Labels

zondag 30 januari 2022

50 - Helleborus, het licht in de duisternis

 Iedereen heeft het altijd over sneeuwklokjes als eerste lenteboden, maar dat klopt echt niet hoor! 
Het is de Helleborus die letterlijk licht geeft in onze donkere, sombere januari-tuin.
Je kunt rustig stellen dat ik verliefd ben op deze planten. Iedere winter koop ik wel een paar nieuwe. Veel witte, want die lichten zo lekker op, ook tijdens regen. En voor een winterblueslijder is dat lichtpuntje essentieel om januari/februari door te komen zonder me met boek en bier (de Twee B's) in mijn kamer te verstoppen als Mol in zijn hol.
Deze had zelf al weinig groen
Maar gelukkig is er dan deze winterroos die me er doorheen sleept met haar frisse bloemen tussen glanzend groen blad. Het is tegenwoordig trendy om dat blad te verwijderen, maar ik ben daar erg voorzichtig mee, alleen als zo'n takje echt de bloem verbergt, anders niet.

En er zijn veel meer kleuren. Ik heb ook een (hele dure) abrikoos-rose op mijn balkon staan, waarvan ik me nu afvraag of ze weer abrikooskleurig opkomt of nu gewoon rose. Spannend! 

Na de bloei verleden jaar begon ze te kwijnen, ze bleek ongelofelijk 'potbound' te zijn ( hoe noem je dat? Ik bedoel het was alleen maar wortel in die pot, geen aarde meer te zien) en toen heb ik haar tot op 10 cm afgeknipt en heel hard gehoopt dat ze het zou redden. En kijk, ze doet het weer prima, de knapperd.
Helleborus behoort tot dezelfde familie als de boterbloem en is even optimistisch en sterk en heeft weinig last van ziekten en...heel fijn, slakken lusten geen helleborussen. Er is ook een stinkende variant, Helleborus foetidus, die ik persoonlijk superstoer vind en dus gewoon in mijn tuin zet. Het valt best wel mee met die lucht hoor, het is niks vergeleken met katerpies. En voordeel van deze stoere variant is dat hij het ook goed doet in schaduw.
Heeft deze plant dan helemaal geen nadelen? Mwah. Sommige soorten laten hun bloemen nogal hangen, dus dan moet je zelf even zo'n stengel optillen om te zien hoe prachtig ze zijn. 

Er zijn lelie-blanke witte, gespikkelde, rose, gele, abrikoos-rose,  paarse, gestreepte en groene. Ze fleuren zo'n kale natte wintertuin al op voordat de eerste sneeuwklok bloeit, dus voor mij zijn het winnaars!

Ondertussen lopen mijn vroege stekken in de kas al uit en ben ik superblij met de in oktober gezaaide verbena bonariensis, die er geweldig bij staat. Vandaag zaai ik Thunbergia alata en pot ik mijn uitgelopen aardappels op. Te vroeg, volgens veel van mijn Instagram moestuinvrienden, maar het is dit of ze weggooien, want ze begonnen zelf uit te lopen. We gaan het zien, tuinieren is soms blind vertrouwen op dat het wel goed komt.

Wil je meer lezen over mijn tuinen, ga dan naar Instagram @songsmith2962 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

183E - Monsoon / publishing Boerenwormkruid

  Bloody hell,  was it a turn around, or what? Almost unbelievable that last Saturday evening I was sitting out on the Middelharnis waterfro...