128 - Bijzonder Belangrijke Bestuivers

Zonder bestuivers geen bevruchting dus geen voedsel. Eng hè?

Atalanta

 Als trouw kijker naar programma's over tuinen ben ik me er al jaren van bewust dat het slecht gaat met de insecten in het algemeen. Vooral de Britten gooien alles in de strijd om te proberen het tij te keren, dat wil zeggen als je die tuinprogramma's kan geloven. Natuurlijke tuinen die een goede habitat zijn voor insecten zijn daar supertrendy. Ondertussen mag er ook daar door agrariers nog veel gif gebruikt worden...wel een beetje dubbel dus.

Maar alle beetjes helpen, dus ook ik heb mijn geliefde buxusheggetjes en aangeharkte tuin in de ban gedaan en in 2022 een bestuivervriendelijke natuurlijke tuin aangeplant. 

Gewone aardhommel

Veel scherm- en open bloemen, veel wilde bloemen, veel grassen, en veel verstopplekjes zoals een houtstapel. EN GEEN GIF. Ik zeg het nog maar een keertje.

Vosje

 En ik ben superblij met alle bezoekers. Ik heb ze niet allemaal op de foto kunnen zetten (die beesten willen niet poseren), maar heb er al heel wat mogen begroeten.

Aardhommels zie ik het meest, maar ook lieveheersbeestjes, gewone pendelvliegen, heel veel boomsprinkhanen, vosjes,  gewone oeverlibellen, pantserjuffers, en de dagpauwoog, atalanta, kleine vos, groentje, citroenvlinders, witjes en één keer de huismoeder.

Huismoeder

 Ik vind dat een vreemde naam voor een prachtige vlinder uit de uilenfamilie. Het is zoals gezegd overigens vreselijk moeilijk om die beesten op de foto te krijgen, want ze zitten met uitzondering van het lieveheersbeestje bijna nooit lang genoeg stil. 

En nee, voordat jullie me massaal hierop gaan wijzen, een oeverlibel is uiteraard geen bestuiver. Hij eet vliegjes, zweeft romantisch snorrend boven de kikkerpoel en is gewoon prachtig. Maar dat lieveheersbeestje is er wel degelijk eentje.

En blij dat ik ben met ze! Verleden jaar zag ik ze bijna niet, dit jaar hebben ze Hunky Dory gelukkig massaal gevonden. Ze vonden ook mijn broccolibladeren, waar we het maar niet meer over zullen hebben, die zagen eruit als Brussels kant, maar de broccoli zelf smaakte uitstekend.

Op mijn Instagram@songsmith2962 kan je nog meer foto's vinden van de bestuivers, want meestal heb ik wèl mijn mobiel, maar niet mijn tablet bij me (en dit blog komt vanaf mijn tablet). Ik wens je een fijn groen weekend!

127- Oranje is nat heel mooi

 Plotseling is er behalve wit, paars en wat geel weer oranje in mijn  tuin. En laat oranje nou prachtig zijn wanneer het nat is en glanst.

Van buurman John

 En nat is het geweest en af en toe nog steeds, allemachtig zeg! Er lijkt geen einde aan die regen te komen. Overal lees ik gefrustreerde berichten van mijn mede-tuiniers, er zijn er maar weinig die zich er blijmoedig doorheen slaan. Zelf doe ik mijn best er positief tegenaan te kijken, dus heb ik een Positieve Dingen Over Regen lijstje gemaakt.

 1. Ik hoef mijn Cannas geen water te geven.

 2. De kikkerpoel regent vanzelf vol.

 3. De bijna lege watervaten stromen inmiddels bijna over.

Canna (naamloos)

4. Alle planten die op apegapen lagen (de Hortensias!) staan er weer fris en fruitig bij.

5. Tot mijn verbazing weinig naaktslakken, ik denk dat die de buurtuinen met de bonen en courgettes spannender vinden dan mijn kleurige chaos.

6. Natte glanzende bloemen en bladeren zijn aantrekkelijker dan stoffige.

Canna Tenerife

 7. Ik kan nu af en toe een dagje tuin overslaan zonder me zorgen te maken of mijn geliefde bloemen het wel overleven. 

Overigens blijf ik fanatiek bloemen koppen, want ze moeten ondanks het kille natte weer wel blijven bloeien natuurlijk.

De uitgebloeide Digitalis die ik zo lang mogelijk heb laten staan omdat ik hoopte dat ze zich uit zouden zaaien, heb ik wel afgeknipt, want die waren door de regen een bruine soppige zielige aanfluiting geworden. Vooral de kikkerpoel ziet er nu een stuk beter uit.

Geen bruine staken meer

Ik hoorde op de radio dat het deze zaterdag toch weer gaat regenen, 88% kans terwijl het eerst een glorieuze 25° zou worden. Pffffft, okay. Multifocals gaat optreden op een tuinfeest; wordt interessant qua weer.

Onlangs ben ik naar de Hortus Botanicus in Amsterdam geweest, waar ik rondneuzend in de Succulentenkas besefte dat ik verleden jaar mijn muur in de verkeerde kleur heb geverfd. Oudroze leek me mooi, maar ik was er binnen een maand op uitgekeken, het bleek een mweh-kleur. In die kas zag ik de kleur die ik er verleden weekend opgesmeerd heb. Als je naar the Chelsea Flower Show hebt gekeken op de BBC, kan je misschien raden welke. Want ik heb in een eerder blog geroepen dat ik volkomen verliefd was op de tuin van Sarah Price.

Goed, meer over mijn tuin (en muur) op Instagram@songsmith2962 . Ik wens je een fijn, groen weekend!

126 - Woest Aantrekkelijke Artisjokken

 Artisjokken zijn lekker, maar ik vind ze veel te mooi om op te eten! Bovendien is de artisjok een gigantische bijenlokker, letterlijk en figuurlijk.

Zeg nou zelf!

Het was dan ook ongeveer de eerste plant die ik een jaar geleden als wortelstok aanschafte, drie tegelijk, die ik bij nader inzien véél te dicht op elkaar plantte. In eerste instantie deden ze weinig (maar het was in 2022 ook máánden droog), maar uiteindelijk werden ze toch 1.69 en bloeiden mooi. 

Maar dit jaar! Ze schoten de grond uit, echt, en werden meer dan 2m hoog met aan iedere steel acht bloemknoppen.

Begin juli 2023

De artisjok is eigenlijk een gigantische distel. Dus waar ik elders de wilde in de weg staande distels uit mijn houtsnipperpad ruk, koester ik deze drie. Mine's a weird world. Ook is ze uit de enorme composietenfamilie Asteraceae: familie van de Echinacea dus. Niet te geloven, toch? Haar Latijnse naam is Cynara cardunculus scolymus, maar dat mag je meteen vergeten hoor. Ik begrijp best dat de meeste mensen niet zo'n nerd zijn als ik (op het gebied van planten dan hè, vraag me niet naar IT!)

Helaas had ik er niet aan gedacht ze te stutten, ik dacht dat ze stevig genoeg stonden. En uiteraard kregen we een behoorlijke storm, windkracht 11 hier aan de kust, niet normaal. Dus vond degene die als eerste de wind ving het wel best en ging tegen de andere twee leunen, waardoor ze nu alledrie helemaal scheef hangen,  als dronken droppies.

Lekker scheef staan...

Inmiddels zijn we weer een week of wat verder en hebben we een lagedrukgebied met nog meer wind en heel veel regen over ons heen gehad, waardoor mijn mooie Artisjokken er behoorlijk verfomfaaid uitzien.

Omdat het een plant is die oorspronkelijk uit het Zuiden komt, is ze niet echt winterhard, dus moet ze bedekt worden met stro. En ze houdt ook niet van natte voeten (duh, wie wel?). En maak als je haar aanplant nou niet dezelfde fout als ik: 1 plant heeft 1 vierkante meter grond nodig.

Love'em!

Minimaal!

Een van mijn vele leuke maar volkomen nutteloze hobbies is het schrijven van Haikus.

Mijn stoere artisjokken hebben me geinspireerd.

Artisjok zo paars

Dat hommels dronken worden

En blijven slapen

PS dat is echt zo, ik vind in de vroege ochtend slapende hommels weggedoken in de op een paars vachtje lijkende bloemknoppen.

Wil je meer lezen over mijn tuinen, zoek me dan op Instagram@songsmith2962 . Fijn groen weekend!

 

125 - Energieke Echinacea

 Je hebt het misschien al in een eerdere blogpost van me gelezen: ik werd verliefd op deze plant in Ontario, Canada.

Echinacea purpurea in H.Dory

 Natuurlijk kende ik de naam al van de pilletjes die ik weleens slikte om griepverschijnselen te onderdrukken, maar de plant zelf zag ik pas daar en niet één maar een heuvelveld vol.

Het jaar daarop probeerde ik zonder succes Echinacea purpurea in mijn toenmalige tuin uit; ze vond het niks en was het volgende jaar verdwenen.

Ik geloof heilig in het principe 'de juiste plant voor de juiste plek', dus wanneer een plant het opgeeft, dan luister ik daarnaar (voorbeeld: in die tuin deed de Japanese Anemoon het geweldig! Van één gekregen plant had ik na een paar jaar meters en meters. In Hunky Dory hebben 3 verschillende J. Anemonen verleden zomer de geest gegeven. Okay. Ik luister!). Maar nu zag ik dat buurman Hans een Echinacea had die het best goed deed, dus ik dacht yes! En ik kocht verleden jaar 3 verschillende soorten.

E. purpurea 'White Swan'

De witte vond ik de meest interessante.

Ze waren bescheiden (en best prijzig), maar ze bleven leven.

Ze zijn familie van de Aster, dat kan je goed zien en komen behalve in Oost Canada ook voor in Noord-Oost Amerika. Wij noemen hem zonnehoed, Amerikanen Coneflower. Ze houdt van goed doorlatende grond (pardon? Bij mij houdt ze zelfs van mijn zomerbeton) en zon, de naam zegt het al hè? En ze heeft drie grote voordelen: ze staat zelfs bij onze deltawind stevig op haar stelen, alle soorten bijen, vlinders en motten zijn wild van haar en slakken lusten haar niet. Ze is niet giftig en je schijnt haar bloemblaadjes te kunnen eten, maar dat vind ik eerlijk gezegd zonde, laat haar maar fijn gewoon staan pronken. En niet afknippen, want de uitgebloeide cones zijn ook mooi!

Gecombineerd met Knautia

Ik heb twee roze soorten aangeplant, maar ben de labels kwijt en eerlijk gezegd zie ik ook nauwelijks verschil, de een is ietsjes lichter van kleur dan de andere, en ze laat haar blaadjes meer hangen, zodat het meer een rokje is dan een kransje.

Nu had ik verleden jaar ook Rudbeckias en daar zag ik ook nauwelijks verschil mee! Misschien omdat ook die plant familie is van de Aster?

Het slechte nieuws is dat mijn Rudbeckias bijna  verdwenen zijn, het goede nieuws is dat alle drie mijn Echinaceas weer opgekomen zijn dit jaar en nu veel grotere planten zijn geworden. 

Dit smaakt naar meer! Ze combineren ook prachtig met mijn Knautias, vooral de roodbruine (de donkere vlekken links, goed kijken), en met de Salvias (die nog niet bloeien op de foto links) en Verbena, Buddleia  en Alliums. Dus dat 'oh, wow' gevoel dat ik in Canada had, begint te komen in Brielle.

Kijk, hier zie je de Knautia beter

Verder heb ik de cadeaubonnen die ik van school kreeg besteed aan een trimmer. Eindelijk een goede manier om mijn gras in toom te houden! Het riet kan hij niet aan, maar ik ben al heel blij. Op mijn knieën pol voor pol er uit trekken was mij toch net een beetje teveel van het 13e-eeuwse gevoel! Overigens zal ik dat toch in de boomgaard nog een keer moeten doen, want daar kwam mijn trimmer helaas niet doorheen. Ik dacht al aan een zeis, maar met mijn gebruikelijke portie geluk (lees: geen) hak ik dan waarschijnlijk mezelf bij beide enkels af. Doe maar niet.

Wil je meer lezen en foto's zien, zoek me dan op Instagram@songsmith2962 

Fijn groen weekend!

124 - Crocosmia van De Kaap

 Wij tuinenthousiastelingen hebben veel te danken aan Zuid-Afrika. Want veel van onze lievelingen komen oorspronkelijk daar vandaan.

Crocosmia 'George Davidson'

Voor mij is mijn tuin niet compleet wanneer er niet tenminste één Crocosmia in staat, en ik heb tot nu toe twee soorten geplant. Degene links op de foto, die oranje begint maar geel is wanneer de bloem opent en de meer bekendere rode Crocosmia 'Lucifer'. 

Verleden jaar in de Hortus Botanicus Leiden hadden ze het brede grindpad naar de tropische kas helemaal versierd met grote houten bakken vol Crocosmia, of Kaapse Lelie zoals hij ook wel wordt genoemd. Ik ben de volgende dag meteen naar mijn kweker gereden voor zaad. Crocosmia masonorum is de beste winterharde soort. De hybride soorten kunnen ook wel tegen een stootje, maar hebben een hekel aan natte voeten in de winter (en laat mijn Hunky Dory nou lekker zompig worden...).

Zelf gezaaide Lucifer

Gek genoeg willen ze in de zomer toch liefst regelmatig een bui op hun kop! Dat vond ik vreemd (Zuid-Afrika, droog!), totdat ik besefte dat die Kaap daar regelmatig in de mist van laaghangende wolken verdwijnt.

Verleden jaar heb ik ze zelf gezaaid, Lucifer, en ze als ienie-mienie blaadjes aan het eind van de zomer uitgeplant in de vuurborder. Dit jaar heb ik daar veel blad en een paar, wel prachtige, bloemaren. Ik hoop dat ze zich nog wel enorm gaan uitbreiden.

Het begint te komen

 Soms zou ik stiekem wel even een kijkje in de toekomst willen nemen, over tien jaar of zo. Gewoon, om te zien hoeveel er van mijn tuinplannen terecht gaat komen. In ieder geval is mijn vuurborder dit jaar al een stuk vuriger dan verleden jaar, toen hij gedomineerd werd door geel. Geel is okay, geel is prima, maar ik wilde ook zomerrood en dat was er nog niet. Nu al wel, mijn rode/roestbruine struikjes (Crotinus coggyria 'Royal Purple, Photinia 'Red Robin ,Leucothoe 'Zeblid', Physocarpus opulifolius 'Little Angel' en een prachtige maar naamloze rode vlier) groeien goed en nu heb ik dus ook mijn Kaapse schonen hier en daar ertussen staan. Een van mijn wensen voor deze border is een paar bloedrode rozen.

George in zomer '22

  En de Canna 'Kreta' staat er ook mooi tussen, maar eigenlijk moet de border nog wat voller zijn, want ik vind die lelijke zwarte plastic potten zo...lelijk! Die moeten gecamoufleerd worden. Terwijl ik dit schrijf, denk ik: verven? Hmmmm, ik zal eens uitzoeken of er geschikte verf is voor plastic.

Of met plastic pot en al in een andere, wel mooie, pot. 

Je ziet het, ik verveel me geen minuut.

Overigens ben ik op zoek naar ouderwets steenafval, je weet wel, kapotte rode of gele baksteen. Je vindt dat vaak bij ingestortte oude gebouwen, maar ik zou zo gauw niet zo'n plek weten in Brielle, hier ruimen ze alles cosmetisch op, er mocht eens een met een Alpaca wandelende toerist over struikelen. Ik wist een plekje (oude toegangspoortje van de voetbalvelden) maar dat had de gemeente laten buldozeren voordat ik langs kon komen met mijn emmertje en schepje, jammer!

Goed, tijd om je een fijn groen weekend te wensen. Meer verhalen op Instagram@songsmith2962,  waar ik nu ook af en toe een historisch Den Briel verhaaltje post.

123 - Wie wat bewaart, heeft wat!

 Nu ik officieel met RVU ben, word me erg vaak gevraagd wat ik nu met mijn tijd ga doen, of ik niet bang ben dat ik in een gat val, of ik me niet ga vervelen, en of ik wel uit kom met mijn geld.

Me vervelen? Echt niet!

 Ik zal de vragen even één voor één beantwoorden.

1. Wat ga ik met mijn tijd doen?

Het boek waar ik al een jaar aan werk, gaat nu afgemaakt worden. Ook blog ik (zoals je heel goed weet, hahaha), heb ik een coverband, Multifocals, die deze zomer drie keer zal optreden en dus moet oefenen, schrijf ik teksten, schilder en guts ik en bereid ik een workshop creatief schrijven voor voor de Bibliotheek ZHE (december). Oh, en ik heb een grote tuin en een kleine balkontuin, die dagelijkse aandacht vergen. Het is gewoon een wonder dat ik nog tijd over houd om mijn huis te reinigen, maar eerlijk gezegd lukt dat maar af en toe.

Mijn 'gat'

2. Ben ik niet bang in een gat te vallen?

Het enige gat waar ik in kan vallen is mijn kikkerpoel en ik weiger aan andere gaten te denken! Ik heb gedurende mijn leven al wat bodems mogen aanschouwen en weet daardoor dat putten niet mijn ding zijn. Ik probeer daar dus ver vandaan te blijven.

3. Ben ik niet bang me te gaan vervelen?

Me vervelen? Moi? 

Nu zou ik kunnen beweren dat ik het woord niet ken, maar dat is natuurlijk rubbish. De enige momenten dat ik me verveel is wanneer ik omringd ben met mensen die mij niets te zeggen hebben dat mij interesseert.

Een spontane aanwaaier

 4. Ga ik wel uitkomen met mijn geld? 

Well, fuck knows.

We gaan het zien. En niet schrikken van de krachtterm, ik ben wat de Engelsen een 'foulmouth' noemen. Maar ik kan me gedragen als het moet hoor. Dit is mijn blog, and I'll swear if I want to.

In mijn voordeel is dat ik totáál niet materialistisch ben; dure spullen/dingen boeien me niet, ik volg geen trends, volg geen mode, rijd mijn 2e-handsje helemaal op, ben al 5 jaar niet op vakantie geweest, drink geen dure drankjes, weiger voor streamingdiensten te betalen, doe al 6 jaar met dezelfde mobiel en lees 99% gratis boeken of uit de bieb. Bovendien heb ik 6 jaar geleden een huisregel ingesteld: er komt pas iets nieuws als het oude kapot is en niet meer te repareren valt. Kringloopwinkels zijn top. Koopjes jagen is een sport. Een flatje van 45m2 hebben helpt ook, want er past gewoonweg niet veel in. En ja, ik ga lekker wèl af en toe uit eten en naar een regionaal concert. Maar €300 uitgeven aan een band (en dan nog €8 voor één drankje)? Doe effe normaal! Uiteraard mag iedereen voor zichzelf weten waaraan hij zijn geld uitgeeft, ik ben zéker geen moraalridder en gun mijn medemens (bijna) alles. Dit is simpelweg het antwoord op een vraag.

Overigens (eerlijkheid is een deugd😋) geef ik wèl geld uit aan mijn tuin, maar zo min mogelijk! En mijn zelfzaaiers, aanwaaiers en vaste planten helpen daar enorm bij, de lieverds.

Mijn eigen groente

Okay, dit was even wèg van de tuin, maar dat moet kunnen. Zojuist heb ik een salade gegeten van mijn eigen komkommers, tomaten, paprika, en sjalotjes, met Lidl hazelnoten en feta, afgemaakt met zelfgemaakte dressing van olijfolie, citroensap, honing, peper en zout. Was erg lekker, al zeg ik het zelf.

Op Instagram@songsmith2962  staan meer tuinverhaaltjes en veel foto's. Fijn groen weekend!

122 - Hoogzomer in Hunky Dory

 We zitten al in juli. 'Tomorrow belongs to those who can hear it coming' zei David Bowie. Het gaat nu opeens veel te snel, nog even en het is alweer november, de langste dag ligt ruim achter me, ik krijg opeens haast om nog van alles te realiseren voordat de eerste sneeuw valt!

Coreopsis, Crocosmia, Daglelie

Overdreven? Misschien, maar de emotie is echt. Deze zomer word ik 65 en never fucking mind dat ik in mijn hoofd nog 30 ben, my time is running out, how did it come to this? (een quote van Muse, ik ben een vat vol quotes, echt handig wanneer je huis in brand staat).

Serieus, er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen met mijn tuin (en leven)! Om te beginnen met mijn Cannas. Mijn Zomerfestival dancers waren niet echt happy in de kas. Ja, eerst wel, maar toen de zon onbarmhartig gewoon door de witkalk op het glas heen scheen, riepen ze luid haal me hier uit, ik stik! Dus ben ik maar weer naar de kweker gereden voor zakken aarde, ze beginnen al te grijnzen wanneer ze me daar zien. Gelukkig had ik in mijn schuur nog wat grote potten, dus de Cannas uit de kas, in de pot en naar de tuin.

Canna 'Kreta'

Zeg nou zelf, is het geen plaatje? En hij bloeide nog niet eens. Ik moet er uiteraard wel weer langs met mijn gieter...Maar niets zo bevredigend als een Canna een plens water geven.

Ze staan nu alle zes tussen de andere planten.

Ik ben er ook eindelijk uit hoe ik mijn pergola ga maken, maar ik hou het nog even voor me. Ik kan al wel verklappen dat het me heel weinig geld gaat kosten, want ik ga de dingen gebruiken die in mijn schuur stonden toen ik de tuin overnam. Ook voor mijn geplande windkering trouwens. Maar de plannen gaan voorlopig nog de ijskast in, want ik krijg nu toch geen spa in de grond. En ondanks de loeiharde wind (kracht 8!) deze week had ik het weer zo heet dat ik er naar van werd. Later dan 08.00 of vroeger dan 19.00 moet ik gewoon niet gaan, ik kan er niet tegen.

Deze (ook 'Kreta') bloeit al wel

 Ik weet niet of je het kunt zien, maar de tomaten en bonen van buurman John in de achtergrond staan er pront bij. Hij begiet ze, logisch, anders zou het nu stro zijn. Toen ik gisteravond bezweet van de fiets stapte, was Leo net klaar met sproeien en bood mij de slang aan. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen! Dus de hele tuin een plensdouche bezorgd waar ze heel blij van werd. En ik ook. De storm van woensdag had mijn kasraam (krijg ik opeens niet meer dicht) gelukkig gespaard en ook de obelisken en Artisjokken stonden nog overeind, maar veel Verbena bonariensis en alle Ooievaarsbek lagen wel plat. De laatsten moeten tòch gesnoeid, dus no worries en de Verbena heb ik opgebonden.

Zonsondergang gisteren

Even wat anders: ik ben nu ik met pensioen ben voor mezelf begonnen. Mijn eerste wapenfeit is een KvK nummer (voor de workshops en bijlessen die ik ga geven) en mijn tweede is dat ik op mijn Instagram@songsmith2962 naast tuinverhalen ook historische verhalen over Brielle ga schrijven. Check it out, zou ik zeggen!

Fijn groen weekend!