekend!