136 - De Balans

 Af en toe moet je de balans opmaken. Gewoon, om het kip-zonder-kop-rennen door het leven een halt toe te roepen, natuurlijk. Hunky Dory gaat nu haar derde winter in en het is mogelijk om terug te blikken en te vergelijken. Wat werkt en vooral: wat werkt niet?

Oktober 2023

  Een mens (wel, dit mens in ieder geval!) leert het meest van de gemaakte fouten. In mijn geval komt het erop neer dat heel goed kijken naar hoe mijn geliefde planten op de omstandigheden in mijn tuin reageren het allerbelangrijkste is. Want labels, tuinboeken en tuingurus kunnen je van alles vertellen maar die plant, die liegt nooit.

  Een goed voorbeeld zijn mijn rozen. Op mijn balkon doen ze het goed, ondanks dat ze uiteraard in potten staan. Mijn boeken zeggen dat rozen geen probleem hebben met kleigrond, sterker nog, Gardeners World Magazine zegt 'rozen zijn helemaal in hun element op kleigrond, dus als je tuiniert op klei is een roos gegarandeerd een succesnummer (13 mei 2022)' .

Op het balkon, juli 2021

Mag ik het daar even ontzettend oneens mee zijn? Mijn naamloze rambler (foto rechts) deed het geweldig op het balkon, bleef máánden bloeien. In Hunky Dory groeit zij nauwelijks meer en bloeit mondjesmaat.

Prinses Elisabeth, juni 2021

  Hetzelfde geldt voor de roos links. In 2021 was ze 80cm hoog op het balkon en kreeg ze 12 rozen. In 2023 in mijn tuin werd ze niet hoger dan 20cm en kreeg ze er 3.

  En zeg nou niet dat ik verkeerd gesnoeid heb, want ik heb Desdemona precies zo gesnoeid en die werd wèl 80 cm hoog en bloeit nu al voor de derde keer deze zomer. Het verschil is dat Desdemona in mijn verhoogde bak in potgrond staat en de andere twee met hun voetjes in de klei. Ze krijgen echt rozenmest en aandacht, maakt niks uit. Case closed.

Over de rest van mijn tuin ben ik best tevreden. De eerste zomer zag ik dat de scabiosa, knautia, gaura, salvia, verbena en de vele asters geen enkel probleem hebben met mijn betongrond en in de tweede zomer bleken zij zich zelf uitgezaaid te hebben naar de andere borders (en de scabiosa en asters vrolijk naar mijn paden, dat ook...).

April 2021

Als ik naar die foto rechts kijk, kan ik het zelf bijna niet geloven. Kaaaaaaaaal!

Juli 2023, zelfde hoekje

  Dat struikje rechts, Elaeagnus Ebbingei, 

wordt in de zomer volkomen overschaduwd door de verbena bonariensis die er voor staat, maar is inmiddels zelf ook al 80cm hoog, dus dat belooft wat. En in de winter komt zij volledig tot haar recht. Wat een naam trouwens hè? Wie bedenkt dat, vraag ik me vaak af.

Groenblijvers zijn iets wat ik heel belangrijk vind voor een tuin, zéker voor onze vlakke Hollandse tuinen. Je moet groenblijvers hebben die de lucht in gaan. Anders verandert je spannende kleurige tuin van de zomer naar een doodsaaie bruine blergh in de winter. Mijn plant of choice daarvoor zou een jeneverbes zijn, maar ik vrees dat dat kansloos is in mijn klei. Ik los het op met pampasgras, dennen, laurierkers en bovengenoemd struikje, dat volgens mij olijfwilg heet in het Nederlands. Ik heb ook een viburnum, maar die heeft het zwaar, wat raar is want bij de buren doen ze het wel goed. Misschien omdat die hun wortels al veel dieper in de grond hebben? Trouwens, het feit dat ik mijn houtsnippers heb vervangen door gras maakt ook uit in het kleurenschema, minder bruin. 

Een van de vele asters

Goed. Omdat het koude (natte, winderige, zucht) seizoen nu aanbreekt en mijn natuurlijke tuin dan stukken minder fotogeniek is, stop ik met iedere week publiceren. Maar uiteraard kan je op mijn Instagram@songsmith2962 toch blijven genieten van wetenswaardigheden omtrent mijn tuinen en Brielle. In dit blog post ik als ik iets te posten heb, waarna ik zodra de bollen boven de grond komen weer overga naar wekelijks een verhaaltje. Vergeet dus niet af en toe in te loggen!? Ik wens je een fijn groen en gezellig weekend en een goede winterslaap.

135 - S-s-s-s-Salvias!

 Terwijl de regen zacht neerdaalt op mijn balkontuin*, kijk ik naar mijn salvias in de railingbak en realiseer ik me dat ze al voor de derde keer bloeien sinds ik ze in april plantte. (* ik schrijf mijn blog altijd een paar dagen vóór publicatie)

Salvia nemorosa

 Salvias doen het gelukkig redelijk in mijn tuin, hoewel de boeken zeggen dat ze liever goed doorlatende steenachtige grond hebben dan mijn vette klei.

  Er zijn heel veel soorten en ik heb er een aantal. De hoge in de nazomer bloeiende Salvia uliginosa die met gemak 200cm hoog wordt en geen steun nodig heeft, is mijn favoriet. Ze staat midden in mijn paars/roze/blauwe bed en wuift wuft met haar hemelsblauwe bloemaren. De naam lijkt wel zo'n Harry Potter toverspreuk: "Uliginósa"!

Salvia uliginosa

Salvia nemorosa komt in drie kleuren: wit, roze en lavendelblauw. Ik heb ze alledrie verspreid door de tuin staan. Deze worden minder hoog, 60cm maximaal en bloeien van mei tot september. Deze staan ook in mijn balkonbakken.

Mijn meest recente salvia die ik geplant heb, is de inmiddels beroemde Salvia 'Amistad'. Je kunt geen Brits tuinprogramma kijken of deze 80 cm hoge dieppaarse beauty komt voorbij. Ze bloeit van juli t/m oktober en is inderdaad opvallend. Je zult me op mijn woord moeten geloven, want bij mij moet ze zich nog settelen en bleek ze op de foto die ik genomen had volledig weg te vallen tegen de rode vlier die er achter staat. Maar echt, Monty en collega's roepen niet zomaar over deze plant. Ze schijnt een hekel te hebben aan vorst, we gaan het zien.

Maar de meest bijzonder salvia die ik heb, is Salvia Microphylla 'Hot Lips'!

Ze begint rood in juni

  Dit is een toverplant. Ze begint met egaal rode bloemen in juni. Lekker opvallend in mijn 'Hot border'. Maar dan! Langzaam worden de bovenkanten van de bloemen wit.

 Ze is inmiddels 100cm hoog, dus springt er echt uit. Ze houdt van zon, maar juist bij bewolkte luchten komen haar kleuren goed tot hun recht.

  Uiteindelijk, wanneer de nachten weer koeler worden, neemt de witte kleur het helemaal over.

Volgens de informatie op het label houdt ze niet van Oostenwind (ik ook niet, dus we zijn een match made in heaven).

Rood-wit

Nou hebben wij hier negen van de tien keer Westen- of Zuid-Westen wind, dus dat gaat tot nu toe prima.

En helemaal wit

  Nu ze wit is, valt ze een beetje weg naast de hogere witte gaura, maar ik zag dat ze zich behoorlijk aan het uitzaaien is, dus laat haar maar schuiven.

  Salvia is nauw verwant aan het keukenkruid salie, en dat ruik je goed. Probeer eens een paar soorten in je tuin, je zult er geen spijt van krijgen.

Wil je meer tuinverhalen lezen en veel meer foto's zien, klik dan opInstagram@songsmith2962  en een heel fijn groen weekend! 

toch nog de Salvia Amistad!

Oh, P.S. een paar dagen later lukte het me alsnog om Amistad op de foto te krijgen. Zie rechts: en dan moet ze nog wennen aan mijn tuin. Hopelijk hebben de 3 planten volgend jaar een grote bos gevormd, want dan valt ze pas goed op.