175E - From mwah to yay!

 On Tuesday I trimmed my grass, just before the rain pelted down. Fair is fair, those black clouds in the background do create  dramatic photos.😀

Judge for yourself: nicely trimmed grass, eh?

I was the only one there, but I was there at 09.00, because of the yet again dramatic weather prediction. Heavy showers, heavy gusts and thunderstorms. The first two I can handle, but I'm a little afraid of lightning. Once upon a time I was on holiday in Looe, when a sudden thunderstorm raced in from the sea, and a fisherman was struck by lightning on the banjo pier. I've had a healthy respect for lightning ever since. Puck is terrified of it, she must have good reason.

But, anyway, my garden: all is well, except one teasel, which is leaning against its neighbour like a groom on his stag night. I had to prop it up, but forgot.

My Desdemona is blooming again

What I did do, was prune the top of my small horse chestnut. To be honest it isn't a happy tree, so I thought right, off with its head, perhaps it will work. If it dies, I have tried.

A plant that does shine, is my lily. A few years ago I planted three (expensive) bulbs, and only one has come up, but it is a beauty.

Sweet!

   Who are doing very well also, are the summer bulbs in my greenhouse border. I first had two, but by now they have spread. Very pleased with them, although even my trusted plant determination app Plantnet says 'name unknown'. So if you happen to know what bulb this is, please tell me in the comments? Thanks! They only bloom one day, like daylilies. Here they are:

Anonymous

Very unusual pretty flowers.

By the end of this week, it got warm, warmer and hot. Now that I am writing this it is Friday afternoon, and my thermometer says 31°.

The internet has overheated as well - apparently something has gone awry with a software-update, and now 'the Blue Screen of Death' has taken entire computer systems hostage. It sounds like the plot of a techno thriller. I immediately admit I come from the Stone Age, and this is far too technical for me. But it sucks when you were planning to fly, or waiting for an operation. Hopefully they'll solve it soon!

My cool frog pond

   Should you be utterly overheated by now, either from the heat or my words/the realisation that we are subjected to the fickle whims of the computer gods, I have put my stone age take on a hot tub on the left here. Enjoy!

   Have a great weekend!

Renée 

175 - Van mwah naar yay!

 Op dinsdag mijn gras getrimd, nèt voor de bui uit. Eerlijk is eerlijk, die zwarte wolken op de achtergrond geven wel dramatische foto's.😀

Maar oordeel zelf. Mooi graspaadje, hè?

   Ik was de

enige op de tuin, maar ik was er al om 09.00 en dat kwam door de weder-

om drama-

tische weers-

voor-

spelling. Buien, hevige wind-

stoten

 en 

onweer.

   De eerste twee kan ik hebben, maar voor onweer ben ik

 een beetje bang. 

   Ik was ooit eens op vakantie in

 Looe (Cornwall), toen er plotseling onweer losbarstte en een visser op de banjo pier door de bliksem getroffen werd. Sindsdien heb ik diep ontzag voor bliksem.

   

Puck is er als de dood voor; vast niet voor niets.

Mijn Desdemona bloeit voor de 2e keer

Maar goed, de tuin: alles staat nog overeind, op één kaardebol na, die als een dronken bruidegom op zijn vrijgezellenavond tegen zijn buurman aanleunt. Ik moet hem nog stutten, vergeten... Wat ik wel heb gedaan, is de top uit mijn kastanjeboompje geknipt. Eerlijk gezegd ziet het boompje er niet erg happy uit, dus ik dacht hup, top eruit, hopelijk scheelt het. Gaat hij dood, nou ja, dan heb ik het geprobeerd.

Wat het wel goed doet, is de lelie. Ik had er een paar jaar geleden drie geplant. Er komt er steeds maar één op, maar wel een hele mooie.

Mooi toch?

  Wie het ook supermooi doen, zijn de zomerbollen in mijn kasborder. Had ik er eerst twee, nu worden het er steeds meer, ik ben er blij mee. Iedere bloem bloeit net als een daglelie maar één dag, maar hoe! Zelfs Plantnet (mijn determinatie-app) zegt 'soort onbekend', dus als jij toevallig weet welke bol dit is, laat het me dan even weten door het in de comments te zetten? Alvast mijn dank.

   Hier zijn ze:

De Grote Onbekende

Hele bijzondere bloemen.

Overigens werd het tegen het eind van de week opeens warm. En toen warmer, warmer en heet. Op het moment dat ik dit schrijf (vrijdagmiddag), geeft mijn thermometer 31° aan. Ook het internet heeft last van 'de hitte' - blijkbaar is er ergens iets misgegaan bij een software-update, waardoor 'the Blue Screen of Death' hele computersystemen heeft gegijzeld. Klinkt als de plot van een technothriller. Ik geef onmiddellijk toe dat ik uit de steentijd stam en dit mij allemaal volkomen boven de pet gaat. Maar wel lullig als je net wilde vliegen, of lag te wachten op een operatie. Hopelijk wordt het snel opgelost!

Mijn verkoelende kikkerpoel

   Mocht je nu volledig oververhit 

 zijn geraakt, door de hitte of door mijn woorden/de realisatie dat we met zijn allen inmiddels aan de computergoden zijn overgeleverd, dan heb ik 

 hiernaast mijn poldervariant van een hot tub voor je geplaatst. Enjoy!

   Een heel fijn weekend!

   Renée 

174E - July: shouldn't it be warm?

 First of all: well, hello, over there in Hong Kong, China and Singapore🤗. I am chuffed (but rather surprised) that you have cared to read my blog in such great numbers. You are very welcome. Some of my favourite plants come from your part of the world.

Just before it became cloudy again

   I have almost forgotten those few, warm days, because ever since we have been pelted with rain for days, and it was chilly and we've had storms, that tried to ruin my balcony garden. Fortunately nothing has been really damaged. But may I moan at you for a minute and state that I am utterly fed up with our weather?

   And not just me, my allotment neighbour was feeling hopeless, he said.

   I know how he feels. When Puck and I walk our walks, she looks at all the torn off branches (thick ones!), and my doggie then wants to sniff all of them. She then looks over her shoulder at me, and because I speak dog since I was 9, I know she means to tell me that those branches don't belong there.

Clouds changing to storm

Despite my grumbling I cannot complain about my garden. All plants are upright and blooming. The self-seeders can romp away, and especially in the border next to the greenhouse they have succeeded in beauty.

Gorgeous, right?

   I had lifted

the Solidago

though, that

was romping too

enthusiastically to my taste.

 So I tore out the spent Valerian, cleared that green snot from the frog pond (an everlasting chore), re-bound the windblown jasmine and then it started to rain. Again.

Achillea millefolium 'Terra Cotta'

But even overcast skies have their advantages, because when it is sunny, all my Achilleas are 'yellow', but look at what happens when the sun is hidden!

At home in my balcony garden I filled a large black bin bag with the rotting heads of my Pelargoniums...such a shame. Especially the white ones were looking sad, brown. They hate that rain.

And the Tomatoes also, lots of bedraggled yellowing leaves. The fruit is still hanging, but whether it will ever turn red, I don't know.

My potatoes, yay!

   But just look at my potatoes! Only one potato planted in that pot, and five meals for me (I don't eat many...my diet). I adore patatas bravas.

   Less successful so far was my raising of tree spinach. I was gifted some seeds by a friend, and believe me I mollycoddled them. Nice light, just enough water, everything just so, I even sang to them. They were doing poorly. So, anyway, when that potato pot came free, I decided to plant them just the same, and put them out on the balcony. And they immediately hung their heads...wuzzes! But, to my utter surprise, when I looked at the balcony the next morning, they had survived the chilly night and rain, and had grown 3 cm. I am not joking.

Chenopodium giganteum

Wow!

So maybe I will get to taste them after all. You can eat the purple top leaves in a salad, and treat the older leaves as spinach. I will stirrfry them. It should grow to a metre and a half, well, bring it on! Perhaps this plant actually likes our present chilly summer?

Okay, this is it for today.

Have a good weekend, wherever you are in the world.

Renée 

174 - Juli: het zou toch warm moeten zijn?

 Die paar mooie, warme dagen ben ik alweer bijna vergeten, want sindsdien hebben we weer bakken water over ons heen gekregen, was het ronduit kil en stormde het hier zo hard dat mijn balkonboompje over de grond rolde. Niet beschadigd, gelukkig. Mag ik héél even tegen je aanzeuren en zeggen dat ik het inmiddels spuugzat ben?

Deze foto nam ik op woensdag om 08.00, toen de lucht veranderde van blauw naar bewolkt.

Windveren boven de venkel

Mijn tuinbuurman werd er moedeloos van, zei hij. Hij had zijn korte broek wel aangehouden, maar er toch weer een trui op aangetrokken.

Ik voelde met hem mee. Toen Puck en ik ons rondje Brielse Meerpad om 06.00 deden, scheen de zon, maar er lagen overal afgerukte takken en bladeren, die Puck wilde  besnuffelen. Dan keek ze ernstig over haar schouder naar mij en omdat ik al sinds mijn 9e hond spreek, wist ik dat ze zich verbaasde over al dat verdorrende groen dat er normaliter niet lag. 

Mijn kasborder op haar best

   Ondanks mijn gemopper, mag ik beslist niet klagen over mijn tuin. Alles staat nog overeind en bloeit. Zoals je weet mogen zelf-zaaiers hun gang gaan, en naast de zijkant van de kas heeft dat dit jaar zeer goed uitgepakt. Ik had wel de vele brutale Solidago verwijderd, want die wilde landjepik spelen; links zie je het resultaat. Blij mee😊

   Dus een paar uurtjes de uitgebloeide Valeriaan eruitgetrokken, want dat was inmiddels niets meer, de kikkerpoel van groen snot ontdaan, de losgezwiepte klimjasmijn weer opgebonden en toen betrok het. Alweer.

Achillea millefolium 'Terra Cotta'

 

Ook dat heeft haar charme, want dan komen sommige kleuren eigenlijk beter uit! In de felle zon zijn mijn Achilleas allemaal 'geel', maar kijk eens rechts, opeens zie je dat deze beeldschoon terracotta kleurt.

Een hommel en boktor gebroederlijk samen

   Thuis in mijn balkontuin heb ik een halve (grote!) vuilniszak wegrottende geraniumhoofden uit de railingbakken geknipt. Te veel vocht, daar houden ze niet van! Vooral de witte zagen er supertriest uit, helemaal  bruin geworden. En ook de tomatenplanten waren verfomfaaid, dus ook daarvan veel aangetaste bladeren eruit geknipt. Gelukkig zijn alle tomaten blijven hangen, maar of ze rood worden, ik weet het niet. Maar: ik heb mijn pot aardappelen leeggekieperd en hallelujah!

Dit is 5x aardappels eten voor mij.

   De oogst van één aardappel, joepie! Ik eet ze niet zo vaak (mijn afvalproject), maar vind ze wel erg lekker, vooral op zijn Spaans, patatas bravas, heerlijk.

  Wat minder succesvol is tot nu toe, is mijn boomspinazie. Ik had zaadjes van een vriendin gekregen en ze vertroeteld in mijn kweekkasje in de keuken. Geen direct zonlicht, maar wel veel licht, precies genoeg water, ervoor gezongen, alles gedaan. Maar groeien, ho maar. Miezerige stekjes werden het. Toen de aardappelpot weer vrij kwam, heb ik ze toch maar buiten gezet, fingers crossed.

Boomspinaziestekken

Ze reageerden op hun verhuizing door binnen 5 minuten te gaan hangen, dus ik dacht nou, slappe hap hoor, wat een aanstellers.

Totdat ik de volgende ochtend naar ze keek en tot mijn stomme verbazing zag dat ze in één nacht niet alleen weer rechtop waren gaan staan, maar ook 3 cm waren gegroeid. Wow! Opeens kijk ik toch uit naar het proeven van deze bijzondere groente. De naam is Chenopodium giganteum, mocht je er ook aan willen beginnen. Het is familie van de Amaranth, maar wordt ook wel Melde genoemd. Als ik mijn internetbronnen kan geloven, kan je de jonge rose blaadjes in sla eten en de wat oudere bladeren als spinazie koken of roerbakken (ga ik doen, ik ben een roerbakfan). De plant kan anderhalve meter hoog worden, nou...ik hou je op de hoogte!

Even wat anders: ik kreeg bericht dat mijn e-mailadres voor het intekenen op mijn boek moeilijk zichtbaar is. Dus hier is het: dutchdeltagardener@gmail.com  T.z.t. maak ik een 'echte' blogpagina voor het boek, maar zo ver ben ik nog niet. Wibe Koopman heeft al wel de foto's voor de omslag gemaakt en bewerkt en ze zien er supercool uit! 

Fijn weekend!

Renée 

173 - Prequel - Herfst 2021, Brielle

 

Filosofen, psychologen, sociologen en allerhande hulpverleners discussiëren er al jaren over: wat is dominant in de psyche van een mens, nature of nurture?

Is wreedheid aangeboren, doorgegeven via de genen van vader op zoon, of wordt die zoon door leefomstandigheden wreed gemaakt? 

Het zou de twee mannen, die op het braakliggende maisveld van de zomer ervoor op een paar meter naast elkaar de bodem met hun dure metaaldetectoren afzochten, een worst wezen. Ze hadden alleen belangstelling voor de piepjes die in hun even dure koptelefoons klonken. Van tijd tot tijd haalde een van de twee een roestvrij stalen schepje uit de vondstentas om zijn middel, om gespannen te gaan graven op de plek die de detector had aangewezen. Dan stopte de ander even, om toe te kijken wat zijn maat opgroef. Negen van de tien keer bleek het blijdschap om een dode mus (nee, niet letterlijk, duh!) en was het een roestige spijker, of een stuiver uit 1965. 

De ene man was groot en fors, zéker twintig kilo te zwaar, met achterover gekamd dik, donker haar met grijzende slapen. Hij was trots op zijn leeuwenmanen en liet ze tweewekelijks vertroetelen door een trendy kapper. Hij had de borstelige wenkbrauwen die bij het haar hoorden en een zware baardgroei op zijn massieve kaken, die hij echter bij de barbier glad liet scheren. Zijn handen waren zacht, met gemanicuurde nagels. Dit was beslist geen landbouwer. Zijn ogen waren rond en hij had het pruimemondje van zijn moeder geërfd, zodat hij eigenlijk meer op een verbaasde eekhoorn-met-leeuwenmanenpruik leek dan op de trotse leeuw die hij zelf zag als hij in een spiegel keek.

Zijn vriend was slank, met keurig geknipt blond haar dat ook aan de slapen begon te grijzen. Hij ging er prat op zijn dieet in de gaten te houden, tot sjaggerijn van zijn te zware maat, die hem altijd probeerde over te halen tot de vette happen op menukaarten. Zonder succes overigens, vegetariërs eten liever een droge boterham dan spareribs of buikspek. Alles aan hem straalde welvaart uit, van zijn Rolex tot aan zijn Durbarry's van bijna 430 euro. Ook hij had geen werkhanden, maar wel een gouden zegelring met passer en driehoek aan de ringvinger van zijn rechterhand.

Die nevelige zondagochtend in oktober was het de slanke man die de jackpot opgroef. Terwijl zijn vriend afgunstig toekeek, haalde hij na koortsachtig graven op bijna 70 cm diepte een potscherf naar boven. Voorzichtig groef hij verder, totdat hij een kapotte aardenwerken kruik blootgelegd had. Hij haalde nog meer klei rondom de kruik weg, zodat hij kon zien wat zijn detector zo had doen afgaan. Hij negeerde de zure opmerking naast hem dat 70 cm diep graven veel meer was dan wettelijk toegestaan, 40 cm te diep zelfs. Of misschien hoorde hij het niet eens, want hij pakte met ingehouden adem een handje munten uit de kruik. Dat hij daarvoor op zijn buik in de modder moest liggen en zijn Burberry zou moeten laten stomen, maakte hem niet meer uit. Het bloed gonsde in zijn oren, hij voelde zich als een uitgedroogde Jack Sparrow die een lading rum had gevonden. Met wat water uit zijn bidon spoelde hij de klei van een munt, draaide hem om en begon van oor tot oor te stralen.

De munt was op sommige plekken wat afgesleten, maar hij kon toch duidelijk in het midden een wapen onderscheiden, met erboven een kroon en langs de rand de woorden Dominus Mihi Adivtor. Aan de andere kant van de munt keek het met een puntbaardje versierde profiel van Filips II, koning van Spanje, ernstig naar rechts. Onder zijn torso met hoge kraag stond het jaartal: 1572.

Hij groef snel de rest van zijn schat op en voelde toen pas de intense blik van de man naast hem, die zowat een gat in zijn hand brandde. Met een instinctief, beschermend gebaar bedekte de slanke man het hoopje munten met de zachte fleece lap die hij speciaal voor eventuele vondsten in zijn vondstenzak bij zich droeg.

De grote man snoof beledigd. 

"Ik pak ze heus niet af, zeg."

Zijn maat reageerde met een ongemakkelijk, zenuwachtig giecheltje.

"Nee, uiteraard. Natuurlijk niet. Wil jij nog verder zoeken, of...?"

De ander schoof met een gebaar dat boekdelen sprak zijn koptelefoon weer over zijn oren en zijn detector aanzettend, liep hij verder over het veld.

" Aquila muscas non captat," mompelde hij verbeten.

(C) Renée Grashoff  2024

Zo. Het verhaal is begonnen. Ik hoop dat jij het leuk vindt, leuk genoeg om te willen lezen hoe het afloopt.

Mocht je alvast willen intekenen voor een gesigneerd exemplaar van het boek, dan kan dat door mij een bericht te sturen op het in dit blog genoemde e-mailadres.

Groetjes,

Renée Grashoff 

172 - Wie schrijft, die blijft!

 Voordat ik over mijn inmiddels zinderende tuinen vertel, heb ik eerst iets anders te delen.

Misschien kan je je herinneren dat ik afgelopen augustus mijn docentschap in de wilgen heb gehangen. Eindelijk tijd voor die historische roman/detective die al jaren door mijn achterhoofd spookte, dat ding liet me maar niet los.

Zon!

Mijn recept voor een historische detective 

Men neme een jonge vrouw, een gepensioneerde vrouw, een sexy inspecteur, een lieverd met Alzheimer, twee enorme schoften en een moord. Goed roeren en dan in een kom genaamd Brielle gieten. Laten opstijven en vervolgens met kleine hapjes opeten.

Het verhaal is klaar en bevindt zich momenteel in de opstijffase.

Eerst dacht ik een reguliere uitgever gevonden te hebben; helemaal happy-de-peppy, totdat het contract in de bus lag. Tussen de slordig gekopieerde bepalingen door zagen ik en mijn zoon (die de foto's voor de buitenkant maakt) de ene na de andere rode vlag opdoemen. Dit was niet de bedoeling! Killing voor onze creativiteit! Na beraad en heel veel koppen koffie hebben we besloten het lekker allemaal zèlf te gaan doen. Een gigantisch avontuur, zeker voor zo'n digibeet als ik. Gelukkig helpt zoonlief.

Anyway, je gaat hier meer over horen. Als ik iets verder ben in het proces maak ik een eigen bloggerpagina voor het boek, maar voorlopig deel ik het hier. Overigens kan je volgende week een prequel verwachten.

Wil je hier niets van missen, wees dan zo slim om dit blog te gaan volgen.

Mooi toch?

De tuin!

En toen was het opeens zó bloedheet dat ik, om 07.00 aanwezig, al om 09.15 de tuinhandschoenen uitgetrokken heb. Mijn hoofd bonsde van de hitte, niks meer gewend natuurlijk. 

Altijd halen of brengen in dit land...

Maar ik vind het zalig en de meeste van mijn planten ook. Het enige nadeel is dat mijn aarde weer getransformeerd is naar zomerbeton. Geen spa in te krijgen. Onkruid uittrekken lukt ook niet, het breekt aan de grond af. Niet te geloven dat ik hier 1 1/2 week geleden nog liep te soppen in mijn schoenen.

Kurk- en kurkdroog

   Maar er valt nog genoeg te genieten hoor! Zelfs zóveel dat ik weer een pagina met extra foto's bijvoeg.

   De Monarda (bergamotplant) ziet er fris uit. Ik ben van plan wat bladeren te drogen, kijken of ik mijn eigen Earl Greymix kan maken.

   

Bergamot, bijna in bloei

   Ik kwam wat bok       torren tegen,           tenminste,

Het is een mannetje

  ik denk dat het boktorren zijn. Maar oordeel zelf: bij de gewone smalboktor (Corymbia rubra) zijn de mannetjes tweekleurig, zwart met geelbruin. De vrouwtjes zijn roodachtig bruin. De larven voeden zich met naaldbomen, maar de boktorren zelf vinden stuifmeel lekker.

   

Hm...gendertwijfelgeval

   

    Ze hebben van die superlange         voelsprieten, hartstikke mooi.

Op het balkon haal ik iedere dag een dikke augurk van mijn plant, die ik behandel als een komkommer. De schil is wat ruwer en dikker, maar dat maakt mij niks uit, want de smaak is heerlijk. De tomaten groeien ook goed, ondanks het mierennest dat eronder zit. Gisteren vertrok een deel van de mieren. Ze klommen onhandig met hun nieuwe vleugels tegen de bamboestok op tot in de plantenbak met petunias erboven, wandelden naar de buitenrand en sprongen als lemmingen in het diepe. Tot groot genoegen van de zwaluwen mag ik wel stellen. Nu is de rust weergekeerd.

Okay, tijd om iets te eten. Puck zit me al een tijdje verwijtend aan te kijken. Geniet van het mooie weer en een fijn weekend!

Renée 

172 - EXTRA PHOTOS

 I promised you some extra photos. Well, here they are.

The garden is predominantly pinks and purples at the moment, but the first of the oranges and reds have arrived.

Enjoy your weekend!

Renée