189 - De kas

 In eerste instantie was ik superblij met mijn grote (6x10m) kas, drie jaar geleden. Een droom kwam zomaar opeens uit.

De erfenis van mijn voorganger

Rommelen met planten deed ik al zo'n 40 jaar, maar een kas is geweldig.

Ik plukte de groenten die mijn voorganger had achtergelaten en waste ijverig de groen geworden witkalk van de ramen in de winter. Terwijl de ene na de andere storm over het dak gierde, zette ik de hele kas vol met zaaibakken, om in het voorjaar het oude aardappelveld vol te kunnen zetten met planten. Met wisselend succes, want ik bleek krakers te hebben, die erg blij waren met de gratis maaltijden die ze bij mij konden halen. Het duurde even voordat ik doorhad waarom sommig zaaigoed niet opkwam. 

Muizen! 🐀🐀🐀🐀🐀

Maart 2022

Gelukkig bleef er genoeg over om buiten te planten.

Het tweede jaar (2023) was er blijkbaar een voedseltekort buiten, want binnen in de kas haalden 'ze' tot twee keer toe àlle stekpotjes leeg. De sla en snijbiet in de bedden lieten ze met rust, en de tomaten en paprikas smokkelde ik wijs geworden als plugs naar binnen.

Maar niet alleen de muizen deden vervelend, ook het onkruid werd een plaag. Mijn gewoonte is onkruid met de hand te wieden, maar omdat ik máánden last had van mijn rug, gebruikte ik nu de schoffel. Geen beginnen aan. Ik gebruik geen gif, en afdekken met karton werkte niet, dat spul kwam er gewoon doorheen. Gèk werd ik ervan! 

De boosdoener was een klaverachtig plantje, best schattig, met donkergele bloemetjes, dat zich vermeerdert door het meters ver wegschieten van piepklein zwart zaad. Oxalis corniculata, oftewel gehoornde klaverzuring. En niet alleen schiet deze wolf in schaapskleren zaad weg, het miniemste stukje wortel dat je laat zitten, groeit uit tot een nieuwe plant. Ik had het nog niet weg of de volgende dag (niet overdreven!) was het alweer terug.

Dit vroeg om drastische maatregelen! Nee, géén Roundup, dat helaas nog steeds verkocht mag worden. 

De klaverzuring in volle 'glorie'

Eerst wieden, alweer, zucht. Dan worteldoek erop, vastgezet met krammen. En dan later kweken in bakken op stahoogte, om te proberen èn mijn rugpijn èn het onkruid beheersbaar te houden.

Op de dag die ik, na dagenlange regen, uitkoos om nogmaals te wieden en worteldoek te leggen, brak onverwacht de zon door en liep het zweet me al snel in de ogen. Nadat ik drie padden had ontmoet die voor me uit vluchtten, gaf ik het op. De volgende dag begon ik al om 09.00, dat was beter. Het kostte me 2 uur, maar toen had ik èn alles schoon èn de padden helpen verhuizen naar een nieuwe plek bij de kikkerpoel. Ik hoopte dat ze elkaar daar niet de tent uit vochten, maar misschien vonden ze het wel gezellig.

De van Oxalis ontdane kas begin juli 2024

Inmiddels ligt er bijna over de gehele vloer Frans boomschors, wat er al beter uitziet dan dat lelijke worteldoek. Maar: die klaverzuring komt aan de randen en potdorie soms dóór worteldoek en schors heen gewoon op hoor, dus blijven uittrekken!

Toevallig zag ik afgelopen week bij Gardener's World een item over een prachtige organische tuin ergens op een landgoed, waar ze ook een probleem hadden met Oxalis corniculata. Geheel afgraven en de grond zeven, was het devies. Help! Daarover heeft mijn hernia onmiddellijk een veto uitgesproken.

Dit was in April 2022, toen de Oxalis nog min of meer beheersbaar was. Afijn, het geeft me iets te doen de komende slecht weer maanden. Tralalalala. Ik ben nog stééds blij met mijn kas hoor.

Ik wens je een heerlijk weekend.

Renée