Boerenwormkruid - update!

 Scroll even naar beneden naar blogpost 173, die ik geupdate heb met het laatste nieuws over Boerenwormkruid.

Groetjes,

Renée 

191E - November too

 Right, I've pulled myself by my hair out of that pit from the previous post (190) and will resume my chatty posts about the seasons and my gardens. Yes, you may sigh with relief.

The asters are still going strong

   It helped, enormously, that I had planned something nice for every day of the past week.
Went to the cinema, coffee, to Donner (the largest and greatest bookshop in Rotterdam), more coffee, to Intratuin (a huge garden centre), oceans of coffee and gave in to my plantaholicism

 (bought a gorgeous philodendron) and Friday evening I visited a jolly foodmarket for Vluchtelingenwerk (an organisation which supports refugees) in Vierpolders, to try 6 traditional dishes from 6 of the 12 participating countries. Unfortunately I had no more room for the other 6, as everything was delicious. Renée has climbed out of that pit again, yay!

Comfort food!

In the meantime the weather has turned to typical November weather, hasn't it? Chilly, grey, greyer and so foggy in the mornings that I was scared out of my boots by a cyclist that I took for a tree. Puck did her little lunge, that is her way to tell him not to get any ideas, she will protect me.

My veggie planters and trelisses are empty now. I am looking forward to spring already, as my tomatoes and cucumbers there were a great success. For now the Pelargoniums are going strong, only a little slower and with less blooms. The cyclamen is also looking wonderful.

Empty planters, but feisty plants

The Erigeron, still lovely

   Look at my Erigeron, it is doing great! After years of losing my seedlings, this is a good feeling. In Hunky Dory the young plants have taken well too, so they will make a lovely combination with the English lavender next year, in the circle around my small Malus tree.

   Hunky Dory was very quiet yesterday. She's had a pretty tough gardening year. First she was flooded (which cost me a lot of my bulbs, I'm sad to say), then she was rained on for months on end, next it turned tropical and bone dry and finally September and October were just the way she liked it: not too dry, not too warm. Besides the still flowering Asters, Gaura, Salvia and Verbena Bonariensis the grasses are absolutely gorgeous.

It is winter now, so there will be not as much to tell about my gardens. Therefor I will post once a month until the bulbs are showing themselves. So I will see you in December!

(Oh, am busy painting my Christmas cards...old-school, me!)

Have a lovely weekend! Renée 

191 - Ook november

 Zo, ik heb mezelf bij mijn haren uit die dip van verleden week (190) gesleurd en ga het weer gezellig over het seizoen en mijn tuinen hebben. Dus je kunt een zucht van verlichting slaken.

Nog steeds bloeiende asters hoor

   Dat ik deze week iedere dag iets gezelligs had gepland, hielp ook enórm. Naar de film, koffie geleut, naar Donner, nog meer koffie geleut, naar Intratuin, heel veel koffie geleut en toegegeven aan mijn plantaholicdom (een beeldschone Philodendron gekocht) en gisteravond naar een leuke eetmarkt van Vluchtelingenwerk in Vierpolders, waar ik 6 verschillende traditionele gerechten heb geproefd van even zoveel landen.  Voor de overige 6 had ik helaas geen plaats meer...Het was allemaal zalig! 

Renée is weer uit de put geklommen, yay.

Comfort coffee: Affogato!

   Ondertussen is het typisch novemberweer geworden hè?

Grijs, lege bakken, maar stoere planten

M.a.w.: waterkoud en grijs, grijzer of gewoon zo mistig dat je je rot schrikt van een fietser die je echt niet had zien aankomen omdat je dacht dat het een boom was. Puck maakte een sprongetje naar hem, dat is haar manier om over te brengen dat hij zich vooral niets in zijn hoofd moet halen: zij beschermt mij.

Mijn groentenbakken en rekken zijn leeg. Ik verheug me er nu al op om volgend jaar weer tomaten en komkommers te planten, want die waren geweldig. Tot nu toe bloeien de Pelargoniums gewoon door, zij het wat trager en wat minder uitbundig. En ook de cyclaam ziet er schitterend uit.

De Erigeron, nog steeds mooi

   Kijk eens hoe geweldig mijn Mexicaanse madelief het nog steeds doet! Na jaren zaaien zonder succes, is dit toch wel hartstikke fijn. In Hunky Dory zijn mijn jonge erigeronplantjes ook aangeslagen, dus dat wordt een mooie bloemencirkel (een combi met de Engelse lavendel) volgend jaar. 

   Hunky Dory lag er gisteren rustig bij, je kon zien dat ze een roerig tuinjaar achter de rug had. Eerst onder water gestaan, vervolgens maandenlange regen op haar kop, toen opeens bloedheet en kurkdroog en daarna voor haar fijne maanden: niet te droog, niet te warm. Wat nu nog, naast de Asters, Gaura, Salvias en Verbena bloeit, zijn de grassen. Ze zijn beeldschoon.

Het is nu metereologisch winter, dus valt er niet zo veel te vertellen over mijn tuinen. Daarom ga ik over tot één keer per maand posten totdat de bollen weer boven de grond komen. Tot ziens in December!

(Oh...ik ben alweer druk bezig met kerstkaarten. Old-school, ik!)

Fijn weekend!

   

190/190E - November 2024

 November. Het is grijs, nevelig, niet echt winters koud, maar je moet wel je jas aan. Mijn planten lijken het in een paar dagen opgegeven te hebben. De meesten zijn nu bruin, dor, soms snotterig, toe aan hun winterslaap. En terwijl ik naar mijn tuin staar, zie ik in gedachten de afgrijselijke verwoesting die de regen in Spanje en de mens in oorlogsgebieden in de afgelopen dagen heeft aangericht.

Deze week geen happy-de-peppy tuinblog, ik heb het niet in me. Je zult het met wat foto's moeten doen.

Ik wens je een heel goed weekend.

Renée 

189E - Asian Special

 When you are a compulsive writer, and you blog, you sometimes take a look at who is actually reading your outpourings. That's only natural, right? Well, I saw, to my huge surprise, that in the past 30 days I had more readers in Asia than from my own country. When I throw in Belgium, it just about evens up.

Baffling!

But very nice, thank you, and you are very welcome, all you lovely people in Singapore especially!

Sceptics (I know many) say that 'they' probably 'use my blog for something'. But I prefer to think about people from that tiny island to be lovers of plants. Like I am a lover of plants, gardening, and nature in general. And let's be fair, Singapore is not doing so badly in that aspect. Everyone is always going on about that chewing gum law, and 'oh, but they are so strict over there'.

I would not know, I have never been. But what I do know is that some of my favourite plants come from Asia.

Cycas tree, Hortus Amsterdam 2023

   Ever since I first encountered a Cycas tree in a Hortus palmhouse in the 70s I loved it and wanted one. There's one in my living room that totally dominates it, but I cannot bear to part with it. Did you know that it already existed 47.5 million years ago in East Asia? I have since learned that every part of it is poisonous, but I already respected it anyway for its wicked sharp points on its deceptively soft and cuddly looking fronds. Repotting mine takes a major effort, as it is too heavy for me to lift it off the chest of drawers it is living on. Soon I will have to get very creative, or move house, because it is getting too large for my tiny appartment.

Phalaenopsis 'kolibri'

Another one of my loves is the orchid. There are so many species, which are all gorgeous and interesting, but the easily accessible one in my neck of the delta is the butterfly orchid, or phalaenopsis. It is sold in supermarkets...says it all, doesn't it? On the right you see mine underneath the Cycas. The reason it is so popular, next to its obvious beauty, is that it blooms for months. What I would really like to have as well is a Calanthe triplicata. Beautiful!

My present house is a tricky one for orchids, as it is extremely light (and hot in summer) due to the 6m x 4m windows. The only spot they manage to survive is underneath that Cycas.

The Klaproos, a member of the Papaver family, as seen above in a verge near Oostvoorne, has come to our country from the Atlas mountains in Morocco, but is is related to Papaver somniferum L, which falls under our opium law and is banned. That one originated in Asia, I believe. 

In my garden there is a Papaver (the one above), which is a plant which simply 'appeared' along with a sedum someone gave me. For the last three years it has delighted me and made me giggle with its flowerheads, both ripening and flowering. You can take a guess what they remind me of. It is more orange than red, and much larger than those poppies from the Atlas.

My banana is rather hidden in the photo above, which it likes.

A very wet banana

   

   Three years ago I won a banana in a competition. It was tiny, just three leaves. And it pined, for Asia I suspect. So I put it out on the balcony and sort of forgot it was there. It decided it likes my balcony, it even likes getting soaked for months on end. It has grown quite large now, 60cm high, making new leaves like it tries to smoke a cigar. I do take it indoors from November onwards, and it tells me it wants to be outdoors by looking sad and dejected. But I dare not take the risk, we do get frosts, but especially the freezing winds worry me.

Well, these are only a few of my beloved plants with Asian roots. I hope you enjoyed the post (do follow if so), and wish you a lovely weekend.

Renée 

189 - De kas

 In eerste instantie was ik superblij met mijn grote (6x10m) kas, drie jaar geleden. Een droom kwam zomaar opeens uit.

De erfenis van mijn voorganger

Rommelen met planten deed ik al zo'n 40 jaar, maar een kas is geweldig.

Ik plukte de groenten die mijn voorganger had achtergelaten en waste ijverig de groen geworden witkalk van de ramen in de winter. Terwijl de ene na de andere storm over het dak gierde, zette ik de hele kas vol met zaaibakken, om in het voorjaar het oude aardappelveld vol te kunnen zetten met planten. Met wisselend succes, want ik bleek krakers te hebben, die erg blij waren met de gratis maaltijden die ze bij mij konden halen. Het duurde even voordat ik doorhad waarom sommig zaaigoed niet opkwam. 

Muizen! 🐀🐀🐀🐀🐀

Maart 2022

Gelukkig bleef er genoeg over om buiten te planten.

Het tweede jaar (2023) was er blijkbaar een voedseltekort buiten, want binnen in de kas haalden 'ze' tot twee keer toe àlle stekpotjes leeg. De sla en snijbiet in de bedden lieten ze met rust, en de tomaten en paprikas smokkelde ik wijs geworden als plugs naar binnen.

Maar niet alleen de muizen deden vervelend, ook het onkruid werd een plaag. Mijn gewoonte is onkruid met de hand te wieden, maar omdat ik máánden last had van mijn rug, gebruikte ik nu de schoffel. Geen beginnen aan. Ik gebruik geen gif, en afdekken met karton werkte niet, dat spul kwam er gewoon doorheen. Gèk werd ik ervan! 

De boosdoener was een klaverachtig plantje, best schattig, met donkergele bloemetjes, dat zich vermeerdert door het meters ver wegschieten van piepklein zwart zaad. Oxalis corniculata, oftewel gehoornde klaverzuring. En niet alleen schiet deze wolf in schaapskleren zaad weg, het miniemste stukje wortel dat je laat zitten, groeit uit tot een nieuwe plant. Ik had het nog niet weg of de volgende dag (niet overdreven!) was het alweer terug.

Dit vroeg om drastische maatregelen! Nee, géén Roundup, dat helaas nog steeds verkocht mag worden. 

De klaverzuring in volle 'glorie'

Eerst wieden, alweer, zucht. Dan worteldoek erop, vastgezet met krammen. En dan later kweken in bakken op stahoogte, om te proberen èn mijn rugpijn èn het onkruid beheersbaar te houden.

Op de dag die ik, na dagenlange regen, uitkoos om nogmaals te wieden en worteldoek te leggen, brak onverwacht de zon door en liep het zweet me al snel in de ogen. Nadat ik drie padden had ontmoet die voor me uit vluchtten, gaf ik het op. De volgende dag begon ik al om 09.00, dat was beter. Het kostte me 2 uur, maar toen had ik èn alles schoon èn de padden helpen verhuizen naar een nieuwe plek bij de kikkerpoel. Ik hoopte dat ze elkaar daar niet de tent uit vochten, maar misschien vonden ze het wel gezellig.

De van Oxalis ontdane kas begin juli 2024

Inmiddels ligt er bijna over de gehele vloer Frans boomschors, wat er al beter uitziet dan dat lelijke worteldoek. Maar: die klaverzuring komt aan de randen en potdorie soms dóór worteldoek en schors heen gewoon op hoor, dus blijven uittrekken!

Toevallig zag ik afgelopen week bij Gardener's World een item over een prachtige organische tuin ergens op een landgoed, waar ze ook een probleem hadden met Oxalis corniculata. Geheel afgraven en de grond zeven, was het devies. Help! Daarover heeft mijn hernia onmiddellijk een veto uitgesproken.

Dit was in April 2022, toen de Oxalis nog min of meer beheersbaar was. Afijn, het geeft me iets te doen de komende slecht weer maanden. Tralalalala. Ik ben nog stééds blij met mijn kas hoor.

Ik wens je een heerlijk weekend.

Renée 

188E - Green vitamine!

 When I cycled to my garden at the beginning of this week it was dry, but obviously it started to rain a.s.a. I wheeled my bike through the gate... Never mind, my green vitamine works as well in the rain.

My asters and hydrangeas are gorgeous 

   That's the way it is in my country.

   Because I was wearing my blue suede boots, I quickly changed them for my beaten up gardening shoes in the greenhouse. The right shoe was already on my foot, but I couldn't get my left foot into the shoe...Huh? My shoe turned out to have been converted to a mouse den.     I do not have the signs 'we are working at your return to your home country' up, but I moved the nest elsewhere anyway.

   I realise that this needs some explanation for non-Dutch readers. We have a new government (100 days of chaos so far), and one of the PVV 'solutions' to our current immigration problem are those signs, apparently.

Aaaaand back to gardening!

Pruned apple orchard

One of my neighbours had very kindly, but without telling me, pruned my apple trees, so I stood looking at huge piles of branches with a very silly expression, until I realised they needed to be moved.

So I threw them on the rubbish heap, despite the pouring rain, I was wet anyway. I tore out the high Erigeron (the weed kind) as I was there anyway too. I left the Teasels though, too pretty.

Halfway through the week Summer returned suddenly, but both two days I suffered a nasty headache, so I could not garden. I blame the flu jab I got on Tuesday.

So I got back to the garden on Thursday, and saw my garden slowly but surely drifting into her wintersleep. The light is a lot dimmer as well. Whilst I was dealing with the spent Solidago, I got company from the largest Bumble bee I have ever seen. With a fox-red lower body and 3cm long, so a stone bumblebee: Bombus lapidarius. (A male would've had a yellow collar as well) She was much more interested in the Verbena Bonariensis than in me, so I could take a good look. They nestle in a hole in the earth beneath stones, so she could very well live underneath my waterbutt. And no, no photo, when I rushed back with my mobile she had left.

My Persicaria affinis 'Kabouter' has recovered very well from the flood that covered her in Spring. Like all Persicaria she is spreading slowly but surely.

I had to get quite a lot of leaf litter from my frog pond again. The waterlily is sinking, she thinks it is getting too chilly. But the papyrus is still standing proudly.

Do you spot that bald tree on the left? That's the leaves that landed in my pond.

Right, I'll say goodbye with my cheery coloured glass. I hope you will have a lovely weekend.

Renée